سرویس سینمایی هنرآنلاین: محمد کارت امسال با فیلم "بچه‌خور" در سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران حضور یافت و موفق به دریافت لوح تقدیر بهترین کارگردان در بخش داستانی و بهترین فیلم از نگاه تماشاگران شد.

او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فضای فیلم کوتاه خود گفت: ایده و طراحی فیلمنامه اولیه از آبان عسگری است. "بچه‌خور" شکلی است که من زیستش کردم و با آن آشنا هستم. این فیلم دغدغه مهمی دارد، به نظرم زمان آن گذشته است که فیلم‌هایی بسازیم که عاری و خالی از دغدغه باشند. فیلم کوتاه باید یقه مخاطب را بگیرد، نه اینکه تنها سرگرمش کند یا حوصله‌اش را سر ببرد. فیلم کوتاه جایی نیست که با رخوت و کندی وقت مخاطب را بگیریم. فیلم کوتاه یعنی سریع یقه مخاطب را بگیری؛ در واقع عصاره گرم و هاری است که باید تماشاگر را درگیر کند. سوژه "بچه‌خور" این دغدغه‌ها را داشت و سعی کردم آن را بسازم.

کارت در ادامه درباره تاثیر تکنولوژی دیجیتال در سینما عنوان کرد: به نظرم ابزار دیجیتال به همه ما امکان داده است که سینماگر شویم. قبلا این امکان را نداشتیم و ابزار برای ساخت فیلم نبود و فیلمسازی سخت‌تر بود. امروز به دلیل افزایش ابزار، فیلمسازی راحت شده است و کیفیت تصویر و صدا نیز بالا رفته است، اما احساس می‌کنم در فیلم‌های قبلی تمرکز و شوق بیشتری وجود داشت، در حالی که به دلیل همین سهل‌الوصول بودن دیجیتال دیگر آن طراوت و بکارت از ما گرفته شده است. ورود دیجیتال به سینما خوبی‌های خودش را دارد اما بدی آن این است که ما را گاهی مجبور به سهل‌انگاری کرده است.

وی در ادامه افزود: از سوی دیگر به نظرم می‌رسد تعداد زیادی از فیلم‌های امروز ایرانی نیستند و نمی‌توان ما به ازای بیرونی از زندگی‌هایی که نشان می‌دهند کشف کرد. روند فیلمسازی کوتاه ما به سمت فیلمسازی سرد رفته که اساسا ایرانی نیست. زیست ایرانی شبیه این جنس از آدم‌هایی نیست که در فیلم‌ها دیده می‌شود. ما خارجی فیلم می‌سازیم و اغلب روحیات آنها، روحیات انسان امروز ایران نیست. من بسیار کشف و شهودی هستم و از همین رو آدم‌های جنوب شهر و طبقه متوسط را خیلی خوب درک می‌کنم. هیچ زیست خلاقانه و مردم شناسانه‌ای پشت این چهره‌ها نیست. چیزهایی از دور شنیده‌اند و اجرا می‌کنند به نظرم این آفت است که سوژه را نشناسیم و از روی آن فیلم بسازیم، یا زندگی جنسی از افراد را به نمایش درآوریم که نه تماشاگر با آن همذات پنداری می‌کند و نه حتی خود کارگردان با آن ارتباط دارد. ما به ازای بیرونی شخصیت‌ها بسیار کم هستند. آدم‌های سرد و بی روحی که قطعا متعلق به کشورما نیستند و متعلق به مناطق سردسیر این کره زمین هستند. فرهنگ اروپایی مربوط به ما نیست ما گرم هستیم و خیلی از فیلم‌ها اینگونه نبودند. به نظرم اگر صادق باشیم جنس فیلمسازی ایرانی اینگونه نیست.

کارت درباره جشنواره عنوان کرد: باعث مباهات من است که جشنواره‌ای در کشور داریم که تا این اندازه زنده و پویاست و مخاطب دارد، اما به نظرم این هیجانی که به فیلمساز ومخاطب وارد می‌شود و این شور دسته جمعی که ایجاد می‌کند نیازمند یک مکان به جهت امکانات رفاهی و اجرایی است. ما در طول سال جشنواره‌های بسیاری داریم که برگزار می‌شوند ولی یک مرکز جشنواره‌ای نداریم که همه جشنواره‌ها در آن برگزار شوند. پردیس ملت یک جای پرت و سخت است و امکانات رفاهی و اجرایی خوبی ندارد. ما نمی‌توانیم خیلی خوب ارتباط برقرار کنیم و با توجه به این که جشنواره فیلم کوتاه کار خودش را به درستی انجام می‌دهد ای کاش که مدیریت کلان فرهنگی نیز به این فکر کنند که کشوری مثل ایران که صاحب جشنواره‌های بسیار است جایی برای برگزاری جشنواره‌ها داشته باشد.

کارگردان "آوانتاژ" در ادامه اظهارات خود گفت: نگاه ما بیشتر به این است که آن سمت چه دوست دارند. قبلا می‌گفتند فیلم‌هایی که فقیر‌نگاری می‌کنند مورد توجه هستند، نمی‌دانم شاید من هم دراین موج دست داشتم، اما من زیستم اینگونه است و اگر از جنوب شهر فیلم می‌سازم به این دلیل است که طبقه دیگری را نمی‌فهمم و جنس دیگری را نمی‌شناسم که از روی آن فیلم بسازم. به همین دلیل ترجیح می‌دهم به سراغ طبقه‌ای بروم که بیشتر آن را می‌شناسم. سعی می‌کنم کاری بسازم که علاوه بر اطرافیانم، مخاطب داخلی و علاقمندان به سینما نیز آن را درک کنند ولی بعضی از فیلم‌ها به نظرم می‌رسد که مخاطب 20 درصدی برای خود در نظر می‌گیرند.

وی در خاتمه اظهار کرد: تجربه گرایی در فیلم کوتاه بسیار زیاد است. یک نوع جریان خاص سینمایی فیلم کوتاه را حرکت می‌دهد و ما سالن به سالن متوجه می‌شویم که تا چه اندازه خلاقیت وجود دارد که سینمای بلند از آن به دلیل دایره محدود ممیزی‌ها محروم است. تنوع موضوعات و تنوع فرم در فیلم کوتاه به شدت زیاد است و این باعث جذابیتش شده است. این عصاره فکر آدم‌ها و جامعه است که سبد متنوعی را شکل داده است؛ اما به نظرم 108 فیلم برای بخش مسابقه جشنواره زیاد است. امیدوارم که جشنواره در سال‌های آینده به گونه‌ای برگزار شود که حضور در آن نیز به فیلمساز اعتبار بدهد. با فیلم‌های امسال جشنواره بسیار دست و دلباز رفتار شده‌است. فیلم‌های خوب زیادی در جشنواره داریم و در این غربال راحت می‌شود فیلم‌های خوب و ضعیف را از هم تشخیص داد.