سرویس تجسمی هنرآنلاین: سهراب هادی، با حضور در غرفه هنرآنلاین درباره اهمیت رسانه و میزان توجه آن به هنر گفت: من عضوی از خانواده مطبوعات هستم و مفتخرم که در ابتدای انقلاب جزو اولین افرادی بودم که روزنامه‌نگاری را در ایران بنیان گذاشتیم. امروز که در فضای بیست و سومین دوره نمایشگاه مطبوعات قرار داریم، فرصت مغتنمی به وجود آمده تا به عنوان یک مخاطب به شرایط ویژه‌ای که مطبوعات در جامعه امروز ایران دارد نگاه کنیم.
این نقاش و گرافیست ایرانی وضعیت فعلی رسانه در ایران را چنین تشریح کرد: به زعم من، فضای امروز مطبوعات در ایران حرفه‌ای نیست. آدم‌های خیلی زیادی دارند در این حوزه کار می‌کنند اما شاید نگاه خیلی‌ها حرفه‌ای نیست و خیلی‌ها برای تفریح یا پرداختن به مسائلی که جنبه ذوقیات دارد، در رسانه فعالیت می‌کنند. اگر بخواهیم حرفه‌ای‌تر کار کنیم، باید دایره حضور و وجودمان از این‌که هست، وسیع‌تر باشد. گفته می‌شود که مشکلاتی در بحث انتقال حقیقت‌ها در رسانه وجود دارد که من این حرف‌ها را خیلی باور ندارم. از زمانی که کارم را شروع کرده‌ام تا به امروز، با موانع زیادی برخورد کرده‌ام اما می‌دانم که هر مشکلی یک راه حلی دارد و راه برطرف کردن مشکل رسانه هم یک راه فنی است.
سهراب هادی با تأکید به موضوع عملکرد حرفه‌ای در حوزه رسانه، به تمجید از رضا سیدحسینی پرداخت و گفت: کمتر آدمی را در عرصه رسانه می‌توانم بشناسم که مثل رضا سیدحسینی باشد. ایشان سال‌ها مجله "تماشا" را در می‌آورد که یک مجله کاملاً حرفه‌ای بود. وجود رضا سیدحسینی در مطبوعات ایران کاملاً مغتنم و به یاد ماندنی است چون آدمی بود که بسیار حرفه‌ای کار می‌کرد. فکر می‌کنم که اگر فعالان حوزه مطبوعات می‌خواهند ماندگار شوند و جریان‌ساز باشند، باید مثل رضا سیدحسینی به سمت حرفه‌ای شدن بروند.
این گرافیست ایرانی در آسیب‌شناسی فضای رسانه به نقش ویژه حظ بصری در مطبوعات اشاره کرد و در این مورد توضیح داد: یکی از مشکلاتی که در رسانه‌ها و مطبوعات بعد از انقلاب به آن توجهی نمی‌شود و مسئولیتش با مدیر مسئول و سردبیر نشریات است، مشکل نپرداختن به گرافیک در مطبوعات است. در مطبوعات قبل از انقلاب ایران، حظ بصری و گرافیک اهمیت زیادی داشت اما الان کمتر توجهی به این موضوع می‌شود. اگر یک روزنامه یا مجله قرار است 32 صفحه داشته باشد، باید 16 تا 20 صفحه آن توسط تحریریه پر شود و مابقی آن گرافیک، بازی‌های گرافیکی، حظ بصری و به طور کلی به تصویر اختصاص داده شود؛ ولی متأسفانه سردبیران مطبوعات در ایران توجهی به بخش تصویر نمی‌کنند.
وی افزود: من به نگاه سردبیران نقد اساسی دارم که چرا از هنرمندان عرصه تجسمی و به ویژه گرافیست‌ها برای ارائه فرم زیبایی‌شناسی در نشریات استفاده نمی‌کنند؟ این یک غفلت بزرگ است. معتقدم که یک سردبیر به عنوان کسی که موضوع، خط و اندیشه یک رسانه را طرح‌ریزی می‌کند، باید یک گرافیست فهیم و هوشمند هم در کنار خودش داشته باشد که تیترها، فونت‌ها، نوع حروف‌چینی و المان‌های طراحی را در نشریه به وجود بیاورد. حضور یک گرافیست خوب در نشریه، هم به تحریریه کمک می‌کند هم به مخاطب. طبیعتاً اگر تحریریه بخواهد تمام صفحات یک روزنامه را پر از مطلب کند، از پا در می‌آید و مخاطب هم کشش خواندن این همه مطلب را ندارد، پس در هر نشریه‌ای وجود گرافیست ضروری است.
