سرویس تجسمی هنرآنلاین: از آنجائی‌که، دیدن تمام نمایشگاه‌ها در یک هفته و یا یک ماه و در هر فصل که روی می‌دهد برای علاقمندان ممکن نیست. اما تا آنجا که برایم فرصت بود تا از رویدادهای تجسمی فصل تابستان دیدن کنم، هر چند در آغاز فصل پاییز هستیم و رویدادهای تجسمی در فصل پائیز نسبت به تابستان‌ها رونقی دو چندان داشته و دارد، از شواهد چنین بر می‌آید که فعالیت گالری خط سفید و ارائه آثار تازه‌ای از استاد بهمن بروجنی، از تفکر برانگیزترین و از پرجاذبه‌ترین نمایشگاه‌های اخیر تهران بوده است. حضور استاد بهمن بروجنی و ساحت حضور ایشان در نقاشی معاصر و گرایش‌های تکنیکی و معنایی آثار او، برآمده از موقعیت کنونی نقاشی ایران است که وی در دوره‌های تحولی آن، نقش موثر و تأثیرگذار داشته است.
استاد بهمن بروجنی، به عبارتی می‌توان گفت که، وی مبدع است در ارائه خطوط بسیار تند و دارای هندسه‌ای قوی! او، تمام قوت‌های خط در بیان اشکال را در فوریت و لحظه، و برای بوجود آوردن حجم و پرسپکتیو را در این نمایشگاه بیان می‌کند. وجه مقتدرانه و قابل تحسین!!
نقاشیهای ارائه شده در این نمایشگاه را پیش‌تر تعدادی از آنها را در نمایشگاهی که در سال گذشته، از ایشان در تهران برگزار شد، دیده بودم. راز پردازش به رنگ‌ها را که بروجنی از تأثیر حضور در جغرافیایی سکونتش در تهران و پاریس ساخته بود، برایم تازگی داشت. که این حس در شناخت جنس رنگ در جغرافی چگونه توانسته است از روشنی آفتاب پاریس به تیرگی‌های اذحام و همهمه‌های تهران، اینگونه تیره و چرکین شود!
این معنا و ادراک از فضا، حجم و عمق ماهیت رنگ‌ها نیست، بلکه علت اساسی، فهم نقاشی از تأثیر تهران به معنای رنگ‌های اوست.
بهمن بروجنی که خط‌های تیز و هندسه آفرین او همواره گواهی است از شدت عبور و سرعتی که زندگی حاکم بر انسان این عصر پدیدار ساخته است.
این منحنی‌ها و این فرم‌گرایی‌هایی که در سرعت و فقط از تک رنگ‌ها، آفریده شده‌اند در یک نما و در یک معنا، مشابهت‌های زیاد و مشترک با هم دارند و آن ذکر کلمة "کافه" به خط لاتین در بالای آثار و نیز، ذکر اسم مشترک «پاریس» به خط لاتین در پائین هر اثر، است که خود گویا و مبین نوعی از زندگی آرتیستیک در این شهر و کشور است.
این، درست و به یقین یک روایت است و مورد اعتبار نیز هست که در نقاشیهای اخیر بهمن بروجنی، به نمایش درآمده و نیز شاید بتوان گفت، یک اتفاق نظر است! منحنی‌های بهمن بروجنی، دل مشغولی‌های ادراک او، از پیاده‌روهای پاریس و خطوط موازی پیاده‌روها و تیرهای چراغ برق و کافه‌ها و گالری‌هایی‌ست که هویت این شهر را در ردپاهایی محو شده در رنگ‌ها و آبرنگ‌ها و آب مرکب‌ها و گاه تأثیر لکه رنگ‌ها را بر بوم نقاش می‌بینیم! و در این آثار است که تعریف نقاشی و اثر هنری و تجدیدنظرهای او را در فرم و حرکت و تأثیر رنگ‌هایش نیز می‌توان دید.
