سرویس استان‌های هنرآنلاین: اثری که مانند اغلب کارهای اردشیر مبتنی بر فرم، حرکت، رقص، موسیقی، رنگ و نور است و بسیار جذاب و پرانرژی اجرا شد.
طبعاً نقدهایی نیز به کار وارد است، خصوصاً اینکه نمایش راجع به شخصیت هنرمند صاحب نامی چون فروغ فرخزاد است و در این شب‌ها، شاید بیشترین نقد، از سمت اهالی شعر و ادب به این کار وارد بود. چرا که معتقد بودند فروغ در این نمایش، فروغی بود که اردشیر آن را شناخته بود، نه فروغ فرخزادی که با آثارش نام و جایگاه خود را در عرصه فرهنگ و هنر کشور حک کرده است!
اما همین اثر با همه قوت و کاستی خود، توانست شب‌هایی رؤیایی را در فضای فرهنگ و هنر آمل خلق کند. البته هدف از این نوشتار، پرداختن به نقد اثر نیست. بلکه نکته حائز اهمیت این است که در شب‌های اجرای کار، جمعیتی بالغ بر چهار هزار نفر از این نمایش دیدن کردند که این یک رکورد در عرصه تئاتر شهرستان آمل به شمار می‌آید. نمایشی که بی‌گمان جوایز متعددی را در جشنواره‌های مطرح کسب خواهد کرد.
آمل شهر نه چندان بزرگی است که به لحاظ تاریخی و قدمت و موقعیت استراتژیک از جایگاه بسیار ویژه‌ای برخوردار است، اما به لحاظ جمعیت و وسعت، حتی قابل مقایسه با مراکز برخی استان‌ها نیست، چه رسد به کلان‌شهرهای کشور!
اینکه در چنین شهری که بی‌تردید پایتخت موسیقی استان مازندران و یکی از قطب‌های موسیقی کشور است، مخاطبین تئاتر، این‌گونه از دیدن نمایشی با استانداردهای ملی و حتی فراتر از ملی، از خود اشتیاق نشان می‌دهند، نشان از بالا بودن سطح شعور فرهنگی این مردم دارد.
مهم‌ترین گزینه کشورهای توسعه یافته دنیا در روند پیشرفت، احداث سالن‌های تئاتر و موسیقی بوده و هست و امروز ما در آمل این نیاز را بیش از پیش احساس می‌کنیم.
این‌همه انرژی و پتانسیل در این شهر نه چندان بزرگ وجود دارد؛ چه به لحاظ داشتن هنرمندانی مطرح و چه هنردوستانی علاقه‌مند؛ پس باید چاره‌ای اندیشید و آستین همت را بالا زد.
ما بدون داشتن شرایط سخت‌افزاری مناسب، این همه مشتاق هنر داریم، پس بر متولیان شهری، وظیفه است که هر چه سریع‌تر به فکر امکاناتی درخور شان و شخصیت هنر آمل باشند.
آمل جزو هشت شهری است که در کشور صاحب مجموعه تئاتر شهر است، اما متأسفانه پس از گذشت دو سال از این امتیاز مهم، هنوز این مجموعه کامل نشده است و همچنان نمایش‌ها در همان سالن قدیمی و با امکانات محدود اجرا می‌شود.
شاید شب گذشته همه کسانی که در مراسم اختتامیه صندلی‌های پلاستیکی داخل راهروها و ازدحام جمعیت را دیدند، چه مسئولین شهری و استانی و چه تماشاگران تئاتر، در شرایطی که بسیاری از این علاقه‌مندان، بیش از یک ساعت، ایستاده، به تماشای کار مشغول بودند، حتماً به کمبود سالن نمایشی استاندارد در این شهر پی بردند .
گرچه به همت برخی از همین مسئولین فرهنگ دوست، ساخت اولین فرهنگسرای آمل در حال اجرا است، اما نباید این موضوع سبب شود تا بهسازی مجموعه تئاتر شهر را به دست فراموشی بسپاریم!
به امید اینکه مسئولان شهر و استان و کشور، قدر این مردم فهیم را بدانند و در احداث سالن‌های موسیقی و تئاتر و ایجاد بسترهای فرهنگی، نهایت اهتمام را داشته باشند.
ضمن اینکه باید از حرکت ