سرویس سینمایی هنرآنلاین: دو فیلم "مرکورکروم" و "پارادوکسیکال" ساخته نیما شاهرخ‌شاهی کارگردان و بازیگر در ماه اکتبر در ششمین دوره جشنواره فیلم "رقابت فیلم‌های ترسناک" در شهر سیاتل در ایالت واشینگتن آمریکا نمایش داده می‌شوند. این جشنواره به‌صورت تخصصی به فیلم‌های ژانر ترسناک می‌پردازد و جوایز آن به‌صورت دانشگاهی و رأی‌گیری آن توسط اعضای آکادمی فیلم‌های ترسناک جشنواره سیاتل انجام می‌شود.

هر دو فیلم درام‌های روان‌شناختی و پر تعلیق هستند و مقدمه‌ای برای ساخت پنج‌گانه سینمایی شاهرخ‌شاهى به‌حساب می‌آیند که اخیراً کلاس‌های کارگردانی پیشرفته اصغر فرهادی را گذرانده است.

شاهرخ شاهی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره ساخت این فیلم‌ها گفت:  "مرکورکروم" و "پارادوکسیکال" مقدمه‌ای هستند برای ساخت یک تریلر پنج‌گانه روان‌شناسانه که برگرفته از نام پنج بیماری خاص است و اولین آن را در فصل پاییز کلید خواهم زد.

او درباره چرایی پرداخت به این بیماری‌ها توضیح داد: حس می‌کنم به این بیماری‌های خاص پرداخته نشده است. این ژانری که قصد دارم در آن کار کنم کمتر در سینمای ایران به آن پرداخته شده یا اصلاً در آن کاری انجام نشده است. دغدغه من بیماری‌هایی است که در اجتماع وجود دارد و کسی درباره آن‌ها یا نمی‌داند و یا آن را نمی‌شناسد. تحقیقات مفصلی نیز در این زمینه داشتم و با روانشناسان بسیاری در این زمینه صحبت کردم که در حین کار مشکلی نداشته باشد و بتوانم آن را به‌درستی به تصویر بکشم. البته این را هم در نظر گرفتم که قصه بتواند با مخاطب عام ارتباط برقرار کند و فرم، قالب بر قصه نباشد و در کنار هم پیش بروند.

شاهرخ شاهی همچنین درباره ساخت این فیلم‌های کوتاه اظهار کرد: این فیلم‌های کوتاه مقیاسی کوچک از فیلم‌های بلند من هستند. اصغر فرهادی استاد ما در کلاس‌های کارگردانی همواره می‌گوید یک مقیاس کوچک از داستان بلند خود را در قالب فیلم کوتاه بسازید که نمایانگر اتفاقات فیلم بلندتان باشد.

او درباره حضور جهانی آثارش در جشنواره‌ها نیز عنوان کرد: فعلاً به دلیل کرونا همه چیز به هم ریخته است، اما قطعاً در این جشنواره‌ها نیز بازتاب خوبی خواهد داشت، منتظر برگزاری جشنواره‌های دیگر هستم و بعد برای پخش آن فکر می‌کنم.

بازیگر فیلم "پارک وی" در توضیح این که چرا خودش در آثارش بازی نیز کرده است و آیا احتمال دارد در فیلم بلندش نیز بازی کند، گفت: بازی کردن و هم‌زمان کارکردانی کردن کار بسیار سختی است، اما برای نجات فیلم‌هایم، از آنجایی که نقش خاصی بودند باید این کار را می‌کردم. دوست نداشتم بازی کنم، اما کسی مانند خودم برای کار دل نمی‌سوزاند، بنابراین غیر فیلمنامه خوب و فرم عجیب آن بازی خاصی می‌طلبید که باید این کار را انجام می‌دادم. اما برای ساخت فیلم بلندم به‌هیچ‌وجه این کار را نخواهم کرد و تمام سعی‌ام این است که انرژی خودم را صرف کارگردانی کنم.