سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: اکبر اکسیر گفت: ادبیات عصاره شعور و شریف‌ترین دستاورد انسان زخم خورده است. آمده‌است تا دنیای دیوانه را به صلح و آرامش ابدی دعوت کند. شاعران ، برزیگران حروف صدادار، امیران مملکت کلمه و کلام و پیام‌آوران آب و خرد و روشنی‌اند که می‌کوشند صلح را خارج از قطعنامه‌ها به کره مصیبت بیاورند.
او ادامه داد: آنها تخم نیکی می‌کارند تا از میانه طوفان خوشه‌های مهربانی درو کنند و از شما چه پنهان برای صلح چه جنگ‌ها که نکرده‌ایم !
این شاعر طنزپرداز گفت: طنز مهم‌ترین گونه ادبی در خدمت صلح است و هرجا که طنز متفکر و متعهد خارج از لودگی و تحقیر پا به‌میدان گذاشته توانسته گام‌های ارجمندی در راه تحکیم صلح بردارد.
او گفت: شعر فارسی ستایشگر صلح و آزادی‌است. نماد صلح فقط آرم کبوتر بر پرچم آبی جهان نیست هرجا که گلی می‌شکفد و پرنده‌ای می‌خواند و رودی جاری می‌شود و درختی به بار می‌نشیند در آن‌جا صلح موج می‌زند تمام شاعران ایرانی ستایشگر صلح ، آزادی و حقیقت بودهاند.
شاعر کتاب "ما کو تا اونا شیم" گفت: اما آنکه بیشتر از تمام شاعران در جهان نام‌آور شده مولانا جلال الدین محمد مولوی بلخی رومی بوده است که کتابش پرفروش‌ترین کتاب ینگه دنیا و طرفداران اندیشه‌های والایش خارج از شمار است. شاعری که افتخارش مال ایرانی‌ها و درآمد سرشارش از بابت صنعت توریسم مال ترک‌هاست! حالا با سعدی و حافظ و خیام و نظامی کاری ندارم و همچنین گروه شاعران شریف شعر معاصر را که آوردن نامشان در حوصله این مقال نمی‌گنجد.
او در پایان گفت: درخاورمیانه که صلح یک آرزوی محال است مردم برای صلح همدیگر را می‌کشند، شهرها را ویران و زنان و کودکان را آواره دشت و دریا می‌کنند. اگر تاریخ پادشاهان را بررسی کنیم در می‌یابیم این عزیزان دل نازکِ سنگدل ، بسیار صلح‌طلب بودهاند و هیچ جنگی را بر ملتی تحمیل نکرده‌اند.