گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی سارا معتمدنیا با عنوان «میرا» در گالری ویستا برپاست. معتمدنیا در گفت و گو با هنرآنلاین درباره این نمایشگاه گفت: من پایان‌نامه کارشناسی ارشد را با موضوع مرگ کار کردم و آثار فرانسیسکو گویا، کته کلویتس و دیمن هرست را بررسی کردم که در قرن‌های ۱۹، ۲۰ و ۲۱ آثاری درباره مرگ داشتند. پس از آن وقتی خواستم مجموعه‌ای را برای نخستین نمایشگاه انفرادی خود آماده کنم با همین موضوع شروع به کار کردم.

معتمدنیا افزود: فلسفه از دست دادن و تغییری که در زندگی انسان به وجود می‌آورد برایم دغدغه بود. انسان میرا است و میرایی یعنی تغییر، اما اگر قرار باشد همه جاودان باشند باعث یکنواختی و تکرار می‌شود. همه انسان‌ها از دست دادن را تجربه می‌کنند که می‌تواند از دست دادن یک انسان باشد و یا اشیایی که به آن‌ها دل‌بستگی دارد.

او با بیان اینکه قصد داشته به چیزهایی اشاره کند که از انسان باقی می‌ماند، ادامه داد: بخشی از این مجموعه که به لباس‌ها اختصاص دارد به این اشاره می‌کند که انسان میرا است، اما چیزهایی که از او باقی می‌ماند می‌تواند نامیرا باشد. اشیاء و لباس‌هایی که از انسان باقی می‌ماند روح دارند و به همین دلیل است که بازماندگان پس از مردن یک شخص ابتدا لباس‌های او را دور می‌کنند. من هم در این چیدمان از لباس‌های اعضای خانواده خودم که به آن‌ها دل‌بستگی دارم استفاده کردم.

معتمدنیا افزود: کسی که می‌داند میرا است و از بین می‌رود تمام تلاش خود را می‌کند که چیزی خلق کند و از خود به‌جا بگذارد. اما نامیرایی باعث تکرار و یکنواختی می‌شود. تکراری که در این مجموعه وجود دارد نیز اشاره به همین مسئله است. در جامعه معاصر هم این اتفاق می‌افتد و همه در تلاش هستند پیری را به تأخیر بیندازند. به‌این‌ترتیب گذر عمر و میرایی انکار می‌شود و انگار آدم‌ها می‌خواهند همه چیز را منجمد کرده و جاودان کنند.

او درباره فضای خاکستری آثارش گفت: فضای سیاه و سفید منفعل بودن را نشان می‌دهد. در تابلوها نیز آدم‌هایی را می‌بینیم که پشتشان به ما است و کاملا منفعل و خنثی هستند. وجود رنگ و نور در نقاشی می‌تواند زمان را نشان ‌دهد اما من با حذف رنگ می‌خواستم بی‌زمانی را در کارم ایجاد کنم. فضای سیاه و سفید با مفهوم میرا بودن هماهنگ است و از سوی دیگر وقتی که رنگ حذف می‌شود فرم‌ها بهتر دیده می‌شوند.