سرویس تجسمی هنرآنلاین: حامد نورایی هنرمند بلوچستانی که نمایشگاه آثارش با عنوان "2:30 دقیقه بامداد" در گالری طراحان آزاد برپا شده به هنر آنلاین گفت: ایده آثاری که در نمایشگاه "2:30 دقیقه‌ی بامداد" ارائه کردم براساس یک‌سری عکس خانوادگی است که مربوط به پدربزرگم می‌شد و به منطقه سیستان و بلوچستان در سال‌های دهه 20 تعلق داشت.
او ادامه داد: این عکس‌ها از همان زمان باقی مانده و به دست من رسیده بود که هرکدام به دلیل نوع نشستن و قرار گرفتن افراد در قاب‌ها و همچنین نوع و جنس رنگ‌شان دارای نوعی رمز بودند که من پیرامون این ایده آرام آرام به قرار دادن آن‌ها در میان سازه‌هایی اندیشیدم که به من امکانی برای نمایش این راز را می‌داد.
نورایی گفت: این آثار به نوعی خاطراتی از زندگی من هستند که در این شکل بروز کرده‌اند. در حقیقت چون خاطرات روایت شده در این آثار متعلق به من نیست اما من خودم را جزوی از آن خاطرات می‌دانم چرا که مبنای آن عکس خانوادگی است که مربوط به پدربزرگم می‌شود.
این هنرمند گفت: در این نمایشگاه 11 اثر به نمایش در آمد که از سال 92 کار بر روی آن‌ها را شروع کردم و روند شکل‌گیری آن تا همین یکی دو ماهه اخیر به طول انجامید. من جدای از خود آثار موسیقی را نیز انتخاب کردم که در کنار استیتمنت نمایشگاه شکل کلی ذهنیت من را به نمایش در می‌آوردند.
نورایی گفت: در آثار قبلی‌ام فضاهای فتومونتاژ را تجربه کردم اما به نظرم جدای از فرم کلی سعی داشتم در این نمایشگاه به فضای وارد شوم که تکنیک در آن بر موضوعیت ارجح باشد و این گونه از فلز به عنوان متریال کار خود استفاده کردم.
او اظهار داشت: اگر پیش از این عکس مدیای اصلی کار من بود، سعی داشتم در این نمایشگاه آن وجه غالب عکس را حذف کنم. در این نمایشگاه آن گونه که در خود آثار نیز هویداست بیشتر آثار به نوعی ترکیب مواد هستند و به عنوان یک حجم در نظر گرفته می‌شوند.