گروه سینمایی هنرآنلاین: درست در مسیری خلاف جهت کمدی‌های مرسوم، «پرویز» هوشمندانه و آگاهانه مسیری را در خلق کمدی پیش می‌گیرد که در آن علاوه بر بهره‌گیری از مؤلفه‌های زیرژانرهای کمدی، داستانی خیالی را به زندگی حقیقی گره می‌زند و به سبک کمدی‌های سیاه و در فضایی ابزورد، جدیت و طنز را توأمان در خود جای می‌دهد و با بهره‌گیری از مضامین و داستان‌های ناهم‌خوان با افکار غالب افراد، پرده از جهان مردی تنها، افسرده و تیپاخورده به نام پرویز (که هم‌ذات‌پنداری با مگس، دریچۀ جدیدی از زندگی را به رویش می‌گشاید) برمی‌دارد.

پیمان فخرایی (نویسنده و کارگردان) با کمک بازی درخشان تیم بازیگری «پرویز» (به‌ویژه شایان رسولی در نقش پرویز)، در خلق شخصیت‌های فرعی فیلم نیز با پرهیز از خلق شخصیت‌های مرسوم دوگانه، یعنی آنهایی که کاراکتر اصلی را در راه رسیدن به اهدافش یاری می‌کنند و آنهایی که مانعی بر سر راه دستیابی او به هدفش هستند، تنها ندای درونی پرویز را با او همراه می‌کند تا در حرکتی آنارشیستی، بساط قاتل حشراتی مغموم، محزون، تنها و بی‌قرار را از ریشه جدا کند و در نهایت و در سکانس تماشایی پایانی به رهایی، استقلال، شادمانی و سرزندگی برسد و بی‌پروا و سرخوشانه به پرواز درآید.