گروه رادیو و تلویزیون هنرآنلاین: پخش آثار مناسبتی در ایام محرم و صفر به مناسبت عزاداری حضرت سیدالشهدا روالی همه ساله است و هر سال در این ایام، سریال‌ها و برنامه‌های ترکیبی گوناگونی میهمان آنتن سیما می‌شوند. چند سالی بود که دست تلویزیون برای این ایام چندان پر نبود و بدین ترتیب هرسال سیما به بازپخش سریال موفق و الف‌ویژه «مختارنامه» روی می‌آورد؛ اما امسال تلویزیون یک برگ برنده در دست داشت. سریال «عشق کوفی» که به کارگردانی حسن آخوندپور و با سرمایه‌گذاری سازمان هنری و رسانه‌ای اوج ساخته شده بود، اثری در همین حال و هوا البته با نگاهی متفاوت بود.
عده‌ای به مقایسه «عشق کوفی» و «مختارنامه» می‌پردازند و برخی دیگر، این مقایسه را غلط می‌دانند. خواه این مقایسه صحیح باشد و خواه غلط، خواه «عشق کوفی» نمونه دیگری از «مختارنامه» باشد و خواه نباشد، به هر حال این روزها با سریالی روبرو هستیم که توانسته با نگاهی جدید به عاشورا، مخاطبان را همراه خود کند و یک سریال نسبتا پرطرفدارعاشورایی دیگر را به کارنامه تلویزیون بیفزاید.
این سریال این روزها میهمان خانه مخاطبان است و در روزهایی که اندک‌اندک به اربعین حسینی نزدیک می‌شویم، به سیما رنگ و بویی عاشورایی بخشیده است. به سراغ حسین سلیمانی بازیگر نقش نعیم «عشق کوفی» رفتیم و گفتگویی با وی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
هنرآنلاین: حسین سلیمانی را پیش از این در کمتر سریال تاریخی‌ای دیده‌ایم؛ تجربه سریال تاریخی، آن هم در یکی از نقش‌های اصلی و محوری داستان، چطور بود؟
حسین سلیمانی: در بین سریال‌ها «نردبام آسمان» را داشته‌ام اما در بین آثار سینمایی در دو فیلم «اینجا شهر دیگری‌ست» به کارگردانی احمدرضا گرشاسبی و «عقاب صحرا» به کارگردانی مهرداد خوشبخت ایفای نقش کرده‌ام که آنها هم ژانر تاریخی داشته‌اند. با این ژانر بیگانه نبوده‌ام اما «عشق کوفی» حال و هوای دیگری داشت و تجربه مستقل و دلنشینی بود.
هنرآنلاین: بعد تاریخی «عشق کوفی» بیشتر در جذب مخاطب موثر بوده یا بعد عاشقانه آن؟
حسین سلیمانی: هر دو. هوشمندی نویسندگان سریال، استفاده از یک داستان عاشقانه در دل یک اثر تاریخی بوده که بعد مذهبی هم دارد. همین قضیه کمک شایانی به جذب مخاطب و تاثیرگذاری بیشتر کرده است. سریال «عشق کوفی» ترکیب نامش از دو واژه‌ای آمده که هر کدام معنی خاص خودش را در ذهن مردم دارد؛ عشق کلام شیرین و مثبتی ست و کوفه برای مخاطب، یادآور مردمانی است که در برهه‌ای از تاریخ بی‌وفایی‌ها و بدعهدی‌هایی داشته‌اند. حالا این دو واژه کنار هم قرار گرفته‌اند و این به نوع خودش جذاب است.
هنرآنلاین: عشق کوفی مختارنامه‌ای دیگر است؟ چرا؟
حسین سلیمانی: چه کسی گفته «عشق کوفی» یک «مختارنامه» دیگر است؟! «عشق کوفی»، «عشق کوفی» است. همانطور‌که «مختارنامه» جای سریال «امام علی (ع)» را نگرفت، قرار نیست «عشق کوفی» هم جای «مختارنامه» را بگیرد. مثل این است که بگوییم «هزاردستان» جای «سربداران» را گرفته است؛ در حالیکه هر دوی آنها جزو سریال‌های بزرگ و منحصربفرد تلویزیون بوده‌اند. حداقل در ذهن من، این قیاس به نفع سریالمان امکان‌پذیر نیست. ما کار خودمان را انجام دادیم و قطعا اگر شرایط تلویزیون و تبلیغاتش بهتر بود، بازخورد بهتری هم می‌گرفتیم.
