به گزارش هنرآنلاین، سعید روستایی، متولد ۱۳۶۸ و نیما جاویدی متولد ۱۳۵۸، هرچند فاصله سنی ده ساله با هم دارند اما هر دو برای تثبیت شدن در سینمای یکصد و اندی ساله ایران همان ساخته نخستشان کافی بود.
هر دو فیلمنامه‌نویس‌اند و فیلم‌نوشت خود را فیلم می‌کنند، اما جالب اینجاست که هر دو با وجود توفیق‌های چشمگیر اولین ساخته‌هایشان و در حالی که انتظار عمومی بر این بود که با هجوم سرمایه‌گذاران و تهیه‌کنندگان روبرو شوند، برای ساخت دومین فیلمشان با وقفه روبرو شدند! جاویدی سازنده "ملبورن" از سال 92 و روستایی خالق " ابد و یک روز" از سال 94 باید چشم‌به‌راه سال 97 می‌ماندند.
از دیگر فصول مشترک این دو این است که پنجاه درصد سرمایه فیلمشان را محمدصادق رنجکشان، چهره شناخته‌شده صنعت گردشگری تقبل کرده که حضورش در عرصه هنر در پنج ماه اخیر حواشی عجیبی به همراه داشته است؛ استقبال شایان توجه مردم و منتقدین از دو ساخته این دو جوان، "متری شیش و نیم" روستایی و "سرخ‌پوست" جاویدی این سرمایه‌گذار نوآمده را روسفید کرده و با تأیید رویکرد فرهنگی او، ثابت کرد اتفاقاً در پی آفرینش آثار فرهیخته‌ای ست که سینمای ایران را یک قدم به جلو ببرد. در ضمن موفقیت این سرمایه‌گذاری تأکید مؤکد مهر باطلی ست که به گمانه سنتی" پول خرج کردن برای هنرمندان جوان پول دور ریختن است" زده شده.
حضور توأمان نوید محمدزاده و پری ناز ایزدیار در هر دو ساخته این دو فیلمساز جوان دیگر نکته مشترک این دو است و جالب اینکه در هر دو فیلم "متری شیش و نیم" و "سرخ‌پوست" این دو کاراکتر عاشق یکدیگرند!
لوکیشن "زندان" دیگر هم‌پوشانی آثار تازه آن‌هاست هرچند که در کار جاویدی، زندان بستر اصلی کل فیلم است.
این دو جوان داستان و عنصر تعلیق را می‌شناسند و در ارائه شایسته آن‌ها کار بلدند و این برگ برنده اصلی آن‌ها در سینمای ایران است که از بدو تولد تشنه تماشای داستان است؛
از این رو پربیراه نیست ادعا کنیم جاویدی و روستایی فعلاً رگ خواب سینماروی ایرانی را کف دستشان دارند.