سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار فاطمه بهمن سیاهمرد با عنوان " ۱۹+۱- آن‌گونه که هستیم" در گالری پروژه‌های آران برپاست. سیاهمرد در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره این نمایشگاه گفت: این مجموعه در ادامه دو مجموعه قبلی من شکل گرفته است و در این نمایشگاه یک اثر از مجموعه اول و یک اثر از مجموعه دوم قرار دارد تا یادآور نمایشگاه‌های قبلی باشد و درعین‌حال بازگو کننده این مسئله باشد که در مجموعه سوم، زمان به صورت معکوس نشان داده می‌شود، یعنی این آثار نشان‌دهنده لحظه آغازین دورانی است که در مجموعه نخست من به نمایش در آمده بود.
سیاهمرد ادامه داد: این سه مجموعه پیرامون یک داستان انتزاعی شکل گرفتند که زاده ذهن من است. در این داستان هوش مصنوعی برای نابودی بشر اقدام می‌کند و موجودات فضایی برای نجات انسان به زمین می‌آیند و در نتیجه حضور آنها موجودات جدیدی خلق می‌شوند که نیمی زمینی و نیمی فضایی هستند. آنها جهان خود را به وجود می‌آورند که به دلیل ماهیت دوگانه زمینی- فضایی، دارای تعلیق است و در عین اینکه همه‌چیز مرتب و منظم به نظر می‌رسد هرلحظه تهدید به نابودی می‌شود. بی‌زمانی و بی‌مکانی در این جهان اشاره به این دارد که تمام وقایعی که در دنیاهای موازی وجود دارد در سرزمین این موجودات نیز اتفاق می‌افتد.
او ادامه داد: در پروژه اول همه عوالم را با مداد روی مقوا کشیدم. در پروژه دوم انگار که عناصر آن دنیا را با ذره‌بین می‌دیدم و جزئیات و بخش‌های کوچکی از آنها را انتخاب کرده و به تصویر کشیدم، اما همه آن فضای شلوغ و آشفتگی در آنها حفظ شده بود. در مجموعه سوم می‌خواستم لحظه شکل‌گیری این دنیا را نشان دهم. تمام مدتی که این مجموعه در حال شکل‌گیری بود درگیر نظریه نسبیت انیشتین بودم و این مسئله که نقطه ورود به عالم می‌تواند هم‌زمان نقطه خروج از آن باشد مورد توجه من قرار داشت.
سیاهمرد افزود: طراحی‌ها، نقاشی‌ها و حجم‌های این سه پروژه بر اساس سازه‌های ذهنی شکل گرفت و نمی‌توانم بگویم که اول کدام را انجام دادم. در واقع هر لحظه که فضایی را در ذهن خود ترسیم می‌کردم، احساس می‌کردم که چه ماده‌ای برای به تصویر کشیدن آن مناسب است و از همان ماده استفاده می‌کردم. در مجموعه دوم بر روی بوم‌ها فرورفتگی‌ها و بیرون‌زدگی‌های شدیدی ایجاد کرده بودم که باعث ایجاد توهم بین سطح و حجم می‌شد. در مجموعه سوم نیز حجم‌هایی وجود دارد که در واقع آنها را کتاب می‌نامم زیرا مانند کتاب‌هایی هستند که باز شده‌اند و طراحی‌های آنها در فضا وارد شده است. به همین دلیل متریال ساخت آنها نیز ابزار طراحی مانند کاغذ و مداد و زغال است.
او درباره استفاده از رنگ در آثارش گفت: در وهله اول پلان‌بندی و اختلاف بین سطوح برایم اهمیت داشت و نمایش آشفتگی که در عین حال نظم خشنی دارد و تهدید به نابودی می‌کند مهم بود. به همین دلیل رنگ در درجه پایین‌تری از اهمیت قرار داشت و احساس می‌کردم اگر رنگ وارد این فضا شود باعث می‌شود که کار از حالت فیگوراتیو خارج شده و به انتزاع نزدیک شود و این چیزی نبود که من بخواهم. در واقع دلیل انتخاب این رنگ‌ها در آثار من ساختارگرایی و فرم گرایی بود.
سیاهمرد ادامه داد: بارها از من پرسیده‌اند که این تصاویر از کجا می‌آیند. به نظر من انسان باید به ذات اصیل و خلاقانه کودکی خود وفادار باشد. هر کدام از ما در عالم کودکی دنیایی داریم که منحصر به همان آدم است. این دنیای خیالی، فوران خلاقیت است اما وقتی که بزرگ می‌شویم آن را فراموش می‌کنیم. امروزه همه ما به عکس گرفتن مداوم و به اشتراک گذاشتن آنها عادت کرده‌ایم و زمانی که می‌خواهیم واقعه‌ای را به یاد بیاوریم به جای اینکه ذهن خود را جستجو کنیم به عکس‌های آن مراجعه می‌کنیم. درحالی‌که اگر این عکس‌ها نبود با رجوع به ذهن خود، اتفاقاتی مانند کم و زیاد شدن جزئیات یا تغییراتی در خاطرات ایجاد می‌شد و باعث می‌شد که دنیای جدیدی در ذهن ما شکل بگیرد. این مسئله شروع خلاقیت است اما وابستگی بیش‌ازحد به عکس‌ها باعث شده که تخیل ما کمتر شود.
نمایشگاه آثار فاطمه بهمن سیاهمرد تا 8 دی در گالری پروژه‌های آران برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند به نشانی خیابان نوفل‌لوشاتو، کوچه لولاگر، پلاک 5، ورودی حیاط مراجعه کنند.