سرویس تجسمی هنرآنلاین: هشتمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران در تالار وحدت در حال برگزاری است. مصطفی محسنی از شرکت‌کنندگان این دوسالانه در گفت‌وگو با هنرآنلاین گفت: من فارغ‌التحصیل مجسمه‌سازی از دانشکده هنرهای زیبا هستم و از سال ۹۲ به‌صورت جدی به مجسمه‌سازی می‌پردازم. در این مدت در سمپوزیوم‌ها و نمایشگاه‌های مختلف شرکت کرده‌ام.
او درباره اثری که با عنوان "در بطن خواب" ارائه کرده است گفت: این اثر چینش دیگری داشت و قرار بود بخش‌هایی از آن آویزان شده و بخشی دیگر بر روی دیوار نصب شود، اما به دلیل محدودیت‌هایی که در تالار وحدت داشتیم نتوانستم آن را به شکل دلخواه ارائه دهم. این اثر بخشی از مجموعه "مسیر سبز" است که در سه سال اخیر به آن پرداخته‌ام و ایده اصلی آن مربوط به دست بافته‌های کرمانج‌های خراسان است. در گلیم‌های آنها موتیفی وجود دارد که نماد روشنایی است و من با الهام از این نقش، مجموعه آثار خود را شکل داده‌ام. نشانه‌های بصری آشنا در گلیم‌های منطقه کردنشین خراسان را در فرم‌های پیله مانندی بازتولید کردم که از تکرار قطعاتی هندسی ساخته شده‌اند. پیله‌ها همچون نمودی از سنت با ساختاری به ظاهر خاموش درحالی‌که تاریخ آن را فرسوده کرده، زایشی از آینده را در دل خود دارند.
محسنی با اشاره به اینکه از ورق آهن، ورق استیل و نور در این اثر استفاده کرده و قطعات مختلف به وسیله پیچ و مهره به هم متصل شده‌اند، درباره انتخاب متریال کارش گفت: همیشه متریال آثار خود را با توجه به ایده‌ای که دارم انتخاب می‌کنم و در این اثر نیز با توجه به اینکه حس زنگ‌زدگی و پوسیدگی آهن را نیاز داشتم از این ماده استفاده کردم. استیل نیز به دلیل انعکاس نور و شفاف بودن داخل کار و کنتراستی که بین پوسته بیرون و درون ایجاد می‌کند مورد استفاده قرار گرفت. نور سبز را نیز به دلیل تقدسی که برای ما ایرانی‌ها دارد استفاده کردم.
او با اشاره به عدم وجود تم در این دوسالانه گفت: انتخاب مسئولان این دوره دوسالانه این بوده است که تم وجود نداشته باشد، اما معمولاً رویدادهای بزرگ جهانی با تم خاصی فراخوان می‌دهند و این تم در شکل‌گیری آثار هنرمندان می‌تواند تاثیرگذار باشد. اگرچه هر هنرمند با توجه به شخصیتی که در طول سال‌ها شکل گرفته است به تولید اثری با توجه به آن تم می‌پردازد. در این دوسالانه نیز وقتی به آثار هنرمندان مختلف نگاه کنید متوجه می‌شوید که آثار آنها در امتداد روندی است که قبلاً طی می‌کردند و به ندرت پیش می‌آید که هنرمند کاری کاملاً متفاوت با آثار قبلی خود ارائه دهد.
محسنی درباره رقابتی نبودن این دوسالانه گفت: به نظر من بهتر آن است که چنین رویدادهای رقابتی نباشند زیرا بیشتر شرکت‌کنندگان یکدیگر را می‌شناسند و با هم دوست هستند و معمولاً زمانی که انتخاب و معرفی آثار برگزیده صورت می‌گیرد جبهه‌گیری‌هایی به وجود می‌آید و انتخاب‌ها را زیر سوال می‌برد. اگر در جامعه ما منتقد حرفه‌ای وجود داشت که آثار را تحلیل کند و دلیل انتخاب شدن آنها را به شکل دقیق و قابل قبول بیان کند، برگزاری رویداد رقابتی و انتخاب آثار برگزیده می‌توانست با استقبال هنرمندان مواجه شود، اما زمانی که چنین شرایطی را نداریم به نظرم بهتر آن است که رویدادها غیر رقابتی باشد و یا تعدادی از کارها با توجه به پتانسیلی که دارند مورد تقدیر قرار بگیرند.
هشتمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران تا 24 بهمن در تالار وحدت و پهنه رودکی برپاست.