سرویس سینمایی هنرآنلاین: نشست خبری فیلم سینمایی "بی‌حسی موضعی" که این روزها در حال اکران است، سه‌شنبه 25 شهریور با حضور حسین مهکام نویسنده و کارگردان، حبیب رضایی تهیه‌کننده و بازیگر، باران کوثری، سهیل مستجابیان، محمد بحرانی بازیگران و حبیب اسماعیلی پخش‌کننده فیلم در سالن سینماتوگراف موزه سینما برگزار شد.
حسین مهکام نویسنده و کارگردان درباره نگارش فیلمنامه "بی‌حسی موضعی" که اولین بار در 1397 در جشنواره فیلم فجر روی پرده رفت، توضیح داد: هیچ‌وقت نمی‌دانم قصه چطور شکل می‌گیرد و فیلمنامه چطور پیش می‌رود. این فیلمنامه هم به همین شیوه شکل گرفت و پیش رفت. زمانی که این فیلمنامه را نوشتم در ابتدا "قلاده سگ شکاری" نام داشت و می‌خواستم اولین فیلم من در عرصه کارگردانی باشد، اما در آن زمان کسی پای کار نیامد چون معتقد بودند زیادی روشنفکرانه است. درنهایت پس از سومین کار به این نتیجه رسیدم که باید فیلم را بسازم بنابراین از آنجایی که با حبیب رضایی همکاری داشتم با او موضوع را مطرح کردم و در جستجوی سرمایه‌گذار اولین و آخرین کسی که به‌واسطه باران کوثری با او آشنا شدیم و محمدصادق رنجکشان همراه ما شد. پس از آن در بازنویسی حس کردم، باید اسم فیلم را عوض کنم و بی‌حسی کلمه جذابی است که به فضای امروز نزدیک است و درنهایت موضعی هم به آن اضافه شد.
حبیب رضایی تهیه‌کننده این فیلم اظهار کرد: قرار نبود در ابتدا تهیه‌کننده باشم و صرفاً برای بازی صحبت کرده بودیم و مشغول کار شدیم و به نظرم فیلمنامه خوبی نوشته شده بود و به اولین کسانی که درباره این کار صحبت کردیم همان ابتدا پذیرفتند. قرار بود دوستان دیگری تهیه‌کننده باشند که طول کشید و درنهایت با همکاری باران کوثری با محمدصادق رنجکشان آشنا شدیم و او نیز متن را خواند و گفت اگر پای کار بایستی من می‌پذیرم و این اتفاق افتاد. از آنجایی که در فیلم‌های قبلی در بخش تولید کار کرده بودم و با این فضا آشنا بودم. کمی سخت بود چون وقتی بازی می‌کنم تمرکز روی کارهای دیگر ندارم و همیشه می‌گفتم در کار اول در مقام تهیه‌کننده، بازی نخواهم کرد اما این اتفاق افتاد و بازی کردم. در طول این سال‌ها با افراد بسیاری مواجه شدیم، اما محمدصادق رنجکشان بسیار همراه است و در طی این دو سال هیچ‌وقت از بازگشت سرمایه حرفی نزد و همواره ما را همراهی کرد. فیلم "بی‌حسی موضعی" فیلم سختی بود، چون در سرما می‌گذشت و تقریباً همه بلایای طبیعی را با خود همراه داشت.
او درباره اکران فیلم در این شرایط نیز گفت: دلیل پذیرش اکران در این شرایط در سینماها و بعد اکران آنلاین این بود که به‌هرحال باید چراغ سینماها روشن بماند و این کار منصفانه‌ای نیست که سالن‌ها بسته بمانند و عده‌ای بیکار شوند. به همین دلیل درنهایت تصمیم بر این شد که فیلم را اکران کنیم و بعد در ادامه با اکران آنلاین ادامه دهیم.
