سرویس سینمایی هنرآنلاین: بیتا منصوری تهیه‌کننده سینما که اتفاقاً هم فیلم کودک کار کرده و هم فیلم اجتماعی این روزها به همراه ابوالحسن داودی در تدارک ساخت یک فیلم جدید است.

او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره چرایی  نبود ژانر و تمایل نداشتن فیلمسازان به این تنوع گفت: تمایل نداشتن سرمایه‌گذاران به این ژانرها و حتی شرایط اجتماعی باعث این اتفاق شده است. مخاطب امروز با توجه به شرایط اجتماعی و اقتصادی حاکم بر جامعه ترجیح می‌دهد اگر می‌خواهد سینما را در سبد خانوار خود قرار دهد به سمت آثار کمدی برود و هزینه و وقتی که می‌گذارد او را برای مدتی هرچند کوتاه از دغدغه‌های زندگی دور کند و لبخند بر لبانش بیاورد. مشکل دغدغه معیشت در دهه 60- 70 شاید خیلی وجود نداشت و طبقه متوسط علاقه‌مند به هر ژانری بود می‌رفت و فیلم‌های مورد علاقه‌اش را می‌دید و همین عامل نیز موجب شد تا در آن زمان دوران طلایی سینما پشت سر گذاشته شود و آثار متنوعی در سینما تولید شوند.

او ادامه داد: بخش عمده جدا از برگشت سرمایه، بحث مخاطب است که باید راضی از سالن سینما بیرون بیاید و بعد برای فیلمی که دیده است تبلیغ کند. زمانی که مخاطب راضی نباشد عملاً نمی‌رود از فیلم تبلیغی کند و همین عامل موجب می‌شود تا آثار مخاطبی نداشته باشند. فیلم‌های اجتماعی که شروع خوبی دارند و این موفقیت ادامه می‌یابد جدا از بازیگران شاخص برای جذب مخاطب تکرار نمی‌شوند.

تهیه‌کننده "پاستاریونی" گفت: سینمای کودک هم تکلیفش روشن است و با حمایت نابجا از یک ژانر، سینمای کودک جشنواره‌پسند شده است و عدم تمایل به اکران و عدم تمایل سینماداران که امروز متأسفانه شورای صنفی را نیز هدایت می‌کنند رو به نابودی رفته است. ما سال گذشته فیلم "پاستاریونی" را بر پرده سینماها داشتیم و در همان زمان با مشکلات بسیاری برای اکران مواجه بودیم که با طرح شکایت ثابت کردم کاری که شورای اکران انجام داده است غیرقانونی است، اما همین طرح شکایت و پیگیری‌ها موجب شد تا ما پنج هفته از زمان اکران را از دست بدهیم و امسال همان شورا سه فیلم کودک را هم‌زمان اکران کرده است.

منصوری توضیح داد: سال گذشته اعلام شد هر سرگروه سینمایی باید حداقل در طی سال یک فیلم کودک اکران کند، از آنجا که تابستان فصل خوبی برای اکران فیلم‌هاست هیچ‌یک از سرگروه‌ها حاضر نشدند در این فصل فیلم کودک اکران کنند در حالی که کودکان در خانه بودند و مدارس تعطیل بود و می‌شد از این فرصت استفاده کرد. این نبود تمایل سینماداران موجب شد تا سرگروه‌ها در زمان اکران دو فیلم کمدی موافقت کنند تا سه فیلم کودک هم‌زمان به روی پرده بروند. سه فیلمی که به جرات می‌توانم بگویم هرکدام از آن‌ها در زمان مناسب می‌توانستند از فروش خوبی برخوردار باشند، اما با این وضعیت هر سه فیلم نابود شدند. در چنین شرایطی آیا می‌توان انتظار داشت که سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده مستقل وارد این حرفه شود؟ دوستان متأسفانه کار خود را خوب انجام ندادند، حمایت صرفاً در بخش تزریق پول نیست باید تفاهم‌نامه‌هایی می‌نوشتند تا شرایط خاصی برای اکران سینمای کودک در نظر گرفته شود تا هم تهیه‌کننده مجبور نباشد برای اکران دوندگی کند و هم این که فیلم در زمانی که مخاطب دارد اکران شود.

او گفت: متأسفانه تمامی سئانس‌هایی که برای سینمای کودک در نظر گرفته شده است از صبح تا عصر است در حالی که این زمانی است که کودکان در مدارس به سر می‌برند و بعد از آن هیچ سینمایی سئانسی را برای کودک در نظر نگرفته است و عملاً امکان استفاده وجود ندارد.