سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی داوود زندیان در گالری ایرانشهر، نمایشگاه آثار شهناز زهتاب با نام "جهان فراموش شده" در گالری فرشته، نمایشگاه آثار رعنا فرنود با نام "گل‌های ملال" در گالری امکان و نمایشگاه آثار پریسا شبانی با نام "رد سال‌های بی‌قراری" در گالری والی سوژه‌های این هفته گالری‌گردی هنرآنلاین هستند.
انسان و نوستالژی‌هایش
نمایشگاه نقاشی داوود زندیان در گالری ایرانشهر برپاست. این هنرمند که از سال 65 مقیم کشور نروژ است برای اولین بار گزیده‌ای از آثار سه مجموعه "کافه گلشن"، "عکاسخانه آقای ادیب" و " نوستالژی" را در ایران به نمایش گذاشته است. در این سه مجموعه با رویکردهای مختلف مواجه هستیم که حاصل دوره‌های گوناگون کار این هنرمند است.
بخشی از آثار این نمایشگاه به تابلوهای طبیعت بی‌جان اختصاص دارد. در این تابلوها بدون اینکه چیدمان خاصی برای اشیاء انجام شده باشد، ترکیبی ساده از ابزار و اجسام عادی زندگی را شاهد هستیم. یک شانه تخم‌مرغ که روی میز کار هنرمند قرار گرفته و در کنار آن قلم‌مو و روغن برزک دیده می‌شود، می‌تواند یک ترکیب‌بندی استوار و جذاب ایجاد کند که برآمده از زندگی روزمره است. اما در تعداد دیگری از تابلوها زندیان به یک سوژه مشخص پرداخته است که وجهی نوستالژیک دارد. تلفن‌های دیواری که چند دهه از عمر آنها گذشته و با پیشرفت تکنولوژی به وسائلی موزه‌ای تبدیل شده‌اند، در این تابلوها شخصیتی ویژه پیدا کرده و مخاطب را در مقابل یک برهه تاریخی قرار می‌دهند. در قسمت پایین این تابلوها علاوه بر امضای هنرمند با انواع نوشته و مُهر مواجه هستیم که مخاطب را به یاد یک پاکت پستی می‌اندازد و باز هم یاد روزگاران گذشته را زنده می‌کند.
اما در سایر آثار این هنرمند انسان نقش مهم و پر رنگی دارد. فضای شلوغ تابلوها با آدم‌ها و اجسام مختلف پر شده و کنار هم قرار گرفتن اشیاء یا موجودات نامتجانس از یک سو و ترکیب محیط داخلی و خارجی از سوی دیگر، فضایی را در آثار ایجاد کرده است که در عین آشنا بودن برای بیننده، غیر واقعی و خیال‌انگیز می‌نماید. در کنار زن و مرد نوازنده‌ای که در یک فضای گرم و زیبا مشغول نواختن ساز هستند، یک شیر به خواب رفته است و در تابلوی دیگر زنی نشسته روی مبل را در کنار تابه نیمرو، ماشین و درخت می‌بینیم.
در تعدادی از تابلوها سوژه‌ها رو به مخاطب دارند و گویی از حضور او آگاه هستند. آدم‌هایی که دور میز یک کافه نشسته‌اند یا مشغول انجام کاری هستند، رو به دوربینی ژست گرفته‌اند که گاه چشم مخاطب است و گاه حضور فیزیکی آن در تابلو هم دیده می‌شود.
یکی از نکات جذاب در نقاشی‌های داوود زندیان ویژگی‌های تکنیکی آثار و برخورد او با رنگ و قلم است. رنگ‌های تمیز و درخشان در کنار هم قرار گرفته‌اند و حضور رنگ‌های خاکی و گرم مانع از آزار چشم می‌شوند. زندیان با آزادی کامل فرم‌های مورد نظر خود را ترسیم کرده است و بدون اینکه در قید و بند جزییات چهره یا فیگور باشد توانسته به خوبی حالات و احساسات را به مخاطب انتقال دهد. استفاده از سطح سفید بوم نیز یکی دیگر از ویژگی‌های این آثار است. او مانند نقاشان آبرنگ از سفیدی زمینه برای ایجاد نور و روشنی در کار خود استفاده کرده و در عین حال حسی از رها شدگی و نیمه کاره بودن را نیز در تابلو ایجاد کرده است.
نمایشگاه نقاشی داوود زندیان تا 18 دی در گالری ایرانشهر برپاست. این گالری در خیابان کریم‌خان زند، خیابان شهید عضدی، خیابان سپند، پلاک 69 قرار دارد.
نگاهی دیگر به هندسه مقدس
نمایشگاه آثار شهناز زهتاب با نام "جهان فراموش شده" در گالری فرشته برپاست. در این نمایشگاه آثار متنوعی به نمایش درآمده است که هر کدام با استفاده از ابزار و مواد متفاوت، نگرش هنرمند به سوژه مورد نظر را نشان می‌دهد. اگر در آثار گذشته زهتاب با پرتره‌های مختلف مواجه بودیم، این بار با آثاری رو به رو هستیم که به هنر و فرهنگ کهن ایران نظر دارند.
معماری ایرانی و هندسه نقوش که جزء جدایی‌ناپذیر آن است، جایگاهی مهم در این آثار دارد. اما نوع برخورد زهتاب با این نقوش کاملا متفاوت از آن چیزی است که معمولا دیده شده یا انتظار می‌رود. به جای خطوط منظم و دقیق با رنگ‌های آشنای موجود در کاشی‌ها، با رنگ‌های محدود و سنگ‌های تزئینی مواجه هستیم که برآمده از شیوه کاری همیشگی این هنرمند هستند.
