سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: امروز 20 مهرماه روز بزرگداشت حافظ است. استاد سخن که شعر پارسی را به درجه‌ای اعلا رساند. میرجلال‌الدین کزازی استاد دانشگاه، نویسنده و محقق در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره جایگاه حافظ در حوزه ادبیات فارسی، اظهار داشت: بی‌هیچ گمان، حافظ یکی از صاحبان سترگ سخن پارسی است. یکی از آن چند تن است که بر ستیغ این سخن ایستاده‌اند.
این چهره ماندگار فرهنگ و ادب ایران، ادامه داد: در کشوری مانند ایران که از کهن‌ترین روزگار در تاریخ خود، سرزمین سپند سرود و سخن بوده است. در ستیغه ایستادن کاری خرد و خام و آسان نیست. در کشوری مانند ایران حافظ شدن نیاز به نیرویی شگرف دارد. حتی می‌توانم گفت نیازی به نیرویی فراسویی، اگر پشتیبانی ایزدی آن چه ایرانیان کهن آن را (فره) می‌نامیده‌اند در کار نباشد، هیچ سخنوری نمی‌تواند به آن پایگاه بلند بی‌مانند برسد که حافظ رسیده است.
مولف "زیباشناسی سخن پارسی" توضیح داد: حافظ فراتر و فزون‌تر از سخنوری که دیوانی پدید آورده است؛ از این دید، حافظ را می‌توان با فردوسی سنجید. دو سخنور آن که بنیاد آنچه من آن را (ناخودآگاهی تباری ایرانی) می‌نامم نهاده است نخستین فردوسی است، دومین حافظ.
مولف "پارسا و ترس" افزود: من به راستی سخنوری، سومین را نمی‌شناسم که در کنار این دو بزرگ بی‌مانند بنهم. سخن در این است که، آنچه ما آن را چیستی ایرانی می‌نامیم در گرو این دو تن است. نمی‌توانم بیش از این به این زمینه بپردازم، چون سخن به ناچار به درازا خواهد کشید. جایگاهی که شما پرسیدید که حافظ داراست برمی‌گردد به این کارکرد شگرف او در فرهنگ و منش ایرانی. حافظ یکی از دو بنیادگذار ناخودآگاهی تباری یا منش‌تباری ایرانی است.