به گزارش هنرآنلاین، محمدباقر آذرکیا در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: اثر هنری مخلوقی است از خالقی که به واسطه پدید آوردن اثرش، عواطف و احساسات و گاهی تفکر خویش را با اصول زیبایی شناسانه در معرض مشاهده عموم قرار می‌دهد. در علم ارتباطات، اثر هنری به مثابه پیامی است که پیام‌رسان (هنرمند) آنرا به پیام‌گیرنده (مخاطب) می‌رساند.
وی تصریح کرد: اصولا در ایران نمایش آثار هنری در گالری به‌وسیله دانشجویان از فرنگ برگشته از دوران پهلوی اول آغاز شد. تا قبل از آن، هنر عمومیت کمتری داشت و بیشتر در انحصار درباریان و اشراف بود. لیکن امروزه علاوه براینکه علاقه‌مندان می‌توانند شاهد آثار مورد علاقه خود در گالری‌ها باشند می‌توان پا را یک قدم فراتر نهاد و هنر را از داخل نمایشگاه‌ها به سطح خیابان‌ها و فضاهای عمومی کشاند تا در گستره بسیار بزرگ‌تری دیده شوند.
عضو انجمن بین‌المللی توسعه هنرهای تجسمی تاکید کرد: کما اینکه کشورهای اروپایی و آمریکایی در این زمینه پیشگام بوده‌اند. دیوارنگاری‌های متروی نیویورک، دیوارنگاری‌های ساختمان‌های شهر برلین، مجسمه‌های میادین شهر رم، نقاشی‌های خیابان دوم سپتامبر در دبی نمونه‌های خوبی برای این رویکرد هستند.
آذرکیا در خصوص عرضه و نمایش آثار هنری در اماکن عمومی، گفت: این کار اثرات مطلوبی بر جامعه می‌گذارد از جمله ارتقای فرهنگ مردم، جذب علاقه‌مندان از میان توده مردم، اشتغال و درآمدزایی برای هنرمندان، زیباسازی و مبلمان شهری از جمله آثار مثبت نمایش آثار هنری در اماکن هنری هستند البته ناگفته نماند برخی از آثار و سبک‌های هنری به دلایل مختلف، مناسب برای ارائه در معرض دید عموم جامعه نیست.
وی افزود: در خصوص نمایش عمومی آثار هنری همکاری دست‌اندرکاران دولتی و شهری بسیار حائز اهمیت است. چون اصولا این گونه امور، شخصی نیستند و به دلیل عظمتی که دارند از عهده نفر یا گروه‌های کوچک خارج است که در این زمینه شهرداری‌ها، استانداری‌ها، متولیان جاده‌ها و اتوبان‌ها همگی می‌توانند از تخصص هنرمندان و ایده‌پردازان خلاق استفاده کنند.
عضو انجمن مجموعه داران آثار تاریخی گفت: نمونه‌هایی وجود دارد که می‌تواند الگوی خوبی برای سایر شهرها باشد. مثلا شهرداری قزوین با همکاری مجسمه‌ساز بومی شهر خود توانسته پیاده‌روها، پارک‌ها و میادین شهر را با جلوه‌ای خاص و هنری مزین کند. نمونه دیگر، المان میدان زیبای هنرستان زنجان است که به دست استاد معمار آقای ملکی طراحی شده است. در شهر تهران هم با رویکردی تخصصی به مقوله هنر این اتفاق به خوبی افتاده است، هر چند که این تلاش‌ها در کشورمان جای زیادی برای گسترش در کمیت و کیفیت دارد.