گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی رها خسروشاهی در گالری اُ برگزار شد. خسروشاهی در گفتوگو با هنرآنلاین با بیان اینکه بیش از ۲۰ اثر با تکنیک رنگروغن در این مجموعه به نمایش درآمد، گفت: من در این مجموعه بیشتر درگیر خود نقاشی بودم و قصد بیان مفهوم یا موضوع خاصی را نداشتم. بلکه در تلاش برای ارائه یک نقاشی با کیفیت بودم و آنچه برایم اهمیت داشت فرم، رنگ و ترکیببندی بود.
خسروشاهی ادامه داد: تلاش کردم فرمهایی را به وجود آورم که نه آن قدر آشنا باشند که مخاطب با دیدنشان بتواند آنها را به عناصر آشنا تشبیه کند، و نه آنقدر نا آشنا باشند که بگوییم این تصاویر انتزاع محض هستند. مرز بین یقین و عدم اطمینان را در نظر داشتم و میخواستم که مخاطب با دیدن این آثار نتواند بیان کند چه چیزی را میبیند.
او با بیان اینکه نقاشیهایش را بداهه شروع میکند، افزود: البته فرمهایی که در اطرافم بود و همینطور آثار هنری که پیش از این دیده بودم در ذهنم حضور داشت و در کارهایم تأثیر داشت. با دفرمه کردن اشیا و عناصر مختلف، فرمها را وارد کار میکردم و در این میان چیزهایی را تغییر میدادم.
خسروشاهی افزود: من به سمت انتزاع نرفتم چون این مرز بین یقین و عدم اطمینان برایم جالب بود. همین که تابلوها بتواند اندکی ذهن را درگیر کند و باعث کمی فکر کردن شود برایم اهمیت داشت. مخاطب در لحظه دیدن این آثار دوست دارد اشیا و عناصر مختلف را در تابلو پیدا کند و ذهن او مشغول به فعالیت میشود که آیا این هست یا این نیست.
خسروشاهی ادامه داد: پیش از این مدتی به نقاشی منظره و طبیعت بیجان پرداخته بودم و در کارهای این مجموعه از آن بافتها و ترکیب طبیعت الهام گرفتم. همچنین از آثار هنری که دیده بودم نیز چیزهایی برداشت کردم.
او با بیان اینکه رنگها را بر اساس فرمها انتخاب کرده است گفت: سعی میکنم رنگهای مکمل یا پاساژهای رنگی را در کارهایم به کار ببرم که تصاویر پخته باشند. انتخاب رنگها به شکل سلیقهای و بر اساس هماهنگی آنها با فرمها پیش میآید، یا اینکه چه رنگی در کدام بخش بهتر جواب میدهد.
خسروشاهی افزود: به نظر من اگر اثر هنری مفهومی را منتقل کند یا داستانی را روایت کند، میتواند حداقل حرف ممکن را بزند، اما این نوع آثار را میتوان به چیزهای زیادی ربط داد. من نمیخواهم مفاهیم را به کارم بچسبانم و ذهن مخاطب را محدود کنم، به همین دلیل کمی به سمت انتزاع رفتم چون احساس کردم به این شکل میتوانم مفاهیم مختلف را دور هم جمع کنم، اما وقتی یک تصویر مشخص را نشان دهم مفهوم محدود میشود. حضور در مرز بین واقعیت و انتزاع باعث میشود بتوان برداشتهای بیشتری از کار داشت و اثر هنری میتواند حرف بیشتری بزند.