سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی مسعود اصلانی با نام "در امتداد شاعران" در گالری هما برپاست. مسعود اصلانی در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره گرایش خود به طبیعت بی‌جان گفت: اغلب افراد فکر می‌کنند طبیعت بی‌جان یک کار درجه پایین از فعالیت آکادمیک است که فقط جنبه مطالعاتی دارد و بعد باید از آن گذر کنند. خود من هم چنین نگاهی داشتم ولی پس از پایان کارشناسی ارشد و اتمام دوره‌های آموزشی، یک تنهایی به سراغم آمد و حسی نوستالژیک به اشیاء پیدا کردم. شروع به چیدن طبیعت بی‌جان کردم و لوازم شخصی اطراف خود را به کار می‌بردم. به مرور با اشیاء ارتباطی حسی پیدا کردم و نقاشی کردن از آنها را آغاز کردم. در این مرحله دیگر طبیعت بی‌جان آن جایگاه عادی آموزشی را برایم نداشت بلکه شروع کردم فضایی را بین اشیاء پیدا کنم و با دیدن هر شیء فکر می‌کردم در کنار اشیاء دیگر چه فضایی به وجود می‌آورد.
او درباره الگو گرفتن از هنرمندان مطرحی که در زمینه طبیعت بی‌جان کارکرده‌اند گفت: این گونه نبود که کسی را الگو قرار دهم ولی با توجه به اینکه گرایش من به این نوع نقاشی بود، نقاشی مدرنیسم اولیه در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن بیستم را به دلیل فضای صمیمی و با احساسی که دارند بسیار دوست داشتم. در ایران هم این نقاشی وارد شد و هنرمندانی مانند ابوالقاسم سعیدی و منوچهر یکتایی در این زمینه فعالیت کردند. سالها در کار این هنرمندان مطالعه داشتم و با دقت و علاقه آثار آنها را دیده بودم، بنابراین این آثار در پس ذهنم حک شده و نمی‌توانم بگویم تحت تأثیر آنها نیستم.
اصلانی درباره اینکه چه جنبه‌های شخصی در طبیعت بی‌جان‌های او وجود دارد گفت: جدا از نوع قلمگذاری من که عده‌ای عقیده دارند از جنبه فرمی، شخصی است، به نظرم بحث محتوای کارم بیشتر جنبه شخصی دارد. بعضی اوقات عناصری که در کار وجود دارد تبدیل به نشانه شده‌اند و این اتفاق ناخودآگاه رخ داده است. گاه یک ترکیب‌بندی را خراب کردم تا یک شیء را حتماً در کار وارد کنم. شخصی شدن در این طبیعت بی‌جان‌ها در زمینه انتخاب اشیاء و نگاهی که به آنها داشتم شکل گرفت.
اصلانی ادامه داد: شاید چیز چندان جدیدی در این کارها نباشد، با این حال نکات متفاوتی را می‌توان در آنها یافت. به عنوان مثال انتخاب رنگ من بسیار محدود است، درحالی‌که نقاشان ایرانی رنگ‌های نامحدود را در کار خود استفاده می‌کردند. همین موضوع باعث شد برخورد شخصی‌تری در کارهای من وجود داشته باشد. نگاه من به عناصر، شاعرانه و احساسی بوده و حتی رنگ هم در تابلوها معنی پیدا می‌کند درحالی‌که با افزایش تعداد رنگ‌ها ممکن بود این فضا از بین برود.
او درباره جایگاه طبیعت بی‌جان در هنر معاصر اظهار کرد: نمی‌توان گفت که کار من کاملاً از رویدادهای جامعه و شرایط آن به دور است. شرایط جامعه در کار من هم دیده می‌شود ولی من این موضوع را به صورت علنی و مانند کارهای معاصر نمایش ندادم. در عین حال به نظرم هنر معاصر در جامعه ما دست نیافتنی است، چون بسیاری از ویژگی‌های جوامعی که هنر معاصر در آنها رواج دارد در کشور ما وجود ندارد. به عنوان مثال هنرمند آزادی عمل کامل ندارد و در نتیجه در کار او همه چیز تبدیل به شعار می‌شود.
اصلانی افزود: از سوی دیگر من به شخصه آدمی نیستم که در خود روحیه‌ای مثل هنرمندان معاصر را پیدا کنم که با آن فریاد بزنم و توجه جامعه را به سمت هدفی که دارم جلب کنم. روحیه من خلوت‌گزینی است و در مقابل دنیای جدید به نوستالژی پناه بردم و سعی می‌کنم در هنر خود این را به وجود آورم. به نظرم این کار نیز یک اتفاق معاصر است چون بسیاری از مردم ما امروزه این روحیه را دارند و به سمت چیزهایی که در گذشته داشتند حرکت می‌کنند. اعتقاد دارم کاری که می‌کنم تاریخ گذشته نیست و با ایمان و اعتقاد نقاشی طبیعت بی‌جان انجام می‌دهم.
نمایشگاه نقاشی مسعود اصلانی تا 23 مهر در گالری هما واقع در خیابان کریم‌خان زند، خیابان سنایی، کوچه چهارم غربی، پلاک ۸، واحد یک میزبان هنردوستان است.