سرویس سینمایی هنرآنلاین: سید وحید حسینی مستندساز که مدتی قبل مستند"بزم رزم" را در گروه هنر و تجربه روی پرده سینماها داشت، این روزها علاوه بر فعالیت‌های جدید خود به‌عنوان یکی از اعضای هیئت انتخاب بخش مستند نیمه بلند در دوازدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت حاضر شده است.
او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فعالیت‌های خود در این حوزه گفت: در حال حاضر مشغول ساخت مستندی با نام "خاکستر و آینه" هستم که پرتره‌‌ای است از زندگی و کار دکتر غلامعلی عبیدی از پیشگامان صنعت داروسازی ایران.
این مستندساز درباره آخرین وضعیت نمایشی فیلم "بزم رزم" نیز اظهار کرد:"بزمِ رزم" بعد از اکران طولانی در سینماها چند اکران خصوصی، خیریه و دانشگاهی داشت. در حال حاضر نیز با سایت هاشور در حال مذاکره هستیم برای اینکه بتوانیم به مدت ۳۰ شب اکران اینترنتی داشته باشیم. اکران اینترنتی این امکان را به دوستان و علاقه‌مندان در خارج از کشور می‌دهد که بتوانند فیلم را ببینند. بعد از اکران اینترنتی نیز در تلاش هستم تا پایان سال فیلم را به شکل خوب و باکیفیت منتشر کنم.
حسینی که در دوازدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت به‌عنوان یکی از اعضای هیئت انتخاب حضور داشت، درباره آثار این دوره از جشنواره به لحاظ کیفیت و کمیت نیز اظهار کرد: ۱۷۱ فیلم در بخش نیمه‌بلند به دست ما رسید. بسیاری از این آثار برنامه‌های تلویزیونی بودند که مناسب جشنواره سینما حقیقت نیستند. اساساً به نظرم قوانین و مقررات جشنواره باید به گونه‌ای باشد که دوستان مستندساز فکر نکنند می‌توانند هر آنچه تولید کرده‌اند برای جشنواره ارسال کنند. بسیاری از این فیلم‌ها قابلیت ورود به بخش مسابقه را نداشتند، اما در این میان طبیعتاً فیلم‌های خوب و خوش‌ساخت هم بود. در کل، سالِ پرباری برای سینمای مستند ندیدم.
وی همچنین درباره وضعیت سینمای مستند امروز عنوان کرد: متأسفانه فیلم‌ها شبیه هم شده‌اند. گویی مستندسازان از روی دست هم فیلم می‌سازند. تولید انبوه مستند در مراکزی چون خانه مستند انقلاب اسلامی و تلویزیون و ... باعث شده که بسیاری دست به مستندسازی بزنند که این هم خوب است و هم آفت‌هایی در پی دارد. در این میان کیفیت غالباً فدای کمیت می‌شود.
این پژوهشگر در ادامه درباره بخش پژوهش در سینمای مستند و تأثیر آن نیز گفت: موضوع پژوهش برای اغلب مستندسازان مهم و جدی است، اما اینکه چقدر بتوانند در فیلم‌هایشان آن را درست و دقیق به انجام برسانند مورد بحث است. خصوصاً وقتی از پژوهش حرف می‌زنیم طبیعتاً منظورمان پژوهش برای فیلم و در خدمت مستند است؛ یعنی حجم انبوه اطلاعات کتابخانه‌ای در فیلم مد نظر نیست. متأسفانه این رویکرد وجود دارد که فیلم‌های تاریخی که اطلاعات می‌دهند یعنی پژوهش خوبی دارند و خب لزوماً این‌طور نیست.
وی در خاتمه درباره تأثیر فضای مجازی در دیده شدن آثار نیز توضیح داد: تلویزیون هیچ‌گاه آن‌طور که بایدوشاید در خدمت سینمای مستند اصلی ما نبوده و نیست. تجربه VOD هم فعلاً به نظرم در ایران خصوصاً در حوزه مستند شکست خورده است. باید در جستجوی راه‌های تازه‌تری برای نمایش و اکران فیلم مستند بود. اکران اینترنتی که سایت هاشور راه انداخت تجربه جالبی بود و تا حدی موفقیت‌آمیز. باید این راه‌ها را تمرین کرد تا به جایگاه درست و بهتری دست یافت.