سرویس سینمایی هنرآنلاین: نهمین ساخته کامبوزیا پرتوی (با احتساب "پرده"، فیلمی که وی و جعفر پناهی به شکل مشترک ساخته‌اند) پس از 13 سال از ساخته شدن "کافه ترانزیت"، توقعات را از این فیلمساز بالا برد و مخاطبان انتظار داشتند تا یک فیلم خوش‌ساخت دیگر را از این کارگردان به تماشا بنشینند، اما زهی خیال باطل.
"کامیون" چه در محتوا و فیلمنامه و چه در ساختار حرف قابل توجه و نکته قابل دفاعی ندارد. فیلم به بهانه جنگ ساخته شده، اما بهانه‌های دیگری همچون مهاجرت، تفاوت‌های فرهنگی، غربت و مضامین دیگری نیز در فیلمنامه گنجانده شده که مخاطب را حیران و سرگردان ساخته و تا پایان فیلم نمی‌د‌اند که بالاخره با چه فیلمی مواجه است: جنگی، اجتماعی، درام یا جاده‌ای؟ بیشتر زمان و داستان فیلم به سرگردانی و حرکت سرنشینان "کامیون" می‌گذرد و تنها نکته‌ای که شاید در همه این بخش‌ها جلب توجه می‌کند تصاویر و کادرهای زیبایی است که در جای‌جای فیلم به چشم می‌خورد و دیگر هیچ.
فیلمنامه اما از نیمه و زمان رسیدن سرنشینان "کامیون" به تهران دچار چندپارگی و سردرگمی می‌شود و این مسئله تا پایان فیلم ادامه دارد و البته پایان بسیار گنگ و مبهم فیلم که مرد راننده برای خانواده عراقی خانه‌ای اجاره کرده و فیلمنامه نویس به‌راحتی و با یک اتفاق یک کیف پر از پول را که متعلق به مرد گمشده خانواده است دریافت می‌کند این نقیصه را سرپوش گذاشته است. به همه این‌ها اضافه کنید مقادیری حضور نیکی کریمی که در داستان به‌عنوان یک هنرپیشه سرشناس اتومبیلش با "کامیون" تصادف می‌کند و از روی لطف رضایت می‌دهد و کات. از طرف دیگر پیرمرد راننده که مدام در طول داستان از غیرت و اینکه خانواده مهاجر در دست او امانتند یاد می‌کند و اما در پایان فیلم، آن‌ها را در همان منزل اجاره‌ای به امان خدا رها می‌سازد و بار سفر می‌بندد و غیره. فیلمنامه از این حفره‌ها متأسفانه زیاد دارد و این مسئله از فیلمنامه نویس خوبی همچون کامبوزیا پرتوی بعید است که چنین فیلمنامه‌ای را که ظاهراً نیاز به روتوش و بازنویسی مکرر و فراوانی دارد جلوی دوربین برده است.
شاید تنها نکته مثبت و قابل تأمل فیلم را می‌بایست در بازی خوب و زیرپوستی سعید آقاخانی جست‌وجو کرد که مسلط به زبان کردی سخن می‌گوید و اگرچه اکت‌هایش در این فیلم کمی شبیه نقش و اکتش در فیلم "لامپ صد" است، اما باز هم تنها نقطه درخشان "کامیون" به‌حساب می‌آید.
با نگاهی به کلیت یادشده چه از منظر محتوا و چه از منظر ساختار به‌صورت حتم و یقین باید گفت "کامیون" در اکران عمومی هیچ‌گونه موفقیتی را کسب نخواهد کرد و البته ساختار خاص فیلم، آن را به یکی از محبوب‌های جشنواره‌های آن سوی آب‌ها مبدل خواهد ساخت و احتمالاً کامبوزیا پرتوی نیز با آگاهی کامل از مورد پسند بودن این فیلم در برخی جشنواره‌های معتبر خارجی همه توجه خود را در همین زمینه معطوف ساخته و این به معنای یک شکست بزرگ برای وی در داخل و احتمال موفقیتی نسبی در مرزهای خارج از کشور است.