پرواز را به خاطر بسپار، این پرندگان تاهاست این روزها گالری فرهنگسرای نیاوران میزبان استادی ست که بیش از نیم قرن است پرنده می سازد؛ فقط پرنده و همین سبب شده پرندگان هو معنایی افزون تر یافته و استعاره هایی عرفانی و اساطیری به خود گیرند؛ بی جهت نیست هر روز انبوه تماشاگران به دیدن مجموعه مجسمه و نقاشی های تاها بهبهانی، هنرمند اندیشه پرداز ایرانی می روند. بهبهانی در نمایشگاه مروری بر 45 سال فعالیت هنری خود به نمایش ٦٠ مجسمه برنزی و ٣٤ نقاشی پرداخته است که در فاصله سالهای ۵۱ تا ۹۵ خلق شده‌اند. بر روی دیوارهای گالری نقاشی‌هایی با تکنیک‌های مختلف دیده می‌شود. آبرنگ، اکریلیک، رنگ روغن و کنده‌کاری روی فلز، شیوه‌هایی هستند که با ویژگی‌های خاص خود به کمک بیان هنری بهبهانی آمده‌اند تا پرندگان او را با خصلتی متفاوت نمایان کنند. در بعضی از آثار هنرمند با رنگ‌های ملایم به نمایش سوژه پرداخته و در بعضی دیگر رنگ‌های تند و سرزنده را در کنار هم قرار داده است. ایجاد بافت‌های بسیار متنوع در کارها یکی از ویژگی‌های مهم نقاشی‌های بهبهانی است. این بافتها که با قلم مو و یا استفاده از ابزارهای مختلف بر روی بوم و کاغد به وجود آمده‌اند، ضمن ایجاد تنوع بصری در تابلوها، فضاهایی ماورایی و خیال‌انگیز ایجاد کرده‌اند که مفهوم غیر زمینی آثار را بیشتر نمایان می‌کند. پرندگان تاها در بعضی تابلوها حضور مطلق دارند اما در تعدادی دیگر پرنده تبدیل به صورت انسان شده و یا پرندگانی پیکر انسان را در برگرفته‌اند. نحوه نمایش پرنده‌ها نیز در آثار مختلف متفاوت است، در جایی شاهد عرض اندام پرقدرت پرنده‌ای هستیم و در جایی دیگر نوشتن شعری با یک خط ابداعی فرم بدن پرنده را به وجود آورده است و یا فرم‌های هندسی درون بدن آن را پر کرده‌اند. نقش مهم موسیقی در آثار بهبهانی قابل چشم‌پوشی نیست. از موسیقی خط و رنگ و نوای پنهان در آثار که بگذریم، جلوه‌هایی از موسیقی به صورت بخشی از ساز یا نت در بعضی از آثار دیده می‌شود و این حضور مستقیم موسیقی تا نمایش کامل یک نوازنده هم پیش می‌رود. مجسمه‌های برنزی بخشی دیگر از آثار این نمایشگاه هستند که باز هم پرندگان را به شکل مستقیم یا پنهان نمایش می‌دهند. در یک سو پرنده‌ای را می‌بینیم که درون گلی نشسته است و در سوی دیگر شاهد فرم‌های جدیدتری به شکل زنجیر هستیم که اشاره کوچکی به پرنده در آن وجود دارد. حتی در این مجسمه‌ها شاهد انسان نیز هستیم، اما نه به شکل واقعی، بلکه حجم‌هایی که روی هم قرار گرفته و فرمی مانند پیکر انسان را به وجود آورده است. باز هم حضور موسیقی به شکل دسته ساز، خطول حامل و... در بعضی از مجسمه‌ها دیده می‌شود و اشاره مستقیم به موسیقی در آثار دیگری مانند مجسمه "به یاد رودکی" وجود دارد که با تکنیکی متفاوت از سایر مجسمه‌ها شخصی را در حال نواختن سازی نشان می‌دهد در حالی که سه پرنده درون بدن او لانه کرده‌اند. این نمایشگاه که با نام "نیست معشوقی ز او نزدیک‌تر" برگزار شده نشان دهنده ارتباط عمیق تاها بهبهانی با ادبیات و عرفان ایرانی است. عنوان بعضی از آثار او برگرفته از اشعار شاعرانی مانند مولانا و حافظ است و در تعدادی دیگر جملاتی ادیبانه به عنوان نام اثر قرار گرفته است. بهبهانی که مطالعات و جستجوهای زیادی در گذشته تاریخی و هنری این سرزمین داشته است تاثیرات دریافته‌هایش را در آثار