سرویس سینمایی هنرآنلاین: وقتی سال 1959 میلادی، جوانی با کمک همرزمان و همفکرانش زمام امور را در کوبا به دست گرفت، کمتر کسی فکر می کرد حکومت جدید چندان دوامی داشته باشد، اما فیدل کاسترو رهبر اسطوره‌ای کوبا، چنین واقعیتی را رقم زد. روسای جمهور اسبق آمریکا بسیار تلاش کردند تا این رهبر انقلابی را از مسند قدرت سرنگون کنند، اما نتوانستند. کاسترو، نه تنها در کوبا و آمریکای لاتین،‌ بلکه در سراسر دنیا طرفداران بی‌شماری داشت و دارد. پایداری کاسترو در برابر زیاده‌خواهی‌های آمریکا، باعث شد او به یک اسطوره در قاره آمریکای لاتین بدل شود،‌ اسطوره‌ای که به این زودی‌ها نامش از پهنه تاریخ سیاسی دنیا محو نخواهد شد.

شخصیت کاریزماتیک و مبارز فیدل کاسترو و کشور مقاوم کوبا، موجب شد فیلمسازان بسیاری علاقه‌مند شوند درباره این کشور و رهبرش فیلم مستند یا داستانی بسازند. همواره برای فیلمسازان هالیوود و دیگر کشورهای صاحب سینما، زندگی رهبران انقلابی و اسطوره‌ای بسیار جذاب است، زیرا می‌دانند مردم دنیا به چنین شخصیت‌های دوست داشتنی علاقه‌مند هستند. سیگار برگی که همیشه گوشه لب داشت به جذابیت کاسترو افزوده بود. آمریکا که حضور کشور و رهبری انقلابی را در اطراف خود بر نمی‌تافت، تلاش‌های بسیاری به خرج داد تا فیدل کاسترو را به قتل برساند. کاسترو ادعا کرده بود از حدود 634 نقشه ترور که با طراحی آمریکا و دیگر کشورهای حامی امپریالیزم انجام شده جان سالم بدر برده است. هر چند بیشتر فیلم‌هایی که درباره انقلاب آمریکای لاتین و کوبا ساخته شده با محوریت شخصیت جذاب دیگری یعنی چه‌گوارا بوده، اما حضور کاسترو نیز در این گونه فیلم‌ها پررنگ است.

دو فیلم داستانی "چه" با کارگردانی ریچارد فلایشر که سال 1969 ساخته شد و دیگری با کارگردانی استیون سودربرگ، در آنها نقش فیدل کاسترو پررنگ‌تر است. ساخت فیلم از روی زندگی فیدل کاسترو و انقلاب کوبا، برای مستندسازها بسیار جذاب‌تر بود که نمونه مهم آنها عبارتند از: "فیدل: داستان ناگفته"، "فیدل" و "368 راه برای کشتن کاسترو" است.

الیور استون کارگردان مطرح و جنجالی هالیوود فیلمی با عنوان "فرمانده" درباره فیدل کاسترو ساخت که با دیگر مستندها فرقی اساسی داشت، این تفاوت حضور مستقیم این رهبر انقلابی در فیلم بود. الیور استون با گروه جمع و  جور خود، بخشی از زندگی روزمره کاسترو را به تصویر کشید و مانند یک دوست در کنارش حضور داشت. کوین کاستنر نیز برای ساخت فیلم "13 روز" به کوبا سفر کرد. بازیگران بزرگی چون جک نیکلسون، لئونارد دی کاپریو و رابرت ردفورد به کوبا سفر کرده بودند. ردفورد بیش از یک بار با فیدل کاسترو ملاقات کرده بود. بسیاری دوست داشتند تا این انقلابی جذاب و قدرتمند را از نزدیک ببینند.

فرانسیس فورد کاپولا درباره کاسترو گفته است: "هر دوی ما ریش داریم، هر دوی ما قدرت  داریم و می خواهیم از آن برای دستیابی به اهداف خوب استفاده کنیم".

جینالو لوبریجیدا بازیگر معروف ایتالیایی نیز درباره او گفته: "کاسترو مردی خارق العاده است. خونگرم است و درک خوبی دارد و به شدت شاخصه های انسانی قدرتمند را دارد".

بی شک بعد از مرگ کاسترو نیز، فیلمسازان بسیاری درباره این انقلابی خستگی ناپذیر فیلم خواهند ساخت. فیدل کاسترو رهبری بود مبارز، مقاوم و جذاب که برای مردم آمریکای لاتین و جهان قابل احترام بود.