زروان بختیار: نمایشگاه خوش نویسی صادق نوری جمعه ١٤ آبان در گالری مژده گشایش یافت و به مدت یک هفته ادامه داشت. این نمایشگاه در نکوداشت زنده یاد دکتر مظفر بختیار برگزار شده است.
صادق نوری متولد سال ١٣٦٠ در زنجان است و خوش نویسی را از سال ١٣٧٨ در انجمن خوش نویسان زنجان نزد استاد نقی ریاحی آغاز کرده و پس از طی مراحل مربوط، ضمن آمدوشد به تهران، به حضور استادانی مانند علی شیرازی، مهدی فلاح، غلامرضا مشعشعی، آیدین آغداشلو و زنده یاد دکتر مظفر بختیار رسید و از تعلیمات ایشان بهره مند شد. او با راهنمایی های زنده یاد دکتر مظفر بختیار و پیروی از سبک خوش نویسان زمان قاجار به ویژه میرزا غلامرضا اصفهانی و میرحسین را سرلوحه خود قرار داد و اکنون نیز تحت تاثیر این مکتب فعالیت خود را ادامه می دهد.
از شاخصه های ممتاز آثار او می توان به مدار قلم ایشان اشاره کرد که اکثرا اقلام جلی (کتیبه) و بالاتر از دو سانتی متر، کاغذهای دست ساز و بعضا ابری آهار مهرشده، مرکب های الوان از ساخته های خود ایشان و از همه مهم تر به قالب های انتخاب شده برای نوشتن که اکثرا سیاه مشق است اشاره کرد که یکی از زیباترین و درعین حال دشوارترین قالب های خوش نویسی است.
آیدین آغداشلو درباره او می گوید: "وفاداری به قالب خوش نویسی سنتی ایران امر خطیری است. چون این قالب برخلاف ظاهر یکنواخت و دست نخورده اش، در هزارو ٤٠٠ سال از مسیرها و مراحل گوناگون گذشته و در هر قرنی، از شعور و خلاقیت و ابداع گری های هنرمندان بزرگ بهره های عظیم گرفته و تجدید حیات کرده است. پس درست تر این است که "وفاداری" را تنها به تابعیت و تقلید صرف نگیریم و آن را حاصل جمع "حرمت گذاشتن به قالب های تثبیت شده" و "ابداع های خلاقانه تک تک هنرمندان مهم" بدانیم. در چنین صورتی است که این رشته دراز هزارساله را در ادامه و تکاپو و پوست انداختنی یکسره خواهیم یافت و در هر دوره پیامی تازه از آن دریافت خواهیم کرد. آقای صادق نوری از خوش نویسان چیره دست این روزگار و این روزها، با سعی تمام و همت ناگسستنی شان توانسته اند این حاصل جمع را فراهم کنند و دین خود را به درستی و به تمامی به این معنای انباشته شده زبده و بی همتای قرون و اعصار ادا خواهند کرد و راه ادامه خواهد یافت و معنا خواهد ماند."
استاد غلامرضا مشعشعی درباره نوری و آثارش می گویند: "من با دیدن این خطوط بی اختیار به یاد مرحوم میرزا غلامرضا و همین طور میرحسین افتادم، چون به قدری این آثار قرص و درست و محکم بود که آدم بی اختیار مجذوب آثار می شد و به خصوص دانگ جلی قلم ها نظر بیننده را جلب می کرد، کاغذهای دست ساز آهار مهرشده بعضا با نقوش به اصطلاح ابری و مرکب های مشکی و قرمز و قهوه ای که همه آنها نیز کار دست خود ایشان بود، بر جذابیت آثار می افزود. به هرحال آثار فاخری بود. صادق نوری فردی نجیب، صمیمی و خیلی کم حرف و خوش برخورد و بسیار متواضع است... موجب خوشحالی من است که جوانی این قدر بااستعداد و بدون راهنمایی دیگران، خودانگیخته، آثار بسیار زیادی خلق کرده که یاد میرزا غلامرضا و میرحسین را در دل ها و دیده ها زنده می کند. الحق والانصاف دست و قلم بسیار محکم و نظر درست ایشان و تاسی از کارهای حضرات استاد مذکور بسیار عالی و در واقع تحسین برانگیز است. "
-این یادداشت در شماره 2733 روزنامه شرق ص 11 به چاپ رسیده است.