سهراب هادی در انتقاد از مدیریت دستگاه‌های دولتی مرتبط با جریان‌های فرهنگی بیان کرد: مدیران دستگاه‌های دولتی مرتبط با فرهنگ هر ساله بودجه خیلی خوبی را برای کارهای فرهنگی دریافت می‌کنند اما درصدی از این پول‌های هنگفت را به گرافیست‌ها نمی‌دهند و هیچ‌وقت از گرافیست‌ها نمی‌خواهند که موضوعات تعالی جامعه ایران را روی بیلبوردهای شهری بیاورند. وقتی نگاه مدیران فرهنگی اینطور باشد و سردبیر نشریات هم توجهی به گرافیک نکنند، آن موقع است که گرافیست‌ها به خدمت جریان سرمایه‌داری در می‌آیند چون به هر حال گرافیک هم یک حرفه است و شخص گرافیست می‌خواهد از این طریق ارتزاق کند.
هادی ادامه داد: یک طرح گرافیکی، یک عامل سفارش می‌خواهد، یک مخاطب و یک هنرمند خلاق. تا سفارشی نباشد، هنرمند نمی‌تواند از این طریق ارتزاق کند. از طرفی یک هنرمند گرافیست، راننده هم نمی‌تواند باشد چون کارش گرافیک است. بنابراین وقتی جامعه فرهنگی و هنری به این هنرمند سفارش کار ندهد، او برای صاحبان سرمایه کار می‌کند که صاحبان سرمایه هم اکثراً واردکننده هستند و ای کاش کالاهایی در جامعه ایران برای مصرف‌گرایی تبلیغ می‌شد که تولید خود این جامعه بود.
هادی در خصوص اهمیت هنر گرافیک در جهان و نادیده گرفته شدن آن در ایران خاطر نشان کرد: در همه چیز اعم از فنجان، نعلبکی، کتاب، لباس کودک، پنجره و... گرافیک وجود دارد، تا جایی که با صنعت عجین می‌شود و اسمش می‌شود طراحی صنعتی. الان هنر گرافیک جهان را تسخیر کرده ولی مدیران مسئول و سردبیرهای ما از آن غافل هستند.
سهراب هادی به موضوع اهانت‌های اخیر برخی از شخصیت‌های ناشناس به هنرمندان برجسته کشور اشاره کرد و در نقد این موضع‌گیری‌ها تأکید کرد: حضرت امام خمینی (ره) فرمودند که عالم محضر خداست و در محضر خدا معصیت نکنید. این‌که عده‌ای هنرمندان ما را به جعل اثر هنری متهم می‌کنند و هیچ سندی برای حرف‌های‌شان ندارند، معصیت در محضر خداست و باید در برابر خود خداوند پاسخگو باشند.
هادی در پایان صحبت‌های خود گفت: سهراب سپهری که امروز به او لقب "مولوی معاصر" داده‌اند، در زمان خودش مورد توهین عده‌ای بود و مردمان آن زمان هم بزرگی این چهره هنری که دو بُعد ادبیات و نقاشی معاصر ایران را روی دوش نحیف خود می‌کشید، نمی‌دیدند و به او هتک حرمت می‌کردند. این مسائل همیشه در هنر وجود دارد. وقتی یک نفر نگاه نو و بدیعی را عرضه می‌کند، عده‌ای که منافع‌شان به خطر می‌افتد، سعی می‌کنند او را ترور شخصیتی کنند. لذا این حرف و حدیث‌ها که به وجود آمده، حقیقت نیست و همه‌اش از سر حسادت است و نباشد گوش شنوا به این مسائل سپرد.