هنرآنلاین: عشق کوفی چقدر در قهرمان‌سازی موفق عمل کرده است؟ و قهرمان اصلی قصه کیست؟ هلال است یا نائله یا شخصیت‌های دیگر؟
حسین سلیمانی: تا به اینجا با نگاه مخاطب عام، مخصوصا در شهرستان‌ها، کنار هم آمدن شخصیت‌های هلال و نائله بسیار درست است و کمی سخت می‌شود آن دو را از هم تفکیک کرد. در سریالی که ام هلال (نقش سامیه با بازی خانم لعیا زنگنه) قهرمانی از جنس زنان جسور و بی‌باک است، نمی‌توان قهرمان را به یک کاراکتر یا دو کاراکتر محدود کرد؛ اما احساس من بر این است که در این سریال ضدقهرمان‌ها یا همان نقش‌هایی که تعریفشان نقش‌های منفی‌ست، بسیار موفق عمل کرده‌اند. از جمله نادر سلیمانی و سوگل طهماسبی در نقش‌های اوحد و تلما.
هنرآنلاین: مهم‌ترین عامل دیده شدن سریال از نظر شما چیست؟
حسین سلیمانی: تجربه به من ثابت کرده است که در ایران مردم سریال‌های تاریخی را دوست دارند؛ چه در فضای مذهبی، چه در فضاهای دیگر با تعریف غیرمذهبی. من توقع دارم سریال «عشق کوفی» بیش از این دیده شود. حداقل بخاطر بکر بودن قصه و فضای خاصی که این بار از کوفه شروع می‌شود و به مسیری که باید هدایت می‌شود، این توقع به حق است. مخاطب در شهرهای دیگر، عجیب با سریال ارتباط برقرار کرده اما در کلان‌شهری مثل تهران که زندگی اجتماعی و اقتصادی و حتی سیاسی، اذهان مردمانش را بیشتر درگیر کار و رسیدن به حداقل شرایط رفاهی کرده، نمی‌توان توقع داشت که این سریال پرببینده‌تر از شهرهای دیگر باشد. البته ناگفته نماند مخاطبی که از طریق اینترنت به تلوبیون دسترسی دارد، دسترسی هرساعته‌اش به این برنامه، باعث شده بسیاری از دوستان من حتی خارج از ساعت اعلام شده کنداکتور تلویزیون بتوانند سریال را راحت‌تر و بی‌دردسرتر تماشا کنند.
هنرآنلاین: اینکه نقش منفی و منفور نعیم «عشق کوفی» به دل مخاطب بنشیند و مخاطب با آن ارتباط برقرار کند، کار ساده‌ای نیست؛ با توجه به بازخوردهایی که گرفته‌اید، به نظر خودتان این ارتباط برقرار کردن با مخاطب اتفاق افتاده است؟
حسین سلیمانی: به نظرم نعیم اصلا نقش منفی نیست؛ جوانی سرخورده است که تلاش می‌کند به هر نحوی خودش را به پدرش ثابت کند؛ پسری است که فقدان مادر را در همان کودکی تجربه کرده و از فضای قصه پیداست که نامادری‌اش او را بزرگ کرده است؛ تمام فکرش نشان دادن خودش است که با پیشرفت قصه، مسیرهای عجیبی را پیش پای خود می‌بیند.
هنرآنلاین: مخاطب علی‌الظاهر ارتباط خوبی با نعیم «عشق کوفی» برقرار کرده است؛ خودتان به عنوان بازیگر نقش چطور؟
حسین سلیمانی: با تمام وجود خوشحالم که فرصتی پیش آمد تا در سریالی بازی کنم که حال و هوایش، حرف‌هایش و نگاهش با اعتقادات من یکی بود. برای کمتر بازیگری اتفاق می‌افتد که فرصت نقش‌آفرینی در سریالی با موضوع امام حسین (ع) و واقعه کربلا را پیدا کند و این فرصت را داشته باشد که در کنار شخصیت‌های واقعی تاریخ، نقشی را بازی کند. با جلوتر رفتن سریال، بهتر متوجه حرفم خواهید شد. کافیست چشمانتان را ببندید و این لحظه را تصور کنید: قدم زدن در کربلا به تاریخ ۶۱ هجری قمری! برای آخرت کسی که اعتقاد دارد، همین کافیست!