گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار محمد سمیعی با عنوان «رلیک» در گالری اِو برپاست. این هنرمند زاهدانی که کارشناسی ارشد نقاشی را در دانشگاه هنر سیستان و بلوچستان گذرانده است با اشاره به اینکه ۲۳ اثر با دو تکنیک مونوپرینت و رنگ روغن در این مجموعه به نمایش درآمده است گفت: این مجموعه در ۴ سال گذشته شکل گرفته است و جرقه اولیه آن زمانی بود که من با توجه به اینکه چندین سال طراحی و نقاشی فیگوراتیو به شکل آکادمیک انجام می‌دادم، تصمیم گرفتم فرم بدن را تغییر دهم.
سمیعی ادامه داد: قصد داشتم از فرم واقع‌گرایانه فیگور بخش‌هایی را حذف کنم تا کارکرد و بدن‌مندی را از فیگور‌ها بگیرم و آن‌ها را تبدیل به بدنی کنم که توان انجام کار خاصی را ندارد و فقط یک فرم است. این فرم‌ها به مرور تبدیل به عناصری شدند که می‌توانند یک توتم باشند. شکل‌هایی که در طول تاریخ و در آیین‌ها و مذاهب گوناگون توسط انسان به عنوان شکل‌های مقدس انتخاب می‌شدند. در این آثار بدن خود انسان تبدیل به آن المان‌هایی شده است که در طی سالیان به آن‌ها احترام می‌گذاشت.
او درباره بخش دیگر آثار این مجموعه گفت: ۱۰ پرتره در نمایشگاه دیده می‌شود که سر‌های جدا از بدن هستند. چشم همه آن‌ها بسته است و سر‌ها حالت دفرمه دارند. ایده این آثار از چند عکس آمده است که از دوران مشروطه باقی مانده است. آن زمان شورشیانی که در نقاط مختلف ایران دستگیر شده بودند را مجازات کرده و سر‌های آن‌ها را پس از قطع شدن با کاه پر می‌کردند. به همین دلیل سر‌ها دچار نوعی دفرمگی می‌شدند و یک شکل جدید را ارائه می‌دادند.
سمیعی ادامه داد: قصد من از خلق این آثار آن بود که بگویم در اطراف ما نیز شاید انسان‌هایی باشند که زیر پوست آن‌ها انباشته از کاه است و هیچ‌اندیشه‌ای در آن‌ها وجود ندارد. مانند کسانی که به اسم مذهب دچار افراط‌گرایی می‌شوند و دنیا را به خطر می‌اندازد.
این هنرمند افزود: در این مجموعه ابتدا بدن‌ها کار شدند و پس از آن صورت‌ها شکل گرفت. خروجی این دو مجموعه در کنار هم می‌تواند تبدیل به یک انسان شود که شاید در ذهن مخاطب مستقیماً فرم بدن را نرساند اما تصویری از گوشت‌مندی بدن را می‌بیند.
او با اشاره به عنوان مجموعه گفت: رلیک به معنای بازمانده اجساد و لوازم قدیسینی است که از زمان گذشته و آیین‌های مختلف به امروز رسیده‌اند. یادگار‌های مقدس بخش قابل توجهی از مناسک مذهبی برخی مذاهب را تشکیل می‌دهند. این مفهوم تشابهاتی با فضای ذهنی من داشت. البته از دو منظر می‌توان به این مفهوم پرداخت. نخست همان جنبه تقدس است و دیگری وجه مادی است، یعنی آنچه به دست ما رسیده است همان پوست است و معنای آن در گذشته جا مانده است.
او درباره دلیل استفاده از تکنیک مونوپرینت گفت: چند سالی است که چاپ دستی کار می‌کنم اما این آثار را ابتدا می‌خواستم به شکل طراحی آکادمیک انجام دهم. ولی به صورت اتفاقی ترکیبی از چاپ دستی و طراحی فیگوراتیو انجام دادم که مرا به سمت این کار‌ها هدایت کرد و ماهیت چاپ باعث شد کار‌ها به این سمت برود.
سمیعی ادامه داد: این آثار در دسته‌بندی آبستره قرار می‌گیرد و مرز مشترکی هم با کار فیگوراتیو دارد. من سال‌ها در نقاشی فیگوراتیو تلاش کردم و همیشه سعی می‌کردم خیلی قانونمند و بر طبق اصول کار کنم. در این مجموعه نیز با اینکه کار‌ها انتزاعی است می‌خواستم دانش فیگوراتیو در آن‌ها دیده شود.
نمایشگاه آثار محمد سمیعی با عنوان «رلیک» تا ۱۷ دی در گالری اِو به نشانی خیابان کریم خان، خیابان خردمند شمالی، کوچه اعرابی ۳، پلاک ۵ برپاست.