سرویس سینمایی هنرآنلاین: سید حسین نواب کارگردان جوان یک اثر جدید و متفاوت در فضای فیلم کوتاه کار کرده است.
او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فیلم "سیلوئت" و چگونگی شکل گیری ایده آن گفت: این فیلم کوتاه 20 دقیقه‌ای یک فیلم کاملا ضدنور است که با همراهی یک تیم 50 نفره ساخته شد.
نواب افزود: من در هنرستان عکاسی خواندم و در همان زمان فیلمسازی در عرصه فیلم کوتاه را نیز آغاز کردم، پس از ساخت چند فیلم کوتاه احساس کردم باید کاری ساخت که ارزش بالایی داشته باشد و با یک تجربه متفاوت همراه باشد؛ بنابراین از آنجایی که در عکاسی علاقمند به فضای ضد نور بودم شروع به تحقیق کردم و متوجه شدم در سینمای ایران و سینمای دنیا تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است که کل فیلم در این فضا فیلمبرداری شود. در نهایت به ایده این فیلم رسیدم که به شکل سکانس پلان و اپیزودیک فیلمبرداری شود.
وی در پاسخ به این سوال که چرا به شیوه سکانس-پلان این فیلم را فیلمبرداری کرده است، بیان کرد: پس از این که فیلمبرداری به شکل ضدنور قطعیت پیدا کرد، برای جلوه بهتر به سکانس-پلان رسیدیم و برای اینکه بک‌گراند زیبایی داشته باشیم و مخاطب نیز از دیدن چنین فیلمی خسته نشود پارک جنگلی لویزان را به عنوان لوکیشن انتخاب کردیم.
این کارگردان جوان درباره قصه "سیلوئت" اظهار کرد: ما برای این فیلم از چهار اپیزود استفاده کردیم که به مسائل اجتماعی و معضل اعتیاد می‌پردازد و محور اصلی همه این اپیزودها نیز موضوع استیصال و درماندگی است. در واقع این چهار قصه یک هدف مشترک را دنبال می‌کنند تا به سرانجام برسد.
وی درباره بازیگران فیلم نیز گفت: بازیگر اصلی ما در این فیلم آقای رضا بنفشه خواه هستند و باقی دوستان نیز از بازیگران تئاتر هستند که تمرینات بسیار زیادی با هم داشتیم و بعد از یکماه و نیم تمرین در لوکیشن و تمرین میزانسن‌ها کار به فیلمبرداری رسید.
نواب در پاسخ به این سوال که آیا کل فیلم در یک زمان خاص و معین فیلمبرداری شده است یا خیر، بیان کرد: بله ما تمام فیلم را در ساعت شش و نیم بعدازظهر فیلمبرداری کردیم چرا که طبق تحقیقاتی که به لحاظ جغرافیایی و ریاضی انجام دادیم به این نتیجه رسیدیم که این زمان بهترین تصویر را به ما خواهد داد. در واقع ما دو ماه روی این موضوع بررسی کردیم تا بتوانیم به آن موضوع ضدنوری که مدنظرمان بود برسیم و اثر هنری کاملی را شکل بدهیم.
وی درباره نتیجه کار و میزان رضایت و ارتباط مخاطب با آن نیز اظهار کرد: فکر می‌کنم به آنچه می‌خواستیم رسیدیم و با تمام سختی‌هایی که داشت، این اتفاق رخ داد. درباره ارتباط مخاطب با این اثر نیز شاید به دلیل اینکه مخاطبان هنوز به دیدن چنین تصاویری عادت نکرده است دردرجه نخست آن اتفاقی که باید نیفتد و خیلی درک نشود، اما تا جایی که در اکران‌های خصوصی مشاهده کردم مخاطبان با کار ارتباط برقرار کردند. ضمن این که فیلم کوتاه عمدتا مخاطب خاص خود را دارد و کارهای تجربی این چنینی نظرات متفاوتی را می‌طلبد؛ اما در کنار همه اینها سعی کردم از عناصری استفاده کنم که مخاطب آن را درک کند و با آن ارتباط برقرار کند. اگر مخاطب با دقت کامل فیلم را ببیند آن را قطعا درک خواهد کرد.