گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار امیر کمند با عنوان «ایلین‌ها برعلیه گوریل‌ها» در زیرزمین دستان برپاست. کمند در گفت و گو با هنرآنلاین درباره شکل‌گیری این مجموعه گفت: سال گذشته در موزه پلا دو توکیو در کشور فرانسه مجموعه‌ای از آثار خود را نمایش دادم و استقبال زیادی صورت گرفت که باعث شد رئیس موزه بار دیگر برای برگزاری نمایشگاه از من دعوت کند. برنامه‌ریزی‌هایی برای این کار انجام دادیم اما با شروع کرونا همه‌چیز تغییر کرد. مدتی گذشت تا این که از ۳ ماه پیش کار روی این مجموعه را آغاز کردم و با روزی ۲۰ ساعت فعالیت فشرده و مداوم همه این مجسمه‌ها را ساختم.
او درباره آغاز فعالیت‌های هنری خود گفت: من از کودکی به نقاشی و مجسمه‌سازی علاقه داشتم و از نوجوانی در کارخانه پدرم که به ساخت قالب‌های تزریق پلاستیک می‌پرداختند مشغول بودم. آنجا قالب‌های بسیار پیشرفته و دقیقی می‌ساختیم و خانواده من جوایز بین‌المللی زیادی در این زمینه کسب کرد. من هم این کار را ادامه دادم اما پس از چند سال مسائل مختلفی پیش آمد که باعث مشکلاتی در کارم شد. یک‌بار در دست دختر دانشجویم خمیر مجسمه‌سازی دیدم و آن را گرفتم و شروع به ساخت حجم‌هایی کردم. از آن زمان انگار گمشده خود را پیدا کردم.
کمند ادامه داد: مدام مشغول کار بودم و با خمیر به ساخت چهره اطرافیان می‌پرداختم. اما کار رئال مرا راضی نمی‌کرد زیرا احساس می‌کردم چیزهای طبیعی در اطراف ما وجود دارد و دلیلی ندارد که بار دیگر آن‌ها را بسازم. پس از آن به سراغ چوب رفتم و یک سال مشغول کار با آن بودم و تجربیات زیادی به دست آوردم. اگرچه دوران سختی بود اما تصمیم خود را گرفته بودم و می‌خواستم این کار را ادامه دهم. سرانجام سال ۹۰ نمایشگاهی در گالری لاله برگزار کردم که مورد استقبال فراوان قرار گرفت و متوجه شدم خریداران آثارم افراد تحصیل‌کرده و کسانی هستند که شناخت خوبی از هنر دارند.
او درباره موضوع و سوژه مجسمه‌های خود گفت: بخشی از کارهای من دارای اغراق است و این اغراق و شوخی با فیگورها و سوژه‌ها گاه منجر به طنز تلخی می‌شود. مفاهیم گوناگونی را مطرح می‌کنم و حتی پیش آمده است که یک بیت شعر را در قالب یک مجسمه بسازم. همه کارهایم دارای مفهوم هستند و مخاطب را به فکر وا‌می‌دارند. گاه مخاطبان این مفاهیم را به‌خوبی درک می‌کنند و گاه بعضی را متوجه نمی‌شوند. بعضی از کارهایم تم اجتماعی دارد و به مسائل مختلف طعنه زدم تا تلنگری به مخاطبان خود بزنم.
کمند ادامه داد: به‌عنوان‌مثال مجسمه شخصی را ساختم که در دست‌ها و دهانش زنبورعسل است، اما او بر روی کندوی زنبورها ایستاده و آن را خراب کرده است. به‌این‌ترتیب می‌خواستم بگویم اگر به کسی ظلم می‌کنید نباید انتظار داشته باشید آنچه توقع دارید را به شما بدهد. من به توانایی و قدرت خانم‌ها باور دارم و به همین دلیل بخشی از آثارم به این موضوعات می‌پردازد. به‌عنوان‌مثال مجسمه خانمی را ساخته‌ام که چهار دست دارد و در حال برداشتن وزنه است. این کار من اشاره‌ای به دختران ایرانی است که بسیار موفق هستند و در کارهای مختلف با قدرت عمل می‌کنند.
او با بیان اینکه بخشی از کارهایش از ابتدا درباره بیگانگان و موجودات فضایی بوده است، گفت: از دوران نوجوانی چشم من همیشه به آسمان بود و باور داشتم که چیزی خارج از زمین ما وجود دارد. سیاره ما تنها یک گوشه از جهان را به خود اختصاص داده و در کهکشان‌ها با این وسعت زیاد حتما موجودات دیگری زندگی می‌کنند. کارهای من برگرفته از این باور است و بسیاری از آن‌ها موجودات غیرزمینی هستند که با سفینه به زمین آمده‌اند.
کمند افزود: اگرچه کشورهایی مانند امریکا و روسیه به اکتشافات فضایی می‌پردازند، اما قرار نیست که ابرقدرت‌ها و موجودات غیرزمینی تنها در داستان‌های آن‌ها وجود داشته باشد. به همین دلیل قصد دارم که در کارهای بعدی خود سراغ افسانه‌ها و داستان‌های ایرانی بروم و از گنجینه‌هایی که خودمان داریم استفاده کنم. قصد دارم شخصیت‌هایی مانند رستم و سهراب را به عنوان نیروهایی با قدرت‌های برتر وارد کارهایم کنم.
او با بیان اینکه در طول ده سال فعالیت هنری هیچ‌گاه کار تکراری نساخته است، افزود: وقتی که چوب‌های خام را برمی‌دارم با نگاهی به فرم و گره‌ها و نقش و نگارهای آن به سرعت می‌توانم نقشی را از آن بیرون بکشم و فرم موردنظر خود را از آن بسازم. من کارهایم را با عشق می‌سازم و هیچ توجهی به بازار هنر و روابطی که در این میان وجود دارد نداشتم. به همین دلیل است که کارهایم همیشه مورد استقبال قرار گرفته و مخاطبان به آن‌ها علاقه‌مند هستند.
نمایشگاه آثار امیر کمند تا ۱۴ خرداد در زیرزمین دستان برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند به نشانی خیابان فرشته، خیابان بیدار، شماره ۶ مراجعه کنند.