به گزارش هنرآنلاین، کتاب «عناصر هنر چین در نگارگری ایران با بررسی کتاب جامع‌التواریخ و شاهنامه» خلاصه‌ای از پایانه‌نامه دکترای نگارنده کتاب، نسرین دستان فارغ‌التحصیل آکادمی مرکزی هنر پکن است.
این کتاب پژوهشی درباره نقاشی ایران و تأثیرپذیری آن از شیوه‌ها و سبک‌های هنر نقاشی چین بعد از ورود مغولان به ایران، یعنی از آغاز دوره ایلخانان تا آخر دوره تیموریان (اواخر قرن ۱۲ تا اواسط قرن ۱۵)، است که با مراجعه و نگاهی به سیر تکامل نقاشی ایران در طول تاریخ هنری آن و بررسی کتب و نسخه‌های تصویری باقی‌مانده انجام گرفته است. در کتاب حاضر این تأثیرپذیری‌ها در دو مرحلة مهم تاریخی بررسی شده‌اند: ابتدا تأثیرات قبل از ظهور اسلام، در زمان پادشاهی اشکانیان و ساسانیان، هم‌زمان با اواخر سلسله هان و در طول سلسله تانگ در چین و با پیدایش دین مانوی و اختلاف آن با آیین بودایی و مطالعه نمونه ترکیب‌های هنر ایرانی و چینی از جمله دیوارنگار‌های غار‌های دوانهوانگ در شمال شرقی چین به عنوان یکی از شاهراه‌های مهم اختلاط فرهنگ و هنر و ادیان در مسیر جاده ابریشم؛ سپس تأثیرات بعد از ظهور اسلام در ایران، و تجارت دریایی و زمینی از طریق راه ابریشم و ورود کالا‌هایی مانند پارچه‌های ابریشمی، ظروف سفالی و صنایع دستی مختلف از چین هم‌زمان رواج دین اسلام در چین.
نگارنده در بخش دیگری از کتاب به حمله مغول و تأثیرات گسترده آن در دو کانون تمدن و فرهنگ و هنر می‌پردازد و این دوره برجسته و با اهمیت را از نقطه نظر تحول در تاریخ هنر، به‌خصوص نقاشی و سبک کتب مصورشده آن زمان و عناصر وام‌گرفته‌شده از تأثیرات خارجی به‌ویژه چین، بررسی می‌کند و نحوه تأثیرپذیری نقاشی ایرانی را، با تحلیل برخی تصاویر موجود در کتاب‌های مصور مهم، نشان می‌دهد.