سرویس تجسمی هنرآنلاین: طاهر شیخ‌الحکمایی در میان هنرمندان تجسمی و مجسمه‌سازان، چهره‌ای شناخته شده است. تعدادی از مجسمه‌هایش زینت‌بخش موزه‌ها، میادین و معابر کشورهای مختلف است. آخرین اثرش را چندی پیش در هلند با موضوع منع سلاح شیمیایی در دادگاه لاهه اجرا کرد. او آثار دیگری در کشورهایی چون ویتنام، بحرین، امارات متحده عربی و ... دارد. با این هنرمند در مورد نمایشگاه آثار حجمی "تونی کرگ" که در موزه هنرهای معاصر برپاست، گفت و گو کردیم.
شیخ‌الحکمایی در مورد گزینش آثار هنرمندانی چون کرگ و نمایش آثار این هنرمند در موزه هنرهای معاصر گفت: خیلی خوب است که نمایشگاه‌هایی از هنرمندان خوب دنیا داشته باشیم اما مسئولان باید با هوشیاری، هنرمندان و آثار را انتخاب کنند. در واقع اعتبار هنرمند از ضروریات است و هنرمندانی که دعوت می‌شوند باید صاحب نام و امضا باشند.
این هنرمند مجسمه‌ساز در مورد ساخت اثری توسط کرگ در ایران، گفت: انتخاب هنرمندان باید هوشمندانه باشد تا کاری که تولید می‌کنند، ارزش افزوده داشته باشد. البته این کار در همه جای دنیا اتفاق می‌افتد . فیلم‌ها و نمایش‌ها با حضور در جشنواره‌های بین‌المللی به دنیا معرفی می‌شوند. در مورد هنرهای تجسمی هم همین‌طور است در واقع این تعاملات فرهنگی را درجشنواره فیلم و تئاتر داریم و راه معرفی هنرمندان و آثار تجسمی هم حضور در چنین مجامعی است. در واقع فعالیت‌های فرهنگی و هنری باید جای فعالیت‌های سیاسی را بگیرد. این که ما در حوزه‌های فرهنگی با دنیا تعامل داشته باشیم، حرکتی مثبت است و همه جای دنیا مرسوم است و در ایران هم با برگزاری سمپوزیوم مجسمه‌سازی پای مجسمه‌سازان به ایران باز شد و مهمترین دستاورد این تعامل و همکاری آشنا شدن با نگاه روز هنر مجسمه‌سازی دنیاست.
وی کیفیت آثار هنری یک مجسمه‌ساز و شناسنامه کاری را مهمترین ویژگی هنرمندی که در موزه هنرهای معاصر حضور پیدا می‌کند، دانست و گفت: در گذشته این کار به شکل دیگری اجرا می‌شد و تاثیر خودش را هم گذاشت. چنین تجربه‌ای را قبلا هم داشتیم، در موزه هنرهای معاصر، آثاری از هنری مور، کومودور و چیلیدا را داریم که البته این آثار خریداری شدند. این فکر خوبی است که اثری از یک هنرمند را به عنوان سرمایه فرهنگی و هنری در اختیار داشته باشیم. در حال حاضر ما جزو کشورهایی هستیم که آثاری خوبی از هنرمندان کشورهای مختلف را در اختیار دارد و امیدواریم که به خوبی از آنها نگهداری شود. امیدوارم بتوانیم از هنرمندان به نام دنیا دعوت کنیم و اشکالی ندارد که از این تعاملات فرهنگی متفاوت وجود داشته باشد اما باید نگاهی به فرهنگ انسانی هم داشته باشد .
شیخ‌الحکمایی که مجسمه‌هایی را در کشورهای دیگر ساخته در مورد تجربه‌های خودش و تاثیر این تعامل گفت: این تعاملات سبب می‌شود تا هنرمندان ما هم در کشورهای دیگر آثار خود را ارائه کنند. بعد از انقلاب، اولین هنرمندی بودم که در یک گردهمایی در کشور لبنان شرکت کردم و مجسمه‌ای سه متری از سنگ و برنز را در آن جا اجرا کردم و خیلی کارهای دیگر در جاهای دیگر انجام دادم. این تعامل همیشه وجود داشته است. این مجسمه را سال 2000 ساختم و اکنون در شهر عالیه لبنان وجود دارد. البته در کشورهای دیگر هم مجسمه‌هایی را ساختم مثلا در بحرین مجسمه‌ای را ساختم که در موزه هنرهای معاصر این کشور حضور دارد. در ویتنام، امارات متحده عربی و هلند هم کارهایی اجرا کردم. چندی پیش مجسمه‌ای با موضوع منع سلاح شیمیایی در لاهه اجرا کردم. اگر این تعاملات ادامه پیدا کند و شرایط هم فراهم شده و تکرار شود، شاهد رشد هنر مجسمه‌سازی و ایده‌های جدید خواهیم بود. این حرکت مهم است و اگر روی چنین کاری سرمایه‌گذاری شود بازده خوبی دارد. البته نباید یک هنرمند مبتدی خارجی از این امکانات استفاده کند تا 50 سال بعد، دارای آوازه شود و هنرمندانی که صاحب ایده هستند و می‌توان از تجربه آنها در زمینه فرهنگی، هنری و دانشگاهی استفاده کرد دعوت شوند.
وی به سرمایه‌گذاری بر هنر معاصر تاکید کرد و گفت:در سایر کشورها موسیقی روز ایرانی اجرا می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد. مجسمه‌سازی هم همین‌طور است باید برای این هنر هم سرمایه‌گذاری کرد. البته تاثیر کار فرهنگی و هنری طولانی مدت است. وقتی یک مجسمه در مکانی نصب می‌شود، این ماندگاری، همیشگی است مثل مجسمه فردوسی که توسط ابوالحسن صدیقی ساخته شده و سال‌هاست در میدان فردوسی نصب شده و نماد خیابان است. در آلمان هم سردر ساختمان پست، سردیس یکی از سرداران ایرانی نصب شده که نماد نخستین پست دنیا یا همان چاپار محسوب می‌شود. اینها طولانی مدت باقی می‌مانند و تاریخ را معرفی می‌کنند. ما به چنین کارهایی نیاز داریم. البته این شرایط و امکانات باید برای دانشجویان هم فراهم شود تا بتوانند آثارشان را به نمایش گذاشته و به جامعه هنری معرفی شوند، در واقع این کار روشی است برای معرفی هنرمندان به نام و معتبرمان به دنیا.
او با بیان اینکه حضور هنرمندان به نام در کشور، نوعی سرمایه‌گذاری است گفت: برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی نوعی سرمایه‌گذاری توسط افرادی صاحب فکر است و از این طریق می‌توانیم دیدگاه‌های هنری خودمان را در دنیا پیدا کنیم.