سرویس سینمایی هنرآنلاین: مهدی گنجی امسال با فیلم مستند "من میخوام شاه بشم" که تولید سال 1393 است، در بخش کارآفرینی سیزدهمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت حضور یافت.
این فیلم درباره عباس برزگر کارآفرین موفق است که با ایجاد یک مجتمع بوم‌گردی باعث رونق شهر خود شده است. "من میخوام شاه بشم" پیش از این جوایز بسیاری ازجمله جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند از جشنواره فیلم فجر، تندیس جشنواره و دیپلم افتخار بهترین فیلم مستند جشنواره قازان در روسیه و... را از آن خود کرده است.
گنجی در گفتگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره حضور فیلمش در بخش کارآفرینی جشنواره سینما حقیقت گفت: وقتی این فیلم را می‌ساختم به دنبال آدم‌هایی بودم که در زندگی اتفاق بدی برایشان افتاده و همان اتفاق بد تبدیل به نقطه طلایی زندگی آن‌ها شده است. عباس برزگر از بین حدود 700 مورد انتخاب شد. از نظر من کل زندگی او مبتنی بر کارآفرینی است. کارآفرین از نظر برخی داشتن یک کارخانه بزرگ به همراه کارکنان است، در حالی که کارآفرینی در جهان شکل‌های مختلفی دارد و برزگر جزو آن دسته‌ای است که با خانواده کارآفرینی کرده است و در بخش اکوتوریسم یا بوم‌گردی که یک امر رایج در ایران و دنیاست، این اتفاق را رقم زده است. این شخصیت ویژگی‌هایی دارد که کار را دراماتیک‌تر و سینمایی‌تر می‌کند. آنچه بیش از کارآفرینی اهمیت دارد و باعث شده تا این واژه قدیمی بزرگ‌تر دیده شود ارزش‌آفرینی است. ارزش‌آفرینی یک پله بعد از کارآفرینی است و می‌گوید مهم نیست چند نفر مشغول به کار هستند و چه میزان پول درمی‌آورید، مهم خلق ارزش است که مفهوم اجتماعی دارد.
گنجی در ادامه درباره پرداختن به نکات متفاوت زندگی برزگر توضیح داد: من در تمام آثارم که به کارآفرینی ربط دارند، نکات مثبت و منفی را در کنار هم قرار دادم. ما عادت کردیم وقتی درباره کارآفرینی صحبت می‌کنیم نکات مثبت را نشان می‌دهیم، اما راجع به باقی صفات صحبت نمی‌کنیم. نمی‌شود کارآفرین بود اما برای رسیدن به آرزوها از برخی لحظات زندگی غافل نبود و روی زندگی تأثیر نداشته باشد. همان انرژی که برای برجسته کردن آن کالا می‌گذارید باقی وجوه زندگی را کم‌رنگ می‌کند و برخی در این زمینه بسیار پروپاگاندا و تبلیغاتی فکر می‌کنند، اما من این نظر را ندارم و به تمام وجوه می‌پردازم. به‌طور مثال استیو جابز هم غول کامپیوتر می‌نامند، اما وقتی به زندگی شخصی او نگاه بیندازید می‌بینید که در روابط شخصی، زندگی بسیار وحشتناکی داشته است.
این کارگردان در ادامه در پاسخ به این سؤال که چه نکته مثبتی در برزگر وجود داشت که باعث شد به سراغ ساخت مستند زندگی او برود، گفت: از نظر من شوق او در کار کردن مهم‌ترین ویژگی او بود. او از چهار صبح تا پایان شب کار می‌کند و الهام‌بخشی‌های دیگری هم در زندگی دارد که باعث می‌شود زندگی‌اش رنگ دیگری داشته باشد. کار کردن، تلاش و خلاقیتش برای من جذاب بود.
او همچنین درباره تفاوت آنچه در مستندش به نمایش گذاشته است با گزارشی که تلویزیون از عباس برزگر تولید کرد، عنوان کرد: با عباس برزگر شبکه‌های مختلفی در دنیا گفت‌وگو کردند و از زندگی او گزارش تهیه شد. اما تلویزیون، شما را وادار به فکر کردن نمی‌کند و صرفاً به شما اطلاعات می‌دهد، بخصوص تلویزیون ما که بر اساس ایده‌ها و آدم‌ها به موضوعات می‌پردازد، اما سینما جای فکر کردن است و هر دو تأثیرات متفاوتی دارند. من پیش از ساخت این مستند قرار بود یک مستند 30 دقیقه‌ای درباره برزگر برای تلویزیون تولید کنم که بعد منجر به شکل‌گیری این مستند شد. در حالی که اطلاعات و نحوه بیان در این دو اثر کاملاً از هم متفاوت است.
گنجی در خاتمه درباره حضور این فیلم در جشنواره سینما حقیقت توضیح داد: این فیلم تولید سال 93 است و جوایز بسیاری در ایران و خارج از کشور دریافت کرده و دیگر زمان آن رسیده است که کنار گذاشته شود، اما از آنجا که علاقه‌مندان دوست داشتند آن را ببینند و بخش کارآفرینی جشنواره نیز زمان مشخصی برای تولیدات نداشت آن را در این بخش به نمایش گذاشتیم. ضمن این که در کشور ما امکانات زیادی برای نمایش آثار مستند وجود ندارد و تلویزیون نیز همیشه برای پخش آثار مستند مشکل دارد، بنابراین هر زمانی که امکان نمایش فیلم‌ها وجود داشته باشد ما از آن استقبال می‌کنیم و اگر جایزه‌ای هم دریافت کند بیشتر خوشحال می‌شویم.