سرویس تجسمی هنرآنلاین: سروش میلانی‌زاده که این روزها نمایشگاه "از کجا به کجا" را در گالری ثالث گردآوری کرده است به هنرآنلاین گفت: ایده ابتدایی این نمایشگاه بر مبنای "study" است و بر این مبنا می‌توان این نمایشگاه را در لایه‌های مختلفی بررسی کرد.
او ادامه داد: متاسفانه تا به امروز در ایران به واژه "study" چندان که باید توجهی نشده است و نسبت به آن آگاهی چندانی وجود ندارد و بسیاری از هنرمندان و آرتیست‌هایی که در ایران فعالیت جدی می‌کنند این واژه را نشنیده‌اند و ما به لحاظ تئوریک همواره عقب‌تر از بحث اجرایی هستیم.
این هنرمند عرصه تجسمی گفت: اولین نمایشگاهی که در ایران البته با رویکردی متفاوت درباره "study" دایر شد مربوط به سال ۱۳۹۲ در گالری زیرزمین دستان بود که دوستان من آقایان محمدرضا شاهرخی‌نژاد و رامتین زاد، مجموعه‌ای را با همین عنوان "study" گردآوری کردند و از من هم به عنوان آرتیست برای حضور در آن نمایشگاه دعوت به عمل آمد.
میلانی‌زاده گفت: تا آنجا که اطلاع دارم آن نمایشگاه اولین شروع برای طرح مسئله "study" در ایران بود و با توجه به محدودیت‌های موجود، بازخورد خوبی داشت. این موضوع با توجه به اینکه هنرمندی هستم که در پروژه‌هایم تحقیقات و پژوهش‌های زیادی دارم، در پس ذهن من بود و همواره به آن می‌اندیشیدم که این مسئله به عنوان یک کار تحقیقاتی بسیار دارای اهمیت است و ارزش سرمایه‌گزاری فکری و زمانی را دارد و تصمیم گرفتم با نگاهی مشخص و جامع‌تر به این مسئله بپردازم.
او گفت: "study" یا به معنای کلمه آن "مطالعه" فرایند فکری و عملی پیش از تولید یک اثر یا مجموعه هنری را شامل می‌شود. فرایندی که در آن انرژی‌ها متمرکز می‌شود، حس‌ها بارور و ایده‌ها شکل می‌گیرد و هنرمند آرام آرام آماده زایش هنری می‌شود.
این هنرمند عرصه تجسمی تصریح کرد: در واقع هر اتفاقی پیش از تولید هنری را می‌توان در قالب "study" بررسی کرد. تحقیقات، مطالعات، پژوهش‌ها، نوشته‌ها، طرح‌ها، اتودها و حتی چیزهایی که هنرمند از آنها الهام گرفته است و این موضوع به مدیا یا رسانه خاصی محدود نمی‌شود.
او افزود: زمانی که من با آرتیست‌ها گپ و گفت می‌کردم به واسطه کارهای‌شان آرام آرام به گذشته آنها ورود می‌کردیم و در یک شکل اکتشافی که هم برای من و هم آرتیست بسیار جذاب بود به نکاتی در گذشته هنرمندان بر می‌خوردیم که از نگاه من بسیار به موضوع و هدف نمایشگاه نزدیک بود. به همین دلیل برای عنوان این نمایشگاه به جای کلمه "study" از عبارت "از کجا به کجا" استفاده کردم.
کیوریتور این نمایشگاه ادامه داد: به عنوان مثال هنرمندی مانند کریستف رضاعی که پدر بزرگ‌شان دومین آسایشگاه بیماران روانی را در تهران دایر کرده بود، بخشی از کودکی و نوجوانی‌شان را در آن فضا و در ارتباط نزدیک با بیماران گذرانده‌اند و من از هر زاویه‌ای که به آثار این هنرمند ورود می‌کردم، متوجه وجه جداناشدنی رابطه بین آثار این هنرمند با خاطرات‌شان می‌شدم و بدون شک نمی‌توانستیم تاثیر آن گذشته را انکار کنیم و این اتفاقی است که برای تمام هنرمندان منتخب این مجموعه کم و بیش افتاده است و یا خانم گیزلا سینایی زمانی که مجموعه عروسک‌هایشان را کار می‌کرد تحت تاثیر شعرهای خیام و عروسک‌هایی که در جمعه بازارهای مجارستان می‌دیدند، بودند.
میلانی‌زاده گفت: معتقدم با حساسیتی که برای چینش این نمایشگاه صورت گرفته، بسیاری از این "study"ها بر روی دیوارهای گالری شکل یک آرت ورک را دارند. با توجه به اینکه مسئله‌ای که برایم بسیار مهم بود و یکی از حساسیت‌های من برای این مجموعه به شمار می‌رفت این بود که آثار فاینال ورک یا اثر تمام شده‌ای بر روی دیوار گالری نرود.
او اظهار داشت: حتی آثار آقای علی اکبر صادقی با اینکه اسکیچ‌هایی هستند که در قاب ارائه شده‌اند، در سالیان بعد در سایزهای بزرگ خلق شده است و ارائه آنها در قاب به دلیل این بود که آقای صادقی، فرد بسیار منظمی است و در نگهداری آرشیوشان بسیار وسواس دارند.
این هنرمند عرصه تجسمی گفت: سعی کردیم مجموعه‌ای که ارائه می‌دهیم ترکیبی از پروسه عملی و احساسی هنرمندان باشد تا بتواند لایه‌های مختلفی از هنرمند را برای مخاطب آشکار کند که این مسئله به تشخیص و اصرار من صورت گرفت و بعد از افتتاح نمایشگاه احساس کردم که به هدفی که از ابتدا داشتم که همان بررسی زوایای مختلف مسئله "study" است، بسیار نزدیک شده‌ام.
میلانی زاده گفت: می‌دانستم که روند کاری یک هنرمند صاحب فکر با یک اسکیچ یا یک اتود قابل بررسی نیست و مسئله‌ای که بسیار مهم بود ارائه تعداد زیادی از تمرینات هنرمندان در دوره‌های کاری و احساسی‌شان در یک قاب بود. در واقع سعی شد لایه‌های مختلف و در بعضی موارد، پریشانی هنرمند که در پروسه کاری‌اش مشهودست، به همان شکل بر روی دیوار هم ارائه شود و به نظرم همین موضوع در عین گسستگی، موجب انسجام بیشتر این آثار شده است.
این هنرمند عرصه تجسمی گفت: چیدمان این آثار یک اتفاق مشترک بین من و هنرمندان بود که به نظرم این همکاری نتیجه بسیار خوبی داشت و با همکاری سینا جعفریه، مدیریت گالری ثالث با بهترین و مناسب‌ترین شکل بر روی دیوارها و استندها جای گرفتند.
میلانی‌زاده گفت: با توجه به اینکه برای کیوریت این نمایشگاه وسواس زیادی به خرج داده‌ام و با موضوع مهمی چون "study"، کار کردم، معتقدم که ما با یک رخداد پژوهشی مواجهیم که می‌تواند آموخته‌های بسیاری برای مخاطبین هنر و هنرمندان داشته باشد.
لازم به یادآوری است، این نمایشگاه که به مناسبت سالگرد تاسیس "گالری ثالث" برپا شده است، تا 12 اسفندماه همه روزه در خیابان کریم‌خان بین ایرانشهر و ماهشهر ، پلاک 234 برپاست.