سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی فریبا گرجیان با نام "منحنی فراموشی" در گالری سیحون برپاست. گرجیان با بیان اینکه ۱۲ تابلوی رنگ روغن در این مجموعه به نمایش درآمده که کار روی آنها از سال ۹۳ آغاز شده است، گفت: از سال ۸۷ به موضوع بیمارانی که در کما رفته‌اند توجه پیدا کردم و با رفتن به بیمارستان‌ها، افرادی را که بستری بودند می‌دیدم. لوله‌هایی که به آنها وصل بود توجهم را جلب کرد و پس از آن در آثار خود این المان لوله را به کار بردم. بعد از آن بیماران روانی را بررسی کردم و حالت بی‌قراری آنها وارد آثارم شد.

گرجیان افزود: موضوع پایان‌نامه کارشناسی ارشد من عروسک بود. برای بخش نظری پایان‌نامه یک عروسک بومی شهرمان که فراموش شده و دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گرفت را انتخاب کردم. این عروسک با نام لیلی متعلق به نورآباد ممسنی در استان فارس است که روی آن تحقیقات زیادی انجام دادم و نمونه‌ای از آن را ساختم که به ثبت ملی رسید. در بخش عملی هم عروسک موضوع تابلوهای من بود اما همچنان المان لوله در کارها وجود داشت، به همین دلیل عروسک‌های مکانیکی برایم جذاب بودند. مطالعات زیادی روی عروسک‌ها داشتم و متوجه شدم که حتی یک لوله می‌تواند یک عروسک باشد. برای همین عروسک خیمه شب بازی، عروسک مکانیکی، عروسک لوله‌ای و تلفیق آنها با فضای صنعتی را وارد کارم کردم.

او درباره مجموعه جدیدی که به نمایش گذاشته است گفت: در این آثار همه المان‌های قبلی وجود دارد، زیرا مطالعات طولانی روی این فضا داشتم و بدون اینکه قصد داشته باشم عنصری را به زور وارد کار خود کنم، این عناصر وارد آثارم شدند. من برای همه کارهایم یک موضوع انتخاب می‌کنم و این موضوع  بهانه‌ای برای نقاشی کردن است. با وجود این همه آنچه در آثار قبلی من وجود داشته و تجربیاتی که قبلا داشتم وارد نقاشی‌های جدید من می‎‌شوند.

گرجیان با اشاره به نمادین بودن حضور عروسک گفت: عروسک‌ها دیگریِ انسان هستند و در نمایش عروسکی بسیاری از حرف‌هایی که آدم‌ها نمی‌توانند بگویند، مطرح می‌شود. اشیاء مختلفی اطراف ما هست اما عروسک چیزیست که آدم می‌تواند به آن جان بدهد. حتی سازنده عروسک نیز اهمیت زیادی در آن دارد و همین باعث می‌شود که یک عروسک متفاوت از دیگر اشیاء باشد.

او درباره عنوان نمایشگاه گفت: منحنی فراموشی نموداری است که توسط دانشمندان برای تقویت حافظه طراحی شده است، اما کارهای من ذهنی هستند و به احساس ما برمی‌گردند. وقتی انسان افرادی را که به آنها علاقه دارد از دست می‌دهد، با دیدن یک شیء یا شنیدن یک بو، دوباره به یاد او می‌افتد. نحوه کار منحنی فراموشی این است که اگر چیزی را مدام تکرار کنیم در ذهن‌مان حک می‌شود، اما به نظر من در مورد احساس اینگونه نیست. بارها پیش آمده است که ما فکر کنیم چیزی یا کسی را فراموش کردیم ولی دیدن یک نشانه یا قرار گرفتن در یک فضا آن شخص را به یادمان می‌آورد. بنابراین حافظه احساسی ما خود به خود فعال است و قابل فراموشی نیست.

نمایشگاه نقاشی فریبا گرجیان تا 4 اردیبهشت‌ماه در گالری سیحون به نشانی خیابان وزرا، کوچه چهارم، شماره ۱۱ برقرار است.