سرویس سینمایی هنرآنلاین: سودابه بیضایی بازیگر سینما و تلویزیون که این روزها در کمتر اثری حضور دارد، درباره فعالیت‌های خود به خبرنگار هنرآنلاین گفت: این روزها بیشتر مشغول نگارش هستم و به تازگی حضور در یک فیلم سینمایی و یک مستند را به پایان رساندم، ضمن اینکه فیلم سکانس پلان "جاودانگی" را هم دارم که آماده اکران هستند.
او درباره بازی در فیلم سینمایی "جاودانگی" به کارگردانی مهدی فرد قادری که در یک پلان-سکانس 145 دقیقه‌ای تولید شده است، گفت: برای همه بچه‌هایی که مشغول این پروژه بودند به نوعی محک زدن خود بود و برای خودم هم حضور در این فیلم و این تجربه جذاب بود. چرا که شبیه تجربیات گذشته نبود و پلان سکانس است و تایم طولانی دارد. در واقع شما باید با حساسیت بالا، تمرکز، هوشمندی و هوشیاری این کار را انجام دهید.
بازیگر سریال" هوش سیاه" درباره ویژگی این فیلم و داستان آن نیز عنوان کرد: قصه "جاودانگی" درباره پنج خانواده است که هرکدام قصه و ماجرای خاص خودشان را دارند. ویژگی خاص این فیلم متفاوت بودنش به نسبت کارهای دیگر است و همین برای من کفایت می‌کرد تا تجربه حضور در این فیلم را بپذیرم.
بیضایی در ادامه درباره نتیجه کار گفت: من هنوز نتیجه کار را ندیدم و اتفاقی که در این سبک از فیلمسازی می‌افتد این است که من فقط بخش خودم را می‌توانم ببینم و نمی‌توانم نظر کلی درباره این فیلم داشته باشم. ما در این فیلم دوربینی در قطار داشتیم که با آدم‌ها می‌رفت و من تنها شاهد اتفاقات خودم بودم و در صحنه نمی‌دانستم که برای کلیت کار چه اتفاقی می‌افتد. سر فیلم‌های دیگر تقریباً شما می‌توانید بفهمید که روند کار به چه شکل است ولی در اینجا با توجه به فرم و مدل خاص فیلمبرداری هیچ تصوری نمی‌توان داشت.
بازیگر فیلم سینمایی "گیس‌بریده" با بیان اینکه این سبک کار یک تجربه جذاب است اظهار کرد: به هر حال این یک سبک و مدل است و فکر می‌کنم طرفداران خاص خود را داشته باشد. برای من فقط یک تجربه جذاب بود ولی باید دید مخاطب چطور با این فیلم ارتباط برقرار می‌کند. همان‌طور که گفتم به هر حال این هم یک مدل کار و کارگردانی است که دنیای خاص خودش را دارد.
وی همچنین درباره کم‌کاری خود در یک سال گذشته گفت: پیشنهادهایی که از ابتدای سال داشتم به لحاظ کیفی از فیلمنامه‌های به شدت سطح پایینی برخوردار بود و هرچه می‌خوانم احساس می‌کنم، ارزش وقت گذاشتن ندارند، چرا که هیچ حرف تازه‌ای ندارد و خیلی سطحی هستند. بنابراین ترجیح دادم با توجه به اینکه خودم ادبیات خوانده‌ام و از قدیم می‌نوشتم در این بخش متمرکز شوم. در واقع نوشتن به نوعی بیان کردن ذهنیات و احساسات خودم است.
بیضایی افزود: من در هنر به دنبال خلق هستم و اینکه گوشه‌ای از خودم را بیان کنم. وقتی این اتفاق نمی‌افتد تبدیل به یک کار روتین می‌شود که خلق هنری در آن اتفاق نمی‌افتد، بحث مالی بخشی از کار است، اما ترجیح دادم این بخش را نادیده بگیرم و با توجه به برنامه‌هایم روی نگارش متمرکز شوم به همین دلیل هم کمتر در عرصه تصویری دیده شدم.
وی درباره داستان‌های در حال نگارش خود عنوان کرد: چند طرح دارم و هنوز مشخص نیست که این نوشته‌ها را در چه مدیومی به کار بگیرم شاید یک مجموعه داستان کوتاه باشد که البته این داستان‌ها هنوز به پختگی لازم نرسیده و تا به آنچه می‌خواهم نرسم قطعاً آن‌ها را منتشر نمی‌کنم. بازیگر سریال" ارمغان تاریکی" با بیان این که مشکل اصلی فیلمنامه‌ها تخت بودن کاراکترهاست، اظهار کرد: به نظر من پایه اصلی هر کاری در تمام مدیوم‌ها فیلمنامه است و دنیای فیلم را فیلمنامه تشکیل می‌دهد. اگر یک فیلمنامه چارچوب خوبی داشته باشد کار نیز خوب می‌شود. مشکل اصلی ما در سینما و تلویزیون کاراکترهای تخت است و اینکه شخصیت‌ها پرداخت درستی ندارند، یعنی شخصیت‌های امروزی یا منفی منفی هستند و یا مثبت مثبت؛ در حالی که آدم‌ها در دنیای واقعی پیچیدگی‌های خود را دارند و تا این را نشان ندهی نمی‌توانی به آن شخصیت اصلی برسی و مخاطب آن را نمی‌پذیرد. با توجه به موقعیت‌ها آدم‌ها خاکستری هستند، ولی در سینما و تلویزیون ما این ابعاد مختلف نشان داده نمی‌شود و کاراکترها در سطح باقی می‌مانند و رنگ‌آمیزی وجود ندارد و برای من بازیگر هم، بازی کردن در چنین نقش‌هایی جذابیت و چالشی ندارد.