سرویس سینمایی هنرآنلاین: مجید شیخ‌انصاری تهیه کننده فیلم سینمایی "پالتو شتری" است که در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد.

"پالتو شتری" درباره یک دانشجوی فلسفه است که یک پالتو از پدرش به ارث برده و با پوشیدنش افکار وسوسه آمیز و موذیانه به سراغش می‌آید. سام درخشانی، بهاره کیان افشار، لیندا کیانی، بانیپال شومون، شاهرخ فروتنیان، افسانه چهره آزاد، پریوش نظریه، علیرضا مهران، طوفان مهردادیان، رضا شیخ انصاری در این فیلم به ایفای نقش می‌پردازند.

شیخ انصاری در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره بازخوردی که از نمایش فیلم در جشنواره فیلم فجر دریافت کرده‌اند و تغییراتی که در نسخه اکران عمومی آن ایجاد می‌شود، گفت: جشنواره جای بازخورد است و قطعا براساس بازخوردهایی که دریافت کردیم تغییراتی خواهیم داشت، اما این تغییرات بنیادی نیست و کار در بخش‌هایی ویرایش شده، ریتم بهتری می‌یابد و تمیز می‌شود.

پالتو شتری

وی ادامه داد: منتقدان نظراتشان درباره این فیلم متفاوت بود و این طبیعی است که برخی موافق باشند و برخی مخالف که این در مورد همه فیلم‌ها صادق است؛ اما در اکران‌های مردمی که داشتیم خوشبختانه اکثر مخاطبان راضی بودند و حتی گاهی میزان استقبال بیش از حد انتظار بود.

شیخ انصاری در ادامه با اشاره به وضعیت اکران فیلم‌ها در ایران، درباره زمان اکران این فیلم بیان کرد: وضعیت اکران فیلم‌ها برای ایام عید معمولا در هفته آخر اسفندماه مشخص می‌شود، ما چند سناریو در نظر گرفته‌ایم و منتظر هستیم ببینیم می‌توانیم اکران عید یا اکران دوم عید را برای فیلم بگیریم یا خیر، همه این‌ها بستگی به شرایط دارد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا سال 98 نیز مخاطبان به فیلم‌های کمدی همانند سال 97 اقبال نشان می‌دهند یا خیر، اظهار کرد: به طور عمومی مردم حقشان است که انتخاب کنند و همواره در تاریخ سینما نشان داده شده که تغییر ذائقه امری طبیعی است و اینکه چه زمانی این اتفاق بیفتد بستگی به شرایط دارد. مخاطب همواره از تکرار یک موضوع زده می‌شود نه از ژانر، چرا که ژانر همیشه سرجای خودش خواهد بود. به شکل عمومی فرم‌هایی که به دنبال تکرار هستند با اقبال مواجه نمی‌شوند اما اگر اقبال هم شود نشان از این دارد که مخاطب هنوز خسته نشده است. نباید این نکته را فراموش کرد که این استقبال ربطی به کمدی یا درام ندارد و بیشتر به نوآوری و خلاقیتی است که در کار دیده می‌شود. فروش فیلم‌ها در سال 97 نشان داد که اقبال یک فیلم ربطی به ژانر آن ندارد، بلکه وابسته به نوآوری و خلاقیتی است که به همراه دارد.