سرویس سینمایی هنرآنلاین: رامتین خداپناهی که آخرین حضورش در سینما با فیلم "کروکودیل" و آخرین حضورش در تلویزیون با سریال" بانوی عمارت" بود، در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فعالیت‌های اخیر خود بیان کرد: تا پیش از عید مشغول ضبط سریال "گیلدخت" به کارگردانی مجید اسماعیلی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفیعی بودم که به خاطر شیوع ویروس کرونا و برای حفظ سلامت عوامل، پروژه تا اطلاع ثانوی تعطیل شد.
او درباره نقش خود در این سریال گفت: سریال از یک موضوع تاریخی بهره‌مند است و در دوره ناصری می‌گذرد. من هم در این سریال نقش صفی‌الدوله را بازی می‌کنم که از اعضا دربار و مشاور شازده آصف الدوله است.
این بازیگر در ادامه درباره شرایط این روزها و در خانه ماندن توضیح داد: من نیز مانند سایر افراد جامعه در خانه هستم، فیلم می‌بینم و کتاب می‌خوانم تا این روزهای سخت سپری شود.
خداپناهی همچنین به شرایط کار در این وضعیت اشاره کرد و افزود: متأسفانه بخشی از پروژه‌ها اصرار دارند که کارشان را شروع کنند و در تلویزیون، سینما، رسانه‌های تصویری و حتی تیزرها این اتفاق در حال رخ دادن است که به نظر من جنایت و خیانت بزرگی است. شغل ما در پروتکل وزارت بهداشت جزو مشاغل پرخطر محسوب می‌شود و نمی‌توانید در چنین شرایطی نکات بهداشتی را در فاصله‌های کم رعایت کنید. از برخی تهیه‌کنندگان و مدیران بالادستی که تصمیم به تعطیلی پروژه‌هایشان گرفتند باید تشکر کرد، اما برخی این کار را نکردند و حتی شنیدم در پیش‌تولید پروژه‌های خود هستند.
او ادامه داد: با شیوع کرونا اقتصاد دنیا ضربه فاجعه‌آمیزی خورده است، اما با سرکار رفتن این معضل حل نمی‌شود. اجازه دهید جان سالم از این بحران به درببریم و بعد فکری به حال اقتصاد کنیم. کادر هنری سرمایه ملی این مملکت است و با تلاش خود باعث رشد و تعالی هنر می‌شود، بنابراین نباید به این سادگی آن‌ها را از دست داد. باید آن‌ها را حفظ کرد و در کمال آرامش از این بحران عبور کرد. امیدوارم مدیران توجه بیشتری نسبت به این امر داشته باشند و تا عادی شدن این وضعیت دست نگه دارند. مدیران شبکه‌های مختلف تلویزیون و در رأس آن‌ها آقای علی عسکری رئیس سازمان صداوسیما باید نسبت به این موضوع دقت و اشراف بیشتری داشته باشند.
خداپناهی گفت: ما جمعی هستیم که نمی‌شود هیچ‌گونه حفاظت فیزیکی و بهداشتی برای آن در نظر گرفت، چون من بازیگر در مقابل دوربین با ماسک و دستکش نمی‌توانم حاضر شوم. طبق پروتکل وزارت بهداشت آرایشگاه‌ها، قهوه‌خانه‌ها و رستوران‌ها جزو مشاغل پرخطر هستند و در هر پروژه تلویزیونی و سینمایی هر سه این‌ها عمده فعالیت را دارند و ما با هر سه آن‌ها در ارتباط هستیم. اگر کاری در چنین شرایطی شکل بگیرد چه ضمانتی وجود دارد که اتفاقی در آن رخ ندهد؟ متأسفانه اگر در پروژه‌ای یک نفر درگیر و مبتلا به این بیماری شود، اولین آسیب به خود پروژه وارد می‌شود چون جایگزینی برای افراد، بخصوص افراد جلوی دوربین وجود ندارد. من خواهش می‌کنم مدیران و تولیدکنندگان با کمی صبر اجازه دهند این بحران تمام شود و حفظ جان و سلامت افراد در اولویت قرار گیرد.
او ادامه داد: من یک تشکر ویژه نیز از کارگروه بررسی آسیب‌های کرونا در سینما و در رأس آن دانش اقباشاوی و خانم معتمدآریا دارم که شبانه‌روز برای جلوگیری از بروز هرگونه فاجعه در این حرفه تلاش می‌کنند.
خداپناهی که در دانشگاه به تدریس رشته بازیگری مشغول است، در پاسخ به این سؤال که تا چه اندازه تدریس به شکل مجازی را در این شرایط مثبت ارزیابی می‌کند، بیان کرد: از آنجایی که دروس ما عملی است به شکل آنلاین این اتفاق میسر نیست و قرار است از خردادماه و با بازگشایی دانشگاه‌ها تا مرداد بحث آموزش دروس را دنبال کنیم که البته این‌ها فعلاً در حد صحبت است و باید دید در آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد و این اتفاق امکان‌پذیر هست یا خیر.
او همچنین اظهار کرد: از سوی دیگر سیستم آموزشی ما محلی است و مثل کشورهای توسعه‌یافته نیست. آن‌ها به علت استفاده از تکنولوژی و بهر‌ه‌گیری از این فناوری در آموزش پیشتاز هستند، اما ما چون محلی هستیم و تاکنون نیز با چنین بحرانی روبه‌رو نبوده‌ایم در حال آزمون و خطا هستیم. آنچه مشکل بزرگ ما در این شرایط بوده و هست این است که همه چیز را به مدرسین واگذار کرده‌اند. یعنی مدرسین باید خودشان اکانت بخرند و از اینترنت آزاد استفاده کنند و تمامی امکانات لازم را داشته باشند که این مستلزم صرف هزینه است. در حالی که خود سیستم دانشگاه باید این وضعیت را مدیریت کرده و شرایط را برای آموزش در فضای مجازی فراهم کند. در خارج از کشور اگر چنین شرایطی وجود دارد و سیستم آنلاین است، خود دانشگاه شرایط بهینه را برای مدرسین فراهم کرده تا در نبود دانشجویان بتوانند با بهترین کیفیت آموزش خود را ارائه کنند.
این استاد دانشگاه درباره زمان‌بندی ترم تحصیلی نیز گفت: در حال حاضر به دلیل شرایط به وجود آمده کلاس‌ها کمی فشرده‌تر برگزار می‌شوند که به نظرم این بهترین اتفاق است تا با کمترین آسیب، ترم جاری به اتمام برسد. امیدوارم که این اتفاق بیفتد چرا که چاره‌ای نیست و اگر بخواهیم ترم را حذف کنیم نیازمند برنامه‌ریزی کلانی هستیم که بعید می‌دانم این اتفاق بیفتد. در حال حاضر چاره‌ای نیست و باید کلاس‌ها را سپری کنیم چون در صورت حذف‌ترم پس‌لرزه‌ها، بسیار بیشتر خواهد بود.