سرویس سینمایی هنرآنلاین: هر چند برگزار شدن جشنواره فیلم فجر در کرونازده‌ترین سال تاریخ ایران با اما و اگر همراه بود اما سازمان سینمایی بر برنامه خود برای نمایش محدود فیلم‌های برگزیده پا فشرد و ۱۶ فیلم در هشت روز در تهران و برخی شهرستان‌ها روی پرده رفتند. به این ترتیب، فیلم فجر هم در کنار ونیز به فهرست جشنواره‌هایی پیوست که مقهور قدرت ویروس مرگبار کرونا نشدند.

یک روز پس از پایان جشنواره سی و نهم و نشستن سیمرغ‌های بلورین بر شانه برگزیدگان، چراغ سینماها همچنان روشن می‌ماند تا فیلم‌های تازه در سالن‌های تاریک روی پرده بروند. تجربه برپا کردن جشنواره در شرایط شیوع ویروس و نمایش محدود فیلم‌ها این راه را پیش پای مدیران سینمای ایران گشود تا همچنان به اکران فیلم‌ها با حضور تماشاگران امیدوار باشند.

«شنای پروانه» که از تحسین‌شده‌ترین فیلم‌های جشنواره سی و هشتم بود و پیش‌تر اکران حضوری و آنلاین را هم تجربه کرده، از ۲۳ بهمن نمایش خود را در سینماها از سر می‌گیرد. آن هم در شرایطی که گفته می‌شد نسخه‌ای از نخستین تجربه کارگردانی محمد کارت در فضای مجازی قاچاق شده و امیدها را برای ادامه فروش خوب و رکوردشکنی احتمالی «شنای پروانه» بر باد داده است.

کارت که چند مستند در کارنامه دارد و در فیلم‌های داریوش مهرجویی، رضا درمیشیان، ابراهیم حاتمی‌کیا و همایون اسعدیان بازی کرده، «شنای پروانه» را به تهیه‌کنندگی رسول صدرعاملی ساخت؛ فیلمی که در جشنواره سی و هشتم نامزد دریافت ۱۴ جایزه شد و شش سیمرغ بلورین برای عوامل به ارمغان آورد؛ از جمله برای امیر آقایی و طناز طباطبایی در نقش‌های بهترین بازیگر مکمل مرد و زن.

دیگر فیلمی که در روزهای آینده در سینماها به نمایش عمومی درمی‌آید، «لاله» به کارگردانی اسی نیک‌نژاد است؛ از جنجالی‌ترین و پرحاشیه‌ترین و تا مدت‌ها پرهزینه‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران. «لاله» در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد با سرمایه‌گذاری و پشتیبانی مستقیم مدیران ارشد سازمان سینمایی کلید خورد اما چنان جنجالی شد که حتی پایان پروژه به دوران احمدی‌نژاد و رفقا نرسید.

گذشته نه‌چندان پرافتخار کارگردان در سینمای هالیوود، عوض شدن چندباره بازیگران اصلی و فرعی، مسائل مالی و هزینه‌های گزاف تولید، توقف‌های کوتاه و بلند و انبوه مسائل ریز و درشت دیگر «لاله» را به نمونه‌ای کمتردیده‌شده در سینمای ایران تبدیل کرد که حاشیه‌هایش بر اصل ماجرا چربید و جنجال‌هایش همه چیز را زیر سایه برد. بخش دیگر هیاهوها هم به قهرمان داستان برمی‌گردد که یک بانوی ورزشکار است.

در حالی که برخی کارشناسان و روزنامه‌نگاران قهرمانی‌های لاله صدیق را در رقابت‌های اتومبیلرانی پرحرف و حدیث می‌دانستند، انتخاب این شخصیت برای تبدیل کردن داستان زندگی او به یک فیلم پرهزینه به شائبه‌ها بیشتر دامن می‌زد. به هر حال، سال‌ها گذشت و «لاله» حدود یک دهه پس از آغاز تولید آماده نمایش شد تا از ۲۹ بهمن روی پرده سینماها برود و شاید بتواند بخشی از هزینه حدود ۱۰ میلیون دلاری‌اش را برگرداند.

«آن شب» که در سینماهای آمریکا با نام «شب» اکران شده، تجربه‌ای منحصر به فرد از تولید مشترک فیلم در ایران و آمریکاست. برخی منتقدان آمریکایی «آن شب» را نمونه‌ای موفق از یک فیلم در گونه وحشت می‌دانند و کارشناسان سینمایی در اینجا آن را «بهترین فیلم وحشتناک تاریخ سینمای ایران» ارزیابی می‌کنند. رسانه‌ها در آمریکا پیش‌تر فیلم را از نظر همکاری ایران و آمریکا در تولید آن «پروژه تاریخی» معرفی کرده بودند.

همین حالا هم اگر به رسانه‌های سینمایی آمریکا سر بزنید، یادداشت و نقدهای منتقدانش را بر «آن شب» می‌بینید. شهاب حسینی بازیگر اصلی این فیلم ترسناک است که کورش آهاری در نخستین تجربه خود روی صندلی کارگردانی آن نشسته و البته ایرانی‌ها سال گذشته در بخش مسابقه فیلم‌های اول جشنواره سی و هشتم تماشایش کرده بودند. «آن شب» از ششم اسفندماه به نمایش عمومی درمی‌آید.

«اینجا هم باران می برد» گمنام‌ترین و مهجورترین فیلم این فهرست است که از پنجشنبه ۲۳ بهمن اکران می‌شود. نادر طریقت دو سال پیش فیلمبرداری این فیلم کودک را در سکوت خبری به پایان رساند و گروه تولید در روزهای آخر اسفند ۹۷ عکسی به یادگار با جمشید مشایخی گرفتند که آن زمان هنوز پیشوند مرحوم و زنده‌یاد کنار نامش نداشت. او حدود دو هفته بعد از دنیا رفت و یکی از آخرین تجربه‌هایش در سینما به زودی روی پرده می‌رود.