سرویس تجسمی هنرآنلاین: آثاری از جمشید مرادیان در یک نمایشگاه بین‌المللی مجازی به نمایش درمی‌آید. این هنرمند مجسمه‌ساز در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره این رویداد گفت: نمایشگاه مجازی "ریشه‌های من" در لندن شکل گرفته است و با توجه به اینکه برگزارکنندگان این رویداد اهمیت زیادی به رزومه هنرمندان می‌دادند، من هم رزومه و تصویر تعدادی از آثار خود را برای آنها ارسال کردم که چهار اثر من برای شرکت در این نمایشگاه پذیرفته شد که شامل دو مجسمه برنزی و دو کار چوب در سبک آبستره اکسپرسیو هستند و همه آثار این مجموعه در کتابی منتشر خواهد شد.
او با اشاره به مسئله‌ای که چندی پیش برای دو مجسمه‌ای که در شهر کرمان ساخته است، پیش آمده بود گفت: این آثار سال گذشته در سمپوزیوم "حافظه چوب" شهر کرمان شکل گرفت و دو تنه درخت خشک را تبدیل به مجسمه کردم. چندی پیش افرادی از این مجسمه‌ها به عنوان پایه و ستون استفاده کرده و بنری را به آنها متصل کرده بودند. پس از آن‌که از این مسئله مطلع شدم و به آن اعتراض کردم، مسئولین بلافاصله برای رفع این مشکل اقدام کردند.
مرادیان درباره دلایل پیش آمدن چنین اتفاقاتی گفت: معمولاً این مسائل از سر ناآگاهی است و به عدم تمرین بصری مردم ما برمی‌گردد. در شهرهایی مانند رم و میلان که وجود مجسمه در شهر بسیار زیاد است، مردم این آثار را به عنوان دارایی‌های والایی که باعث تلطیف روحیه شهروندان می‌شود می‌شناسند و اصلاً چنین رفتاری با مجسمه‌ها ندارند. اما متاسفانه در کشور ما این برخوردها وجود دارد و بخشی از تاریخ هنر ما می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که مردم هنر را نمی‌شناسند و به آثار هنری شهرها آسیب می‌رسانند.
این هنرمند افزود: این مسائل نشان‌دهنده کم‌کاری مسئولان شهری است. اگر شهر با زیبایی تلطیف شود، خشونت و عصبیت در آن پایین می‌آید و هزینه‌ای که برای به وجود آمدن این آثار هنری صرف می‌شود به مراتب پایین‌تر از هزینه‌ای است که برای درمان روان‌نژندی‌های جامعه مصرف می‌شود. هنر می‌تواند همه مشکلات را حل کند به شرط اینکه باور کلانی به این مسئله وجود داشته باشد و هنر را خوار و خفیف نکنند. در آن صورت است که هنر می‌تواند وظایف خود را انجام دهد.
این مجسمه‌ساز با اشاره به مسائلی که در روزهای اخیر پیرامون سردیس‌های نصب شده در شهر مطرح شده است گفت: گاه افرادی که به آنها سفارش ساخت مجسمه داده می‌شود مهارتی در این کار ندارند و آثاری تولید می‌کنند که توهین به شخصیتی است که قرار بوده گرامی داشته شود. درعین‌حال این مسئله به معنی پایین آوردن سطح مجسمه‌سازی کشور است و این در حالی است که جوانان هنرمند زیادی در کشور ما هستند که بسیار خوب کار می‌کنند.
مرادیان افزود: شنیده‌ام که بخشی از این افت کیفیت مجسمه‌ها مربوط به بخش قالب‌گیری و ریخته‌گری است و این مسئله نشان می‌دهد که در این مرحله انتخاب خوبی انجام نشده و با پرداخت هزینه کم افرادی را انتخاب کرده‌اند که نتوانسته‌اند فرم اصلی مجسمه را دربیاورند. با این‌حال وقتی که چنین نتیجه بدی داشته است نباید مجسمه‌ها نمایش داده می‌شد. مجسمه شهری نباید با سلیقه شخصی در جایی نصب شود بلکه باید ارگانی وجود داشته باشد که با تخصص و تحقیق درباره نصب مجسمه‌ها نظر دهد. نتیجه چنین اقداماتی آن است که به جای زیبایی شهر و تلطیف روحیه مردم آلودگی بصری تولید می‌شود.
این هنرمند افزود: هنری که سر راه مردم قرار می‌گیرد باید بالاترین نوع هنر باشد. به همین دلیل من عقیده دارم که در سمپوزیوم‌ها با توجه به اینکه مردم حضور پیدا می‌کنند و می‌توانند کار هنرمندان را ببینند نباید هنرمندان خام‌دست حضور داشته باشند، چون اگر کار آنها بد باشد روی ذهن مردم اثر منفی می‌گذارد.