سرویس تجسمی هنرآنلاین: مراسم جانمایی جدید دو مجسمه آلبرتو جاکومتی (هنرمند سوییسی) در فضای داخلی موزه هنرهای معاصر تهران روز چهارشنبه 9 اسفندماه با حضور مارکوس لایتنر سفیر سوئیس در تهران، الیور ویک موزه‌دار سابق بنیاد بیلر در سوئیس، هانس پیتر مارتی مرمت‌کار ارشد آثار جاکومتی و علی‌محمد زارع رئیس موزه هنرهای معاصر تهران، برگزار شد.

زارع درباره این جانمایی جدید گفت: تصمیم بسیار سختی بود که پس از 40 سال مجسمه‌های جاکومتی را از حیاط مرکزی موزه به فضای داخلی انتقال بدهیم، اما این تصمیم سخت با مشارکت مهمانان سوئیسی ما به انجام رسید. طبق نظر الیور ویک و هانس پیترمارتی اگر این جابه‌جایی به زودی انجام نمی‌شد احتمال داشت که مشکلات زیادی برای مجسمه‌ها به وجود بیاید.

پس از آن اولیور لیک گفت: من پیش از این هم سابقه همکاری با موزه هنرهای معاصر تهران را داشتم و چندمین بار است که به تهران آمده‌ام. قبلا با علیرضا سمیع‌آذر درباره جابه‌جایی این مجسمه‌ها صحبت شده بود و خوشحالم که همکاران ایشان توجه جدی به سلامت نگه داشتن آثار موزه دارند. این مجسمه‌ها 40 سال در حیاط موزه قرار داشتند و زمان آن رسیده بود که به فضای داخلی منتقل شوند. دلیل آن هم بسیار ساده است چون همان‌طور که انسان از آلودگی هوا آسیب می‌بیند، مجسمه‌ها نیز در معرض باران‌های اسیدی دچار مشکل می‌شوند.

لیک با ابراز خرسندی از حمایت سفارت سوئیس از این اتفاق گفت: از هانس پیتر مارتی که مشاور ارشد این پروژه بود تشکر می‌کنم که کاملا داوطلبانه همراه من به تهران آمد. او بیش از 40 سال است که روی مجسمه‌های جاکومتی کار می‌کند و همراه تیم اجرایی موزه هنرهای معاصر تهران باعث شدند این جابه جایی اتفاق بیفتد.

هانس پیتر مارتی نیز در ادامه مراسم گفت: من بیشتر عمر کاری خود را در موزه کونت هاوس زوریخ و با مجسمه‌های جاکومتی گذراندم. به اندازه اولیور امکان همکاری با موزه هنرهای معاصر تهران را نداشتم اما وقتی این پیشنهاد را مطرح کرد با کمال میل به تهران آمدم. سال 95 نیز با موزه همکاری کرده بودم و همان زمان ضرورت جابه‌جایی این مجسمه‌ها را مطرح کردم. خوشحالم که حالا این اتفاق افتاده است و با توجه به اینکه مجسمه‌ها در فضای داخلی قرار گرفته‌اند دیگر نیازی نیست نگران آنها باشیم.

مارکوس لایتنر هم با ابراز خوشحالی از حضور در این مراسم گفت: یک سال پیش وارد ایران شدم و یکی از نخستین مکان‌هایی که بازدید کردم موزه هنرهای معاصر تهران بود، زیرا در کتاب راهنمای من نوشته شده بود این موزه را باید حتما دید، حتی اگر فقط به خاطر دو مجسمه جاکومتی باشد. خوشحالم که امروز در مراسم جابه‌جایی مجسمه‌ها حضور دارم و اینجا هستم تا بگویم این آثار برای ما چه اهمیتی دارند.

لایتنر با نشان دادن یک اسکناس 100 فرانکی سوئیس گفت: تصویر این مجسمه را می‌توانید بر روی یکی از اسکناس‌های سوئیس ببینید و این نشان می‌دهد آثار جاکومتی برای ما چه جایگاهی دارد. بنابراین وقتی می‌دانیم این آثار در سلامت و امنیت حفظ می‌شوند باعث خوشحالی ما است. تهران یکی از معدود موزه‌های جهان است که بیش از یک اثر جاکومتی را در اختیار دارد و این موضوع برای ما هم خوشحال کننده است.

در ادامه مراسم زارع گفت: باران‌های اسیدی به مجسمه‌ها آسیب می‌رسانند و به همین دلیل بعضی از موزه‌ها روی مجسمه‌ها را می‌پوشانند. اما آثار جاکومتی را نمی‌توانستیم بپوشانیم و با توجه به اینکه احتمال آسیب رسیدن به آنها وجود داشت، از اواخر سال گذشته مکاتبات زیادی انجام شد و کارشناسان سوئیسی پذیرفتند که داوطلبانه و بدون دریافت هزینه‌ای این کار را انجام دهند. این اتفاق به دلیل رابطه خوب سفارت ایران و سوئیس انجام شد و جای خوشبختی است که این تعامل میان موزه و متخصصین وجود دارد.

او درباره وضعیت سایر مجسمه‌های باغ موزه گفت: الیور ویک و هانس پیتر مارتی مجسمه‌ها را بررسی کردند و گزارشی از وضعیت آنها تهیه کردند. البته تقریبا همه مجسمه‌ها ابعاد بزرگی دارند و باید در باغ مجسمه باقی بمانند، اما واضح است که آثار پس از گذشت این سال‌ها نیاز به مرمت دارند و امیدوارم دولت بودجه مناسبی در نظر بگیرد که مجسمه‌ها به طور مرتب مرمت شوند و از آسیب در امان بمانند.

سفیر سوئیس نیز در پایان با اشاره به اینکه سوئیس یک کشور فرهنگی محسوب می‌شود، افزود: جاکومتی در یک روستای کوچک زندگی می‌کرد اما به عنوان یک هنرمند بین‌المللی شناخته می‌شود. سوئیس یک کشور باز برای فرهنگ‌های دیگر است و با توجه به اینکه موزه‌های زیادی در کشور ما وجود دارد علاقه‌مند هستیم با کشورهای دیگر تبادلات فرهنگی و هنری داشته باشیم. این همکاری با موزه هنرهای معاصر تهران برای ما از اهمیت زیادی برخوردار است و امیدواریم این همکاری در آینده محکم‌تر ادامه پیدا کند.

گفتنی است "مرد در حال قدم زدن" و "زن ایستاده" دو مجسمه شاخص از هنرمند سوئیسی، آلبرتو جاکومتی هستند که از ابتدای گشایش موزه هنرهای معاصر تهران در حیات مرکزی این مجموعه قرار داشتند. هم اکنون این دو مجسمه در نخستین راهروی موزه در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفته‌اند.