سرویس تجسمی هنرآنلاین: دکتر اکبر عالمی ، استاد دانشگاه تربیت مدرس تهران در سال 1324 متولد شد و تحصیلات خود را در ایران و انگلستان در رشتۀ سینما ادامه داد. اکبر عالمی از پیشگامان مستندسازی علمی در ایران است و راهکارهای نوینی در ژانر مستند درایران ارائه داده است. زمانی که سینمای علمی و چارچوب‌های فلسفی و فکری در نگرش به سینما در ایران رو به فراموشی بود، با اجرای برنامه‌های "آن روی سکه"، "هنر هفتم" و "سینما ماورا" این جریان سینما را در ایران زنده نگه داشت. اکبر عالمی در نهاد دانشگاه فعالیت‌های طولانی داشته و بیشتر در حوزۀ عکاسی، سینما و انیمیشن فعالیت داشته است که در تاسیس رشته‌های دانشگاهی در دانشگاه‌ها و دانشکده‌های هنر در سال 1360 به همراه مسعود معصومی در وزارت علوم مهمترین و اصلی‌ترین نقش را ایفا کرد، این ابتکارات که منجر به تاسیس رشته‌های جدید دانشگاهی در ایران شد با همکاری دکتر ندیمی معاون وقت وزارت علوم انجام شد. فعالیت‌های اکبر عالمی در حوزۀ آموزش عکاسی را می‌توان در کتاب‌های او مشاهده کرد، وی دارای سه تالیف در زمینۀ سینما و انیمیشن است که در آنها اشاراتی نیز به عکاسی دارد و یک ترجمه در رابطه با ظهور در عکاسی از او در بازار نشر موجود است که با عنوان "ظهور: در عکاسی و سینما" ترجمه‌ای از نوشتۀ آر.ای. جاکوبسون به انتشار رسیده است. اکبر عالمی از پیشکسوتان تدریس عکاسی در ایران است در مصاحبه‌ای که با او انجام شده در خصوص اوضاع عکاسی در ایران سخن به میان آمده که از وی سوالاتی در این خصوص با تاکید بر آموزش عکاسی و عکاسی دیجیتال شده است.
اوضاع و شرایط عکاسی در ایران در نظر شما چگونه است ؟
خوشبختانه در ایران انجمن‌های گوناگون عکاسی با تخصص‌ها و گرایش‌های متفاوت فعالیت دارند مانند انجمن عکاسان میراث فرهنگی، انجمن عکاسان خبری و انجمن عکاسان ایران که تمامی شاخه‌های عکاسی را در بر می‌گیرد. دانشگاه‌ها و دانشکده‌های هنری گوناگونی در ایران تا مقطع کارشناسی ارشد دانشجویان رشتۀ عکاسی دارند که مهمترین آنها دانشگاه تهران، دانشگاه هنر و دانشگاه آزاد اسلامی هستند. حتی گرایش عکاسی در دورۀ دکتری داریم که یکی از بهترین استادان این رشته دکتر بیدختی است که از در دورۀ دکتری از دانشگاه تربیت مدرس فارغ‌التحصیل شده است.
اساتید پیشگام رشتۀ عکاسی در دانشگاههای ایران از نگاه شما چه کسانی هستند؟
احمد عالی، مسعود معصومی و فخرالدین فخرالدینی از پیشگامان تدریس عکاسی در دانشگاههای ایران هستند، در دوران اخیر بیشترین هنرمندان عکاس که در دانشگاه تدریس کرده‌اند می‌توان از فرهود حقی، دکتر محمد مهدی رحیمیان، سیف الله صمدیان، دکتر امیرعلی جوادیان، محمود کلاری، استاد محمد بالاد پوش و بسیاری از نام‌های درخشان دیگر همچون مهرداد نجم آبادی و محمود مروتی می‌توان نام برد.
به نظر شما در زمینۀ عکاسی ایران‌شناسی و شناساندن و معرفی ایران به سایر جهان چه کسانی بیشترین خدمات را کرده‌اند؟
در این باره می‌توان از افشین بختیار، داود وکیل‌زاده و آقای همایون امیر یگانه نام برد.
ورود عکاسی دیجیتال به ایران آیا با پدید آمدن عکاسان جدیدی در ایران همراه بود؟
هنر دیجیتال در تاریخ هنر را می‌توان یک انقلاب محسوب کرد، با ورود دوربین دیجیتال به ایران عکاسی بیشتر فراگیر شد و عکاسی از حصار عکاسان حرفه‌ای و استادان مطرح خارج شد و به میان جوانان خلاق رفت زیرا شناخت فیزیک اپتیک و قواعد نور چندان مورد نیاز نبود اگر چه پایه‌های عکاسی آنالوگ همچنان حرف اول را برای عکاسان حرفه‌ای و عکاسی حرفه‌ای دارد.
عکاسی هنری همواره مستقل کار می‌کرد با آمدن عکاسی دیجیتال و نرم افزار های مختلف چه تاثیری در این عرصه گذاشت ؟
استفاده از این نرم‌افزارها در عکاسی بسیار پر کاربرد شد اما بسیاری از کسانی که از نرم افزار فتوشاپ استفاده می‌کنند با مقدمات مبانی زیبایی شناسی هم آشنایی ندارند.
آیا آمدن عکاسی دیجیتال بر هنر گرافیک هم تاثیر داشت؟
تاثیر شگفت آوری را به همراه آورد.
تاثیر عکاسی دیجیتال بر عکاسی خبری به چه شکل بود ؟
با ورود دیجیتال به وادی خبر سرعت انتشار اخبار برق آسا شد.
به طور کلی چند شاخۀ عکاسی تخصصی را باید مرکز توجه قرار دهیم؟
عکاسی مادر تمام هنرهای نوین تصویری محسوب می‌شود و 114 شاخه (برای این موضوع و کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به پایانانۀ کارشناسی ارشد آقای محمود مروتی در دانشکدۀ هنر دانشگاه تربیت مدرس رجوع کنید) به این هنر و علم عکاسی اعتبار و هیجان حیرت آوری بخشیده است.
انتهای پیام/