سرویس تجسمی هنرآنلاین: یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران در فرهنگسرای نیاوران برپاست. رنه صاحب‌قدم برگزیده یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر در بخش نقاشی است که با اثری با عنوان "معرفت (وادی سوم)" در این دوسالانه حضور دارد. صاحب‌قدم در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره شکل‌گیری این چیدمان گفت: چندین سال است روی پروژه‌هایی کار می‌کنم که محتوای آن خودکاوی است. سال گذشته در یک رزیدنسی سرامیک در خارج از ایران حضور داشتم و پس از آن آموختن سفال و سرامیک را به صورت جدی شروع کردم. من برای خودشناسی به کلاس سفالگری رفته بودم و می‌خواستم با گل و چرخ کار کنم تا به خودم نزدیک‌تر شوم.
صاحب‌قدم افزود: برای مجسمه‌سازی از گل‌های ناخالصی استفاده می‌شود که استحکام بیشتری دارند و ساخت و آماده‌سازی آنها چندین مرحله دارد. اما در این کلاس می‌دیدم که بعضی از کارها به خاطر ترک‌خوردگی یا شکستن به‌راحتی به سطل زباله انداخته می‌شدند و این مسئله برایم ناراحت‌کننده بود. شیوع کرونا و تعطیلی کلاس‌ها باعث شد کارهای بسیاری در همان مرحله اول ساخت در قفسه‌ها باقی بمانند و خشک شوند و می‌رفتند که به دور انداخته شوند. با توجه به اینکه در آن زمان مشغول مطالعه داستان سیمرغ بودم این ظرف‌ها یا مجسمه‌های شکسته مرا به یاد داستان سیمرغ و هم‌سفرانی می‌انداخت که ابتدا شوروشوق فراوانی در وصال دارند، اما در مسیر با مواجه سختی‌ها هریک بهانه‌جویی می‌کنند و از سفر باز می‌مانند.
این هنرمند افزود: از موسسه خواستم آنها را به من دهد تا بتوانم با خرد کردن آنها و ساخت گل سلولزی بتوانم مرغ‌ها را بسازم، اما وقتی آنها را به خانه بردم متوجه شدم دلم نمی‌آید این کار را انجام دهم و خردشان کنم. یکی از چیزهایی که همیشه در کلاس سفالگری من را به وجد می‌آورد شباهت فرم‌ها با خود افراد سازنده بود. اگرچه استاد یک فرم درس می‌داد و ما هریک بر سر چرخ خودمان آن را می‌ساختیم اما کار هر شخص دقیقا شبیه خودش می‌شد. این فرم‌های شکسته و ترک‌خورده این حس را به من می‌داد که آنها آدم‌های مختلف هستند، به همین دلیل نتوانستم آنها را خورد کنم تا مرغ‌ها را بسازم چون هرکدام از اینها خودشان مانند یکی از آن مرغ‌ها هستند که در وادی معرفت یعنی مرحله سوم از سفر سیمرغ، به خاطر سختی‌ها و شرایط مختلف از سفر جا مانده‌اند و نتوانستند به مرحله آخر برسند. بنابراین تصمیم گرفتم همان ظروف و فرم‌ها را به هم متصل کرده و تبدیل به مرغ‌ها کنم.
صاحب‌قدم افزود: برگزاری دوسالانه سرامیک در این شرایط واقعاً جای تقدیر دارد. من چند بار به دیدن نمایشگاه رفتم و احساس کردم هیچ مشکلی برای بازدید‌کنندگان پیش نمی‌آید زیرا به خوبی می‌توان پروتکل‌ها را در این فضا را رعایت کرد. درعین‌حال نمایش مجازی آثار نیز این امکان را به سایر مخاطبان داد تا بتوانند با فضای این دوسالانه و آثار آن آشنا شوند.
او ادامه داد: شاید در روزهای ابتدایی اعلام فراخوان برای بعضی از هنرمندان موضوع "خودکاوی" جای سوال داشت، اما وبینارهایی که برگزار شد باعث شد شرکت‌کنندگان به خوبی با موضوع ارتباط برقرار کنند. به نظر من این موضوع هنرمند را محدود نمی‌کند و هر کسی می‌توانست فضای شخصی خودش را بروز دهد. این مسئله در نمایشگاه نیز به خوبی دیده می‌شد و من با خواندن استیتمنت آثار و دیدن کارها متوجه شدم که هر هنرمند زاویه‌ای از خود را نشان می‌دهد که در خودش کشف کرده است. به نظرم این یکی از بهترین عنوان‌ها و موضوعاتی بود که یک دوسالانه می‌توانست داشته باشد.
یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران تا 8 آذرماه هر روز از ساعت 10 تا 20 و روزهای جمعه از ساعت 14 تا 20 در فرهنگسرای نیاوران میزبان علاقه‌مندان است.