سرویس تجسمی هنرآنلاین: چیدمانی از آثار ابوالفضل شاهی در پروژه‌های آران به نمایش درآمد. شاهی در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره این نمایشگاه گفت: این مجموعه چیدمانی از کارهایی است که در طول بیش از ده سال گذشته انجام دادم و کانسپت کلی آنها مربوط به هنرهای ملی و ایرانی است و به خصوص هنرهای مربوط به شهر کاشان است.
شاهی ادامه داد: شیرین کلانتری و نغمه قاسملو فیلمی با نام "داستان کاشان" ساخته بودند و به پیشنهاد مدیر گالری تصمیم گرفته شد هم‌زمان با نمایش این فیلم، آثاری از من به عنوان یک هنرمند کاشانی به نمایش درآید.
او با بیان اینکه آثارش را با توجه به هنرهای سنتی و نسبتاً از یاد رفته به وجود می‌آورد، درباره آثار به نمایش درآمده در این نمایشگاه گفت: در سال‌های گذشته از نقاشی‌های دیواری که در خانه‌ها و مقابر امامزادهها وجود دارد عکاسی کردم و مجموعه‌ای به نام "فرشته‌ها" را تهیه کردم. یک مجموعه عکس دیگر نیز با نام "مرد مرده" دارم که موضوع آن ویترین عکس بالای مقابر در امامزادهها و مقابر کاشان است. بخش‌هایی از این دو مجموعه در نمایشگاه حضور داشت تا لایه‌های متفاوت و پنهانی از این شهر را نشان دهد.
او با بیان اینکه نخستین مجموعه فرش‌ها را سال ۹۱ به نمایش گذاشته است، گفت: نخستین مجموعه‌ای که درباره فرش کار کردم راجع به ترانه‌های قالی‌بافان بود. آنها در زمان بافت قالی ترانه‌هایی می‌خوانند و درعین‌حال ترانه‌های دیگری وجود دارد که توسط نقش‌خوان، برای استادکار و بافنده خوانده می‌شود تا نقش فرش را پیاده کنند. پس از گردآوری این دو دسته ترانه، آنها را روی قالی‌های دستباف پیاده کردم. تعدادی از این ترانه‌ها قبلا در منابع مکتوب گردآوری شده بودند اما هیچ‌وقت روی خود قالی حضور نداشتند و احساس کردم جای چنین کاری خالی است.
شاهی ادامه داد: مجموعه بعدی که با استفاده از قالی کار کردم "قالی سخنگو" نام داشت و راجع به خود قالی بود. در این مجموعه قالی‌ها راجع به خود و تاریخ خود حرف می‌زنند و به زبان طنز تاریخ پر اندوه خود را روایت می‌کنند. مجموعه بعدی روزنامه‌هایی بودند که با قالی ترکیب شدند و احساس کردم نیم تای روزنامه می‌تواند با قطع قالی هماهنگ شود و تصویر جالبی ارائه دهد. ایده این مجموعه آن بود که به جنبه پوچ تیتر روزنامه‌ها توجه کنم و با تغییر یکی دو کلمه در تیترها، نگاهی طنز به آنها داشته و فضای جدی روزنامه را تغییر دهم.
او درباره مجموعه آینه‌ها گفت: در این مجموعه نیز آثاری راجع به خود آینه‌ها ایجاد کردم. در ادبیات ایران اشعار بسیاری درباره آینه وجود دارد و پس از گردآوری آنها، این اشعار را روی خود آینه نوشتم. مجموعه دیگری که با این رویکرد کار کردم به مفهوم رو به رو شدن یک انسان با آینه پرداخته و در واقع شناخت خود را مد نظر داشتم.
شاهی ادامه داد: احساس کردم جای این نوع آثار در فرهنگ ایرانی خالی است و کمتر پیش می‌آید که هنرمندان ما به سراغ هنرهای بومی بروند. بنابراین احساس کردم می‌توانم در این بخش کار کنم.