به گزارش هنرآنلاین، فیلم "خانه دوست" که به زندگی و آثار استاد ابوالقاسم سعیدی می‌پردازد، به کارگردانی محمدرضا عینی، نخستین فیلم بخش فیلم‌های تجسمی یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی بود که به مدت 70 دقیقه پخش شد.
بخش دوم نمایش فیلم های تجسمی، به نمایش اثری به نام "پیروسمانی" بود که به زندگی نقاش گرجستانی نیکو پیروسمانی به کارگردانی گیورگی شنگلیا اختصاص یافت.
پس از نمایش این فیلم 105 دقیقه‌ای، محمدرضا اصلانی در جلسه نقد و بررسی این اثر به تفاوت‌های نقاشی و سینما اشاره کرد و گفت: سینما در واقع دیگری را از آن خود می‌کند اما نقاشی ما را در مقابل خود نگاه می‌دارد. در حقیقت ما در مقابل نقاشی می‌ایستیم و نگاه می‌کنیم در حالیکه سینما ما را با خود می‌برد.
او افزود: طی این راه رفتن است که ما در سینما، دیگری را از آن خود می‌کنیم. در سینما ما خصوصی‌ترین لحظه‌ها را می‌بینیم و این امر در زندگی‌نامه‌های سینمایی شدت بیشتری پیدا می‌کند و حتی به داستان بدل می‌شود.
این پژوهشگر عرصه هنر تصریح کرد: در اثری چون فیلم، زندگی خصوصی یک انسان و یا حتی یک شیء به داستان بدل می‌شود. در داستان نظیر کارهای داستایوفسکی، هنرمند به درونیات پنهان شده کاراکترهای خود فرو می‌رود و به نحوی آن را آشکار می‌سازد به همین خاطر داستان در ذهنیت بشری یک امر مقدس به شمار می‌رود.
اصلانی خاطرنشان کرد: اغلب کتاب‌های الهی مشحون از داستان هستند زیرا هر داستانی حتی رئالیستی‌ترین نمونه‌ها منظری از اسطوره شدن، را حکایت می‌کند.
او، چهره را پنجره‌ای رو به جهان هستی خواند و بیان کرد: امانوئل لویناس، هر چهره را پنجره‌ای می‌داند که رو به جهان دیگری باز می‌شود و دیگری را وارد این دریچه می‌کند. در واقع سینما بیرون رفتن از این پنجره و چهره خود را به دیگری واگذار کردن است زیرا سینما ما را در امنیت قرار می‌دهد تا از پنجره خودمان بیرون بیاییم و دیگری را از آن خود کنیم.
این مستند ساز اظهار کرد: ما در واقع دیگری را در ذهن خود قالب سازی می کنیم و به این ترتیب او را در مالکیت خود می‌گیریم.
اصلانی با اشاره به فیلم "پیروسمانی" گفت: لویناس معتقد است که نقش چهره، مقاومت در برابر نگاه دیگران است و در این فیلم به طرز عجیبی این مباحث مطرح می‌شود. در واقع مقاومت در برابر چهره، مقاومت در برابر محتوا یا موضوعی مشخص است زیرا همه ما درباره چهره‌ها یک پیش بینی خاص داریم که به نحوی باعث محکومیت آن می‌شود.
او ادامه داد: منظور لویناس از چهره، جامعیت کل بدن است و او صرفا بر صورت تاکید ندارد. در واقع ما با ذهنیت خودمان چهره‌ها را فریز می‌کنیم و در همان حالت نگاه می‌داریم که نوعی جنایت است، به همین خاطر چهره از نگاه می‌گریزد.
این هنرپژوه، شخصیت اصلی فیلم را دارای دیدگاهی فلسفی خواند و گفت: در این فیلم، شخصیت اصلی مانند نظریه لویناس از نگاه می‌گریزد زیرا این فیلم یک پرتره- چهره است که از محدود شدن در اجتماع می‌گریزد و نمی‌خواهد چهره خصوصی‌اش به عمومی تبدیل شود به همین خاطر فیلم "پیروسمانی" اثری هوشمندانه است.
اصلانی به سرگذشت پیروسمانی، نقاش گرجستانی اشاره کرد و گفت: این فیلم درباره نقاش گرجستانی است که در فقر زندگی کرد و در فقر نیز درگذشت اما پس از مرگ به او افتخاراتی داده شد.
او ادامه داد: پیروسمانی یک نقاش خودآموخته بود که مشاغل متعددی را برای به دست آوردن یک شغل معمولی و زندگی در امنیت امتحان کرد اما هرگز نتوانست در یک بخش ماندگار شود. از این هنرمند بالغ بر 200 تابلو به جا مانده است.
اصلانی خاطر نشان کرد: پیروسمانی هرگز نتوانست با دیگر نقاشان ارتباط برقرار کند زیرا مسائل زیبایی شناسی برای او مطرح نبود. او در سال 1918 بر اثر سوء تغذیه و ضعف کبد درگذشت البته پس از مرگ این هنرمند، دولت گرجستان تصویر او را بر روی اسکناس چاپ کرد.
او درباره سبک و نحوه کار پیروسمانی گفت: اغلب آثار پیروسمانی حاصل محیط و فضایی بود که در آن زندگی می‌کرد. او بسیار به زندگی روستایی علاقمند بود و کمتر تصویری از شهر نقاشی کرده است. پیروسمانی آثار درخشانی نیز از حیوانات دارد که هر کدام در نوع خود جالب توجه هستند.
امروز از ساعت 16 فیلم "آندره روبلف" فیلمی درباره آندره روبلف هنرمند نقاش به کارگردانی آندری تارکوفسکی به مدت 200 دقیقه در خانه هنرمندان به نمایش در می آید.
شایان ذکر است، بخش فیلم یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر تا یکشنبه 14 بهمن ماه همه روزه از ساعت 16 الی 20:30 با نمایش فیلم و نقد و بررسی آثار ادامه دارد.