سرویس سینمایی هنرآنلاین: فرهاد ورهرام مستندساز پیشکسوت سینمای ایران نوروز امسال با مستند"خاطرات روستا" به شبکه مستند آمد و نمایشی دیگر از چهره ایران زمین برای مخاطبان داشت.

او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره تازه‌ترین فعالیت خود گفت: به سفارش مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی فیلمبرداری یک کار مستند با عنوان "مرگ در وطن" را آغاز کرده‌ام. این فیلم درباره یک خانم سالمند آلمانی است که از دوره جوانی به ایران آمده است. او اینجا با یک مرد ارمنی آشنا می‌شود و این آشنای منجر به ازدواج آن‌ها می‌شود. این زوج طی این سال‌ها تلاش می‌کنند تئاتر روحوضی ایران را به دنیا معرفی کنند. خانم آلمانی حالا که پیر شده است می‌خواهد به وطن خود بازگردد و در آنجا بمیرد.

این هنرمند همچنین درباره حضور در دوازدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت اظهار کرد: احتمالا مستند "عروسی پسر زینت" در بخش ویژه به نمایش در می‌آید. پیش از این هیئت انتخاب این اثر را برای حضور در بخش ملی انتخاب نکرد که اگر انتخاب می‌کرد به خوب بودن فیلمم شک می‌کردم. قصد هم نداشتم اثری به جشنواره بدهم، اما به اصرار آقای طباطبایی‌نژاد قرار شد فیلم در یک بخش مستقل به نمایش درآید.

ورهرام در ادامه درباره وضعیت سینمای مستند نیز توضیح داد: درباره سینمای بدنه نظری ندارم، اما فکر می‌کنم فیلم کوتاه وضعیت بهتری نسبت به سینمای مستند دارد. چرا که سینمای مستند بیشتر در جنجال است و خیلی وضع خوبی ندارد و در فضای جار و جنجال و جشنواره حرکت می‌کند. وقتی ما می‌گوییم سینمای مستند پیشرفت کرد، به یک فیلم یا چند جرقه دقت نمی‌کنیم، بلکه به تولید باید توجه کنیم اینکه این تعداد تولید نتیجه‌اش چه شد، کجا نمایش داده شد، تلویزیون را در این میان کنار می‌گذاریم. برعکس تئورسین‌های جدید سینما که می‌گویند نمایش تلویزیونی سنتی شده است، هنوز هم بهترین جایگاه نمایش فیلم مستند در تلویزیون است. در تمام دنیا بالاترین سرمایه گذاری در سینمای مستند از سوی تلویزیون اتفاق می‌افتد ولی در ایران این کار انجام نشده است. چند جشنواره نمایشگاهی و دانشجویی داریم که اهمیتی ندارند و نتیجه‌ای نیز به همراه نخواهند داشت. تولید در مستند حائز اهمیت است درحالی که روی این مسیر هیچ سرمایه گذاری صورت نگرفته است. صرفا کار تولید کردن نتیجه ندارد. این فضا بی در و پیکر است و سینمای مستند موضوعی شده و ساختاری و اندیشمند دیگر نیست. امروز مستند فراموش شده است در حالی که در گذشته اینگونه نبود. متاسفانه جنجال در سینمای مستند زیاد است.

کارگردان مستند "بازار در اردهال" همچنین درباره چهره جهانی سینمای مستند ایران عنوان کرد: ما چهره جهانی نداریم که اگر داشتیم تا الان باید تعداد بسیار زیادی سفارش از کشورهای دیگر برای تولید می‌گرفتیم. الان بیشترین اتفاق در بخش مستند در تمام دنیا جذب توریست از طریق برگزاری جشنواره‌های مختلف و نمایش این آثار در شهرهای مختلف است. فیلمی می‌تواند موفق باشد و چهره جهانی داشته باشد که حداقل در چند کانال خارجی نمایش داشته باشد و چند میلیون یورو درآمد کسب کند.