سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی بابک یاقوتی با عنوان "من گاوم" در گالری آتبین برگزار شد. بابک یاقوتی در گفت‌وگو با هنرآنلاین با بیان اینکه 10 اثر با تکنیک اکریلیک و رنگ‌روغن روی بوم در این مجموعه به نمایش درآمد، گفت: این آثار اعتراضی به نحوه رفتار اجتماعی است که به ویژه این روزها بیشتر شاهد آن هستیم. رفتارهای آزاردهنده‌ای که معمولاً در گفت‌وگوها آن را به یک حیوان نسبت می‌دهیم. اگرچه گاو حیوانی است که فواید بسیار زیادی دارد و قصه‌های اسطوره‌ای درباره آن وجود دارد، اما در کنار این وجود ارزشمند، رفتارهای نادرستی نیز دارد که باعث می‌شود معمولاً به صورت طنز، رفتارهای غیرعقلانی افراد را به این حیوان منتسب کنیم.

یاقوتی ادامه داد: برای اینکه این مسئله توهین به کسی نباشد ابتدا از خودم آغاز کردم و نام مجموعه را "من گاوم" گذاشتم تا بگویم من هم یکی از همین افرادی هستم که گاه رفتارهای آزاردهنده دارم. این مسائل در بسیاری از رفتارها و اعمال همه ما وجود دارد و اگر به رفتارهای اجتماعی مردم فکر کنید می‌بینید که مسئله بسیار گسترده می‌شود.

او با اشاره به اکسپرسیو و پر حرکت بودن این تابلوها گفت: گاوها با ابهت و عظمت دیده می‌شوند و این مسئله در تضاد با سیستم فکری موجود در تابلوها است. تضادی که بین ابهت گاو و نافهمی‌های آن دیده می‌شود در وجود ما نیز هست. بسیاری از رفتارهای ناآگاهانه در زندگی همه ما وجود دارد که عواقب آن به خودمان برمی‌گردد، مانند شرایط فعلی شیوع کرونا که می‌بینیم بسیاری از مردم نکاتی را رعایت نمی‌کنند که باعث می‌شود عواقب آن را ببینند. این مجموعه اعتراضی است به یک معضل اجتماعی و انسانی و یک درد عمیق را مطرح می‌کند.

او با بیان اینکه پنج سال پیش هم در نمایشگاهی با عنوان "شاخ" گاوها را سوژه کار خود کرده بود، افزود: کارهای جدیدم به لحاظ مفهومی و تکنیکی کاملا متفاوت هستند. در این آثار اکسپرسیون بیشتری وجود دارد و ترکیب‌بندی به شکلی انجام شده که به نظر می‌رسد یکی از گاوها سردسته دیگران است. انگار گروهی هستند که طرز تفکر خاصی دارند و یک عده دنباله‌روی سردسته هستند. در بعضی از تابلوها فضا بسیار انتزاعی شده و به همین دلیل تعدادی از گاوها دیده نمی‌شوند و باید دقت زیادی صرف شود تا گروه گاوها در آن شناسایی شوند.

یاقوتی درباره رنگ‌های به کار رفته در تابلوها گفت: این رنگ‌های شاد و فضای اکسپرسیونیستی در تضاد با غم و اعتراضی است که در این داستان وجود دارد. نحوه انتخاب رنگ و اجرا و طراحی فیگورها برای بیننده چالش‌برانگیز است، چون در عین سرحال بودن و حرکت داشتن قاب‌ها، او با یک داستان تلخ روبه‌رو می‌شود که جذابیت ظاهری دارد. در نقاشی بخشی از کار بر عهده من است و دوست دارم بقیه را به بیننده بسپارم که خودش برداشت‌های ذهنی از آن داشته باشد به همین دلیل فضایی برای کنکاش بیننده باقی می‌گذارم.

 او درباره برگزاری نمایشگاه در شرایط فعلی گفت: معمولاً هنرمندان از طریق نمایشگاه گذاشتن و فروش آثار خود زندگی می‌کنند. کرونا و قرنطینه روی کار من هم به عنوان حلقه‌ای از این زنجیره اجتماعی اثرگذار بود، اما باید فعالیتی داشته باشم که ایجاد درآمد کنم. پیش از این قرار بود که نمایشگاهم ۵ اردیبهشت برگزار شود اما به دلیل شرایطی که وجود داشت نمایشگاه به تأخیر افتاد. در این شرایط هم سعی کردیم افتتاحیه نمایشگاه چندان شلوغ نشود و ساعت بازدید را طولانی‌تر کردیم که مردم بتوانند با فاصله بیشتری در گالری حضور داشته باشند. در شرایطی قرار داریم که نه می‌توانم بگویم نمایشگاه‌ها باید برگزار شوند و نه می‌توانم بگویم آنها باید تعطیل شوند. در حال هنرمندان هم بخشی از اجتماع هستند که باید زندگی خود را بگذرانند، ولی ما هم مثل بسیاری دیگر از مردم نمی‌دانیم در این شرایط چه کاری به صلاح است.

یاقوتی ادامه داد: مشاغل هنری هم مانند سایر مشاغل از شیوع کرونا آسیب دیدند. شاید اقداماتی مانند نمایشگاه‌های آنلاین و فروش‌های آنلاین بتواند تا حدودی شرایط فعلی را جبران کند، اما وقتی فشار اقتصادی باعث شده است که نه تنها مردم عادی، که حتی کارخانه‌داران و مشاغل بزرگ‌تر هم با مشکلات اقتصادی درگیر شوند، شاید خرید آثار هنری برای هیچکس در اولویت نباشد. در چنین شرایطی لازم است ارگان‌ها و نهادهای بزرگتر به فکر حمایت از هنرمندان باشند، هرچند که می‌دانیم مشاغل دیگری هم در این شرایط بسیار آزرده شدند و شاید از آنها نیز حمایتی صورت نگرفته باشد.