این تأثیر دیداری در فرم، خطوط و ماهیت رنگ‌ها، بیانگر حس و ادراک نقاش از اقلیمی است که در ایجاد احساس هنرمندانه‌اش، اثری معنایی بوجود آورده است!! و همین احساس در ساختار تابلوهایی که در شهر تهران، نقاش ساخته است، چرکین شدن، آلودگی، تیره‌گی و در هم تنیدگی‌ها را دیده و به نگاه مخاطب گذاشته است! و در این ترسیم‌ها، همان مفهوم تأثیر حس از اقلیم و هویت رنگ و نقش را او، بهمن بروجنی، اینگونه آفریده و روایت می‌کند!
نقاشیهای بهمن بروجنی، خیلی زیاد از «تم» و «مایه»های نقش‌های ایرانی برگرفته شده‌اند از انواع خطوط، همانگونه که در تکنیک‌های چاپ و یا نقش سفالینه‌های ایران در ارائه اشکال طبیعت ایران بر روی ظروف، نقش آفریده می‌شده است! او، بهمن بروجنی این نقش مایه‌های هنر کلاسیک ایران را در پردازش‌های تازه خویش، نقش مایه‌هایش را از هم می‌گسلد. و دوباره در ارایه‌ای خلاقانه، آنگونه که خویش بر باور خود به آنها رسیده است. این چنین در شدت خطوط و در محوسازی‌ها با ضربه‌های ملایم برای بیان حس هنرمندانه خویش آنها را می‌آفریند! او، نقش مایه سفالینه‌های ایران را در روندی تازه بر بوم نقش می‌زند تا تکنیکی نو و تازه را اینگونه ابداع و خلق کرده باشد که سرعت را هم در زندگی امروز باز بگوید.
این نمایشگاه، از بهمن بروجنی، تازه‌ترین آثارش را در ایران امروز ارائه کرده است و بروجنی با ارائه این آثار بیانگر آن است که، او سرانجام توانسته است از فرم‌ها، رهایی جوید، و در هر شکلی از «آن» و در هر «لحظه»، دست پردازه‌هایی را خلق کند، که او را در بین «انتزاع» و «تجرید» و مبتنی بر همان پایه‌های کلاسیک ایران قرار دهد. کارهایی که توده‌هایی هستند از رنگ و حرکت که عمدتاً با رنگ غلیظ ساخته شده‌اند، در برابر ته رنگ‌ها و توده‌هایی رقیق از آب مرکب‌ها و هم پوشانی‌های لکه‌ایی و ایجاد فرم‌های «مبهم» و «گنگ» و مارپیچ‌هایی که او در خطوط قلمش ایجاد کرده است! همواره صورت نقاشیهای او را به هم‌سازی رنگ‌های سایه‌ای برده است. که هم چشم‌نوازند و هم لطیف‌اند و هم حس و حالی دارند که بیانگر ادراک نقاش، از اقلیمی هستند، که در آن قلم زده است.
نقاشیهای بهمن بروجنی، هیچ فرم و تعریف پذیری معینی ندارند و بیشتر شکل‌هایی هندسی که در تناسب‌های اقلیم زندگی انسان‌ها، شکل می‌پذیرند و دشوار می‌توان آنها را اینگونه که او توصیف کرده است، بیان کرد. گاه کاری به اثری چاپ شده و سیاه و سفید بودن منتهی می‌شود و گاه اینگونه کارها را می‌توان به برکه‌ای کاملاً شفاف تشبیه کرد که تنها، فقط چشم را می‌نوازند.!
توجه به خطوط سیاه و سفید و برگ‌های این نمایشگاه در گالری خط سفید، تطابق معنایی، دلنشین و زیبایی شده است.
عمق دقت، نگاه و نوع پردازش‌های خلاقانه‌ی آثار، تماماً همین فضا و معنایی است که علت اساسی خلق و موفقیت بهمن بروجنی در آفرینش این آثار و موفق بودن این نمایشگاه را در ردیف بالاترین رویدادهای هنری این فصل قرار داده است.
بروجنی به شیوه غنایی در بیان فرم از خط به خوبی دست یافته است. این نمایشگاه، ارائه‌ای موفق از این فهم و خلاقیت‌های این نقاش بزرگ و نوگرای معاصر ایران است.
این نمایشگاه تا دهم مهرماه در گالری خط سفید در خیابان ولیعصر کوچه پروین برای بازدید علاقمندان دایر است.