سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار کوشا موسوی با عنوان "بی‌پایان و نامعلوم" در گالری پروژه‌های آران برپاست. موسوی در گفت‌وگو با هنرآنلاین با اشاره به اینکه آثاری در مدیاهای مختلف در این مجموعه به نمایش درآمده است، گفت: عقیده دارم که مدیوم باید در خدمت هنرمند باشد و زمانی که بخواهم حرفی را بزنم به دنبال این می‌گردم که مناسب‌ترین مدیوم که به واضح‌ترین حالت ممکن بتواند حرف مرا برساند، چه چیزی است. به همین دلیل در این نمایشگاه آثار مختلف نقاشی، مجسمه، چاپ دستی، ویدئو، چیدمان و... وجود دارد. حتی از نظر متریال نیز تنوع زیادی در کارهایم هست و هر ماده‌ای که احساس کردم مناسب‌ترین وسیله برای انتقال ایده‌ام هست را استفاده کردم. به‌عنوان‌مثال مجسمه‌های این مجموعه از سنگ، برنز، فایبرگلاس، رزین، پاپیه ماشه و... درست شده‌اند و عقیده ندارم که باید روی یک متریال تمرکز کنم.
موسوی درباره ایده آثار این مجموعه گفت: من همیشه دو نوع دغدغه شخصی و اجتماعی دارم و یکی از دغدغه‌های من انسان است. در این مجموعه نیز به همین مسئله پرداختم، اما توجه من به انسانِ پیش از انسان خردمند است. انسان را نه به عنوان اشرف مخلوقات، بلکه به عنوان حیوان ناطق در نظر داشتم.
این هنرمند افزود: به نظر من انسان هنوز خردمند نیست و همه آدم‌های دنیا را فارغ از جغرافیایی که در آن به سر می‌برند، به عنوان یک گونه جانوری بررسی کردم. انسان از ابتدای حیات در کنار حیوانات زندگی کرده و با شکار کردن به زندگی خود ادامه می‌داد اما خردمند شدن او باعث شد بسیاری از چیزها خراب شود. روحیه شکار کردن هنوز هم در انسان وجود دارد اما ظاهر آن تغییر کرده است. انسان همچنان به دنبال شکار است و برای به دست آوردن چیزهایی که می‌خواهد وحشی‌گری می‌کند. شاید فقط نحوه برخورد او و فرم شکار کردنش تغییر کرده است، اما این وحشی‌گری انسان نشان می‌دهد که او هنوز با خردمند شدن فاصله دارد.
موسوی ادامه داد: وجه دیگری که در این کارها وجود دارد سمبل‌هایی است که بیشتر جنبه شخصی دارند. آدم‌هایی که در این مجموعه دیده می‌شوند دارای ستون فقرات و دنده‌های بیرون زده هستند که به عنوان سمبل رنج یا فقر استفاده شده‌اند و این فقر می‌تواند از نظر فرهنگی، فکری و... باشد. در عین‌حال خوی وحشی‌گری نیز در این افراد بیشتر نمایان شده است.
او با اشاره به انزوای افراد در این آثار گفت: پیشرفت‌های انسان، تکنولوژی و توانایی‌هایی که به دست آورده است به مرور باعث شده انسان بیشتر به سمت تنهایی رفته و منزوی‌تر شود. این مسئله در کارهای من به شکل آدم‌هایی تنها یا پشت کرده به تصویر دیده می‌شود. اغلب آنها انسان‌های کوچکی هستند که در میان یک فضای بزرگ قرار گرفته‌اند و از این طریق می‌خواستم تنهایی و منزوی بودن بشر را به شکل مینی‌مال به تصویر بکشم.
موسوی درباره یکی از آثار این مجموعه که یک صفحه بزرگ شطرنج را همراه با دو شطرنج‌باز نشان می‌دهد، گفت: ما معمولا زمانی بازی می‌کنیم که می‌خواهیم سرگرم شویم و یا می‌خواهیم برنده یا بازنده را مشخص کنیم. شطرنج سمبلی از نامعلوم بودن و بی‌پایانی است. طول اغراق‌شده میز شطرنج در این اثر به این دلیل است که حالت فرسایشی و بی‌پایانی را نشان دهد. اگرچه با همین ابعاد نیز بازی شطرنج می‌تواند سرانجام به پایان برسد، اما مسئله این است که این بازی هیچ‌وقت شروع نمی‌شود که بخواهد تمام شود، زیرا دو شطرنج‌باز به یکدیگر خیره شده و هیچ حرکتی را شروع نکرده‌اند. این اثر حس تعلیق بشر در دنیا را نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد در نسل‌های بعدی هم ادامه پیدا می‌کند و هیچ تغییری در زندگی انسان به وجود نیامده و هیچ‌کس برنده این بازی نخواهد شد. درعین‌حال این اثر برای من یادآور جنگ سرد است که هیچ برنده و بازنده‌ای در آن وجود ندارد؛ اما سالها به صورت ذهنی مردم را رنج می‌دهد.
موسوی ادامه داد: عقیده دارم احساسی که بیننده از یک اثر هنری می‌گیرد همیشه درست‌ترین برداشت است، زیرا هنرمند فکری داشته و با ساختن یک اثر، ایده خود را در آن وارد می‌کند، اما بیننده ممکن است برداشت کاملاً متفاوتی داشته باشد که اصلاً منِ هنرمند به آن فکر نکرده بودم. به همین دلیل فکر می‌کنم نظرات مخاطبین درست‌ترین برداشت از کارها است.
نمایشگاه آثار کوشا موسوی تا 14 مهر در گالری پروژه‌های آران برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند به نشانی خیابان نوفل‌لوشاتو، کوچه لولاگر، پلاک 5، ورودی حیاط مراجعه کنند.