خود تجسم بخشیده و هر کدام از آثار او ریشه در جهان‌بینی خاصی دارد که متاثر از فرهنگ و هنر ایران است. همین موضوع باعث خلق آثاری متمایز شده که در اولین نگاه صاحب اثر را به بیننده معرفی می‌کند. بهبهانی در مورد آثاری که به نمایش گذاشته است گفت: بیش از 40 سال است بر روی طرح هایی از پرندگان کار می‌کنم و همچنان هم این کار را ادامه می‌دهم. به دلیل اینکه پرنده در عرفان و ادبیات ما نقش مهمی دارد و نماد انسان است. بنابراین همچنان برای من بهترین دستمایه برای خلق اثر محسوب می‌شود. البته هر بار در قالب و به شکلی تازه تا رنگ کهنگی به خود نگیرد. بهبهانی ادامه داد: در تمام این سالها همیشه کارم را به خاطر دلم انجام داده‌ام، بنابراین چون کار من از دلم برآمده، بر دل خیلی‌ها نشسته است. در همه نمایشگاه های من تعداد بسیاری تماشاچی حضور داشته و این لطف و علاقه مردم برایم بسیار جالب است. به خاطر آن‌که این مردم فهیم هیچ‌وقت تنهایم نگذاشته‌اند از همه‌شان ممنونم. تاها نمونه یک ایرانی اصیل است حسین محجوبی، نقاش پیشکسوت، یکی از بازدیدکنندگان نمایشگاه تاها بهبهانی بود که با ابراز خوشحالی از شلوغی گالری گفت: تعداد بازدیدکنندگان این نمایشگاه خود نشان دهنده سّر ضمیر است. تاها واقعا عاشق عالم هستی است و بسیار عمیق فکر می‌کند. آثار مجسمه و نقاشی را با تمام وجودش می‌آفریند و نمونه یک ایرانی اصیل است که عاشق ادبیات و فرهنگ و فلسفه‌ای است که بر تمام عالم حاکم است و به جز زیبایی چیز دیگری در آن نیست. محجوبی ادامه داد: پرنده هم مظهر رهایی و آزادگی است و ما را به یاد مولانا و سایر بزرگانی که در عرصه ادبیات و عرفان ما هستند می‌اندازد. تاها از نمونه‌های بارزی است که نیم قرن است در این عرصه می‌درخشد و شاگردهای خوبی دارد که همه عاشق استاد هستند و به معنای واقعی از اخلاق و رفتار و آموزش او راضی هستند. تاها یک هنرمند به معنای واقعی و سرمایه فرهنگ ما است و خدا او را حفظ کند. تاها همچنان خلاق و با وسواس جلو می‌رود علی فرامرزی، نقاش و گالری‌دار نیز ضمن بیان اینکه این نمایشگاه را یکی از نمایش‌های خوب و موفق امسال می‌داند افزود: در وهله اول چیزی که بیشتر از همه توجه مرا در این نمایشگاه جلب کرد این مقدار کاری است که تاها بهبهانی انجام داده و این موضوع واقعا جای تقدیر دارد چون خلق این حجم کار در مجسمه و نقاشی کار بسیار سختی است. من تاها را در کارهای حجمی موفق‌تر از نقاشی می‌دانم و اصولا این نمایش او در زمینه کارهای حجمی نسبت به نمایش‌های قبلی که دیدم خیلی موفق‌تر است. فرم‌ها در تعدادی از کارها خیلی پخته‌تر و شخصی‌تر شده و المان‌ها در حال خلاصه تر شدن هستند. فرامرزی ادامه داد: گاهی تعداد زیاد آثار ممکن است هنرمند را به تکرار وا دارد. من در تعدادی از آثار این نمایشگاه آن تکرار را نمی‌بینم و امیدوارم تاها ویژگی‌های آن آثار را دریابد و روی آنها بیشتر متمرکز شود چون معتقدم بیشتر از قبل می‌تواند به زبان خاص خودش در زمینه این حجم‌ها برسد. در این کارها شلوغی بی‌جهت وجود ندارد و نشان می‌دهد تاها همچنان خلاق‌تر و با وسواس‌تر جلو می‌رود. نمایشگاه "نیست معشوقی ز او نزدیک‌تر" تا ۲۸ آبان‌ماه در فرهنگسرای نیاوران ادامه دارد و علاقه‌مندان می‌توانند شنبه تا پنجشنبه از ساعت ۱۰ تا ۲۰ و جمعه‌ها از ساعت ۱۴ تا ۲۰ از آثار دیدن کنند.