این تهیه‌کننده در پاسخ به این سؤال که چرا تمامی فیلم‌های حال حاضر سینما توسط رنجکشان در حال تولید است، توضیح داد: او خیلی به سود فکر نمی‌کند، نه آنکه روی آن حساب نکند اما شأنی برای خود قائل است که شاید دیگران این شان را نخواهند. راه برای هیچ‌کس در سینما بسته نیست و بسیار سرمایه‌گذاران دولتی داریم که هزینه‌های عجیب می‌کنند و آثاری تولید می‌کنند که درنهایت فروشی هم به همراه ندارند. برخی دیگر نیز سرمایه‌گذاران فصلی هستند که می‌آیند و می‌روند. اما رنجکشان نگاه مستدلی دارد و ریسک می‌کند. ضمن این که نباید فراموش کنیم که سینما بدون آدم‌هایش موجودیتی ندارد و این افراد مجموعه سینما هستند. او در فیلم‌هایی کار کرده که راندمان قابل قبولی دارد. حتماً مسیر پرپیچ و خمی را باید طی کند تا یاد بگیرد، اما ما نیز باید قدر این دست آدم‌ها را بیشتر بدانیم. نوع برخورد او بسیار قابل احترام است و تا زمانی که خسته و دلزده نشود قطعاً در این سینما می‌ماند. به‌هرحال او کسی است که کمک کرد فیلم‌هایی در سینما ساخته شوند که متفاوت هستند.
حبیب رضایی در ادامه درباره ادامه تهیه‌کنندگی در سینما و تأثیر کرونا بر نگرش مخاطبان عنوان کرد: من با تمام سلول‌های بدنم عاشق سینما هستم و همواره بازیگرم و صد درصد با همان شوق در سایر عرصه‌ها نیز کار می‌کنم. تمام کائنات به قبل و بعد کرونا تقسیم شده و باید برای این سیستم فکری کرد و باید زیرساخت‌ها را درست کرد و به نمایش و نحوه ارتباط با مخاطب فکر کرد. سینما از ذات زندگی می‌آید و حتماً می‌تواند با مخاطبانش ارتباط برقرار کند.
مهکام در پاسخ به این سؤال که چرا فیلم تا این اندازه روشنفکرانه است، بیان کرد: ما در یک وضعیتی کار می‌کنیم، می‌اندیشیم و این محصول فکر من در آن مقطع زمانی است که الان هم به آن معتقدم و بخشی از آن به رخدادهای اجتماعی و حسی من برمی‌گردد که به ترجمان رسیده است.
او ادامه داد: الان هم اگر فیلم را می‌ساختم قطعاً همین‌گونه بود، چون به فکر لحظه خاصی نیستم. تلاشم بر این است اثرم بر اساس لحظه و یک واکنش خاص نباشد و ترجیح می‌دهم آنچه بنیانی است را بسازم. الان هم "بی‌حسی موضعی" همان حرف‌ها را با خود همراه دارد و چه‌بسا جلوتر برویم، همچنان این فیلم حرف برای گفتن داشته باشد.
کارگردان "آندرانیک" درباره حضور سهیل مستجابیان در نقش بهمن نیز گفت: برای این نقش بسیار جستجو کردیم و از آنجایی که دوست داشتم بازیگری که برای این نقش انتخاب می‌شود چهره نباشد، به دلیل این که هیچ پیش‌زمینه ذهنی از سهیل نداشتم زمانی که حبیب او را به من پیشنهاد داد و گفت جوانی از تحصیل‌کرده‌های تئاتر در شیراز می‌شناسد که خوش درخشیده، با او جلسه‌ای گذاشتیم و پس از این جلسه به حبیب گفتم او همان بازیگری است که دنبالش بودم. سهیل مستجابیان از بازیگران بسیار توانای سینمای ایران است که بسیار از حضور او در این فیلم خوشحالم و در فیلم جدیدم نیز او نقش اول را بازی می‌کند.
محمد بحرانی نیز در ادامه درباره حضورش در این فیلم توضیح داد: من و حبیب سال‌هاست با هم همکار هستیم و همواره بحثمان درباره فوتبال و کل‌کل روی این موضوع بوده است. پس از پایان فیلمبرداری از من خواستند که گزارشگری باشم که در فیلم علاوه بر گزارش فوتبال کمی هم ابزورد باشد و حتی فیلم را به من نشان هم ندادند و معتقد بودند که گزارشگر از حس مخاطبش خبر ندارد، بنابراین من بدون این که فیلم را ببینم به گزارش پرداختم.
حبیب رضایی در ادامه درباره چرایی استفاده از بحرانی گفت: ما نسخه اولیه فیلم را به اصغر فرهادی نشان دادیم. او کلیدواژه‌هایی به ما گفت و فکر کردیم بحث ابزورد را با گزارشگری فوتبال می‌توان بهتر کرد و او نیز این موضوع را تأیید کرد. بعد من و حسینبا هم نشستیم و دوباره فیلم را دیدیم و بدون فوت وقت محمد بحرانی را دعوت کردیم و با یک ضبط جلو رفتیم و به نظرم بسیار درست پیش رفت.
مهکام همچنین درباره تأثیر اصغر فرهادی در آثارش اظهار کرد: به‌شدت خودم را مدیون فرهادی می‌دانم و اصولاً نسل ما مدیون اوست و هرچقدر که اعتبار جهانی‌اش بیشتر می‌شود، اتفاقاً فروتنی و احساس شاگردنوازی‌اش نیز بیشتر می‌شود. از او ممنونم که به نحوی کار را دید که انگار کار خودش بود و بسیار استادانه ما را در این زمینه همراهی کرد.
در ادامه این نشست حبیب اسماعیلی به‌عنوان پخش‌کننده فیلم گفت: باید به کسانی که پول سالم وارد جریان سینما می‌کنند، احترام گذاشت، تا دلزده نشوند. شرایط بیکاری در این روزها بسیار بد است و دولت نیز کاری نمی‌کند چون وضعیت اقتصادی بسیار خراب است. بنابراین با اکران فیلم‌ها باید چراغ سینما روشن نگه داشته شود، چون وقتی خودش رونق نداشته باشد بیکاری را نیز در پی دارد. من از ارگان‌های دولتی که هیچ حمایتی نکردند، گلایه‌مند هستم. متأسفانه صداوسیما و شهرداری هیچ همکاری نکردند. تلویزیون مبلغ پنج میلیارد تومان برای پخش ۱۲ تیزر در زمان‌های معمولی درخواست کرده است. این مبلغ یعنی وضعیت تلویزیون خوب است، چون هزینه تیزرهایی که در زمان مناسب‌تری پخش می‌شوند بالاتر است. خب در این صورت چرا نباید این رسانه ملی با سینما همراهی کند تا دودش به چشم تهیه‌کننده و فیلمساز نرود. در حال حاضر بسیاری از مردم نمی‌دانند که سینماها باز هستند و وظیفه این اطلاع‌رسانی بر دوش رسانه‌هاست. تلویزیون می‌تواند برادرانه دست‌به‌دست سینماگران دهد و اعلام کند که سینماها باز هستند. سینما یکی از کم‌خطرترین مکان‌ها برای شیوع کروناست و پیش از کرونا نیز همه با فاصله در سالن‌ها بودند، چون آن‌قدری فروش در سینما نبود و نهایتاً اوج روزهای پرمخاطبی سالن‌ها در ایام تعطیل و آخر هفته‌ها بود. درصورتی‌که مکان‌های دیگر امروز برای شیوع کرونا پرخطرتر هستند. یادمان نرود که بخشی از سینما تفریح است و جایگاهش حفظ خواهد شد، اما در شرایط حال حاضر مردم بیشتر مراقب هستند و اکران آنلاین می‌تواند به کمک سینما بیاید.
باران کوثری و پارسا پیروزفر به دلیل حضور در پروژه‌های دیگر بلافاصله سالن را ترک کردند و حسن معجونی نیز به دلیل حضور در پروژه‌ای دیگر در تبریز در این جلسه حضور نداشت.