سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: گیوم آپولینر ازبرجسته‌ترین شاعران نیمه اول قرن بیستم میلادی است. او را باید یکی از مهم‌ترین پیشروهای شهر و هنر ادبیات در اوایل قرن بیستم دانست.
گیوم آپولینر در رم به دنیا آمد. در سالهای ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۲ به آلمان سفر کرد و نزد یک خانواده آلمانی به عنوان معلم سرخانه مشغول به کار شد. در همین سال‌ها عاشق یک دختر انگلیسی شد. اما با جواب رد مواجه شد. غم و اندوه این عشق نافرجام را در اشعاری مانند "آواز فرد منفور" و "آنی" توصیف کرده است.
بین سالهای ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۷ اشعار و داستان‌های کوتاه خود در را مجلات مختلف فرانسوی به چاپ رسانید. در سال ۱۹۱۱ وی متهم به دزدی از موزه لوور شد به همین علت به مدت یک هفته زندانی شد. سال ۱۹۱۳ دیوان شعر خود به نام "الکل" را به چاپ رساند .
در سال ۱۹۱۴ با شروع جنگ جهانی به جبهه رفت اما سرودن شعر را ترک نکرد. جنگ برای او یک فرصت استثنایی شد تا بتواند "فرانسوی واقعی" را توصیف کند. گیوم آپولینر در طول زندگی کوتاه خویش با چندین سبک هنری همزمان شد. او مصادف با ضعف سمبولیسم پس از آن معاصر کوبیسم و طلایه دار سورئالیسم شد.
درواقع او اولین کسی است که واژه "سورئالیسم" را ابداع کرد و از مروجان این سبک بود. آپولینر چه از نظر ظاهری و چه از نظر محتوا تحت تاثیر کوبیسم بود. با پیکاسو نقاش مشهور این سبک دوستی نزدیکی داشت. این دوستی باعث شد که او مبتکر نوعی کار ادبی – هنری به نام کوبیسم ادبی شد. نقاشی کوبیسم نوعی سبک است که در آن نقاش با اشکال هندسی تصویر سازی می کند و سایه ها را در کار خود محو می کند. آپولینر نیز چون اشعار خود را به اشکال مختلف مانند کروات، انگشتان، قلب، حروف الفبا و ... می نگاشت و نقطه گذاری و علامتها را از آنها حذف می کرد او را خالق کوبیسم ادبی می نامند. با این کار او متون را نسبت به وزن و ریتم انعطاف پذیر تر کرده است. مضامین و رموز اشعار آپولینر به راحتی از روی شکل ظاهری آنها قابل کشف است.
در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ در حالی که به علت ضعف از زخم هایی که در جنگ برداشته بود و ابتلا به بیماری آنفلوآنزای اسپانیایی در پاریس از دنیا رفت.
"الکل ها" مجموعه اشعار آپولینر بین سالهای ۱۸۹۸ تا ۱۹۱۳ است و "کالیگرام‌ها" که اشعار "جنگ و صلح" هستند مهم‌ترین آثار اوهستند.
کتاب عاشقانه‌های گیوم آپولنر با عنوان "عشق… و شب‌های پاریس" با ترجمه شاعر و مترجم؛ مرحوم محمدعلی سپانلو چهارسال پیش در انتشارات سرزمین اهورایی منتشر شد.
شعری از آپولینر به ترجمان محمد علی سپانلو فقید:
ارابه‌های جنگی
در شبانۀ سپید نوامبر
در آن هنگام که درختان مشبک از گلوله‌های توپ
همچنان زیر برف پیر می‌شدند
و ارابه‌های جنگلی به زحمت به چشم می‌آمدند
در حصار سیم‌های خاردار
قلب من زنده می‌شد از نو شبیه درختی در فصل بهار
درختی میوه‌دار که بر آن می‌شکفتند
گل‌های عشق.
در شبانه سپید نوامبر
آنگاه که خمپاره‌ها ترسناک می‌سرودند
و گل‌های پژمرده بوی میرای خویش را از خاک بر می‌آوردند
من در تمام روز عشقم را به مادلن حکایت می‌کردم
برف گل‌های بی‌رنگ بر درختان می‌نشاند
بر ارابه‌های جنگی که همه جا به چشم می‌آیند
پشم سمور می‌فشاند