سرویس سینمایی هنرآنلاین: امیر مشهدی عباس کارگردان سینما و تئاتر به تازگی مراحل فیلمبرداری فیلم سینمایی "دوچ" را به پایان رسانده است.
داستان فیلم ماجرای نوجوانی به نام غلامرضا است که علاقه به دوچرخه سواری دارد و دوست دارد با دوچرخه مسابقه بدهد و جایزه به دست آورد، اما به‌دلیل مشکلات مالی، توانایی تهیه دوچرخه را ندارد. او برای به دست آوردن دوچرخه راهی جالب را انتخاب می‌کند و انتخاب این راه اتفاق‌های مختلفی را به‌دنبال دارد.
مشهدی عباس در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره این فیلم گفت: ماجرای این فیلم درباره پسربچه‌ای است که نیازمند دوچرخه است و برای رسیدن به آن تلاش می‌کند. قصه در واقع ساده است و نوع نگاه و رسیدن او به نیازش برای ما پی رنگ قصه بود.
او ادامه داد: کار در جغرافیای شمال و کوهستان می‌گذرد. یک روستای محروم است که این پسر بچه آنجا زندگی می‌کند. مخاطب اصلی این کار کودکان و نوجوانان هستند ولی دغدغه و قصه این پسربچه میان آدم بزرگ‌ها نیز هست و مخاطبین بزرگسال نیز می‌توانند دنبال کنند.
مهشدی عباس درباره چرایی شمال برای لوکیشن این فیلم بیان کرد: از لحاظ جغرافیا به این فضا نیاز داشتم و بکر بودن برایم اهمیت داشت، به همین دلیل برایم مهم بود که فضا متعلق به قصه من باشد. بنابراین این منطقه را انتخاب کردیم البته شرایط سخت بود، اما خیلی به حال و هوای ما کمک می‌کرد. ما تقریبا بیش از 40 روز در این منطقه فیلمبرداری داشتیم و به تازگی از آن فارغ شده‌ایم.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که این فیلم برای کودکان است یا درباره آن‌ها اظهار کرد: فیلم‌هایی که برای کودک هستند در آثار من بزرگسالان را هم در بر می‌گیرند. همواره تلاش کردم نیازهای کودک را در آثارم نشان دهم و مخاطب برای شناخت باید این نیازها را ببیند. در آثارم مخاطب بزرگسال، کودک و نوجوان را در نظر می‌گیرم. ما برای کودک و نوجوان این فیلم را تولید کردیم اما شکل کار مخاطب بزرگسال را هم جذب می‌کند.
وی همچنین درباره وضعیت اکران فیلم‌های کودک در گیشه نیز گفت: اگر شرایط اکران برای ما مساعد نیست قرار به کنار کشیدن هم نیست. قرار نیست چون فیلم‌های کمدی امروز می‌فروشند من به سراغ آن بروم. من رسالت دارم و باید معضلات این قشر و حتی اجتماع را به زبان سینما مطرح کنم و به چالش بکشم و مخاطب را به اندیشه وادار کنم. اگر فیلم کودک نفروشد مخاطب متوجه می‌شود و این سینما ادامه پیدا نمی‌کند. قرار نیست بر مبنای سلیقه مردم کار بسازم، بلکه قرار است سلیقه او را بالا ببرم. فیلم خوب همیشه مخاطب و گیشه را دارد و در جشنواره نیز دیده می‌شود و مردم آن را دوست دارند. من به فیلم هنری، آموزنده و ... اعتقادی ندارم. فیلم هنری برای مخاطب خاص است و فیلم آموزنده را باید مخاطبان عام ببینند به همین دلیل خیلی اعتقادی به گیشه ندارم. فیلم خوب با استانداردهای لازم و جذابیت‌های لازم هم خوب می‌فروشد و هم سلیقه مخاطب را بالا می‌برد.