رنگ آبی لاجوردی که پیش از این چهره‌هایی غیر عادی را در آثار زهتاب به وجود می‌آورد، این بار در هماهنگی با کاشی‌ها و مقرنس‌ها قرار گرفته و فضایی ملموس را ایجاد کرده است. اما سنگ‌های درخشان تزیینی که به شکل معمول روی لباس‌ها دیده می‌شوند، این بار با قرار گرفتن روی تابلوها تاکیدی بر وجه آرایه‌ای و زینتی این نقوش هستند. اما زهتاب تنها به نقوش هندسی اکتفا نکرده و در کنار آنها شخصیت‌هایی را آورده است که برآمده از اسطوره‌ها و افسانه‌ها هستند. او گاه چهره‌ای را در کنار نقوش کاشی قرار داده و گاه فیگوری را در میان فضایی پوشیده از مقرنس‌ها و آینه‌کاری‌ها نشان می‌دهد، اما در تمام این حالات با وجود هماهنگی در رنگ و نوع پرداخت انسان و فضا، تضادی میان آنها وجود دارد که باعث می‌شود بُعد آسمانی و معنوی فضا از میان برود و جنبه‌ای زمینی پیدا کند.
نمایشگاه آثار شهناز زهتاب تا 4 دی در گالری فرشته برپاست. این گالری به نشانی خیابان شریعتی، پایین‌تر از پل صدر، جنب شهر کتاب فرشته قرار دارد.
ملال حیات
نمایشگاه آثار رعنا فرنود با نام "گل‌های ملال" در گالری امکان برپاست. فرنود را اغلب با فیگورهایی دفرمه و چهره‌هایی غیرمعمول می‌شناسیم، اما در این مجموعه او به سراغ سوژه‌ای دیگر رفته است که به اندازه انسان، در طول تاریخ هنر به آن پرداخته شده است. گل سوژه این نقاشی‌ها است اما فرنود برخوردی متفاوت با این موضوع دارد. زیبایی و ظرافتی که با نام گل گره خورده و مخاطب انتظار دارد در نقاشی از این سوژه نیز شاهد آن باشد، در آثار فرنود جایی ندارد. در واقع او همان نوع نگاه و برخوردی که با پرتره‌ها داشت را در این مجموعه نیز ادامه داده و تفاوت سوژه باعث تغییر در شیوه کار او نشده است.
در این نقاشی‌ها با فضای رمانتیک و شاعرانه مواجه نیستیم بلکه رنگ‌های مرده و خاکستری فضایی تیره ایجاد کرده‌اند که باعث می‌شوند حتی رنگ قرمز هم از انرژی خالی باشد. گل‌های این مجموعه از کنار هم قرار گرفتن فرم‌های آزاد در کنار هم به وجود آمده‌اند. گاه می‌توانیم گلبرگ‌هایی را در کنار هم بینیم اما گاه هیچ فرم مشخصی را در تابلو شاهد نیستیم و تنها نام نمایشگاه است که به مخاطب می‌قبولاند که در حال تماشای یک گل است.
گل‌های پژمرده و رنگ باخته، همان روحیات افسرده‌ای را دارند که پیش از این در پرتره‌های فرنود شاهد بودیم. ملال، خستگی و ناامیدی در همه این آثار تکرار می‌شود و درک آن برای مخاطب امروز که خود با چنین فضایی مواجه است، دشوار نیست.
نمایشگاه آثار رعنا فرنود تا 10 دی در گالری امکان واقع در خیابان میرزای شیرازی، کوچه دوم، پلاک ۳، زنگ یک میزبان علاقمندان به هنر است.
مطالعه‌ای بر انسان
نمایشگاه آثار پریسا شبانی با نام "رد سال‌های بی‌قراری" در گالری والی برپاست. سوژه آثار شبانی پرتره انسان است و تعداد زیادی از آثار او که تنها چهره انسان در آنها وجود دارد بر دیوار گالری دیده می‌شود. شبانی در این آثار قصدی برای چهره‌پردازی و نمایش چهره افراد مختلف نداشته است بلکه پرتره‌هایی خیالی را که برآمده از ذهن او هستند به تصویر کشیده است. این تصاویر ابزاری برای نمایش احساسات انسان هستند و تکرار فراوان آنها نوعی مطالعه بر روی این حالات و روحیات است.
دسته‌ای از این چهره‌ها با استفاده از لکه‌های رنگی که آزادانه در کنار هم قرار گرفته‌اند بر روی بوم به وجود آمده‌اند. صورت‌ها هیچ شباهتی به یک انسان واقعی ندارند و سادگی کودکانه در آنها دیده می‌شود. خطوط و رنگ‌ها با بیانی اکسپرسیو در کنار هم قرار گرفته‌اند و بدون اینکه تاکید بر فرم واقعی اجزای چهره داشته باشند، احساسات شخصی را به مخاطب منتقل می‌کنند.
بعضی دیگر از آثار با استفاده از جوهرهای رنگی یا مداد سیاه بر روی کاغذ شکل گرفته‌اند. کاغذهای سفید با ابعاد نسبتا کوچک سراسر دیوار گالری را پوشانده‌اند و با تک چهره‌هایی که بر روی خود دارند اجتماعی از افراد را به وجود آورده‌اند. این طرح‌ها مانند مطالعه‌ای بر انسان هستند و هنرمند با تکرار چهره‌ها قصد دارد از ظاهر آنها عبور کرده و راهی به لایه‌های درونی آنها پیدا کند.
نمایشگاه آثار پریسا شبانی تا 4 دی‌ماه در گالری والی به نشانی میدان ونک، خیابان شهید خدامی، پلاک 72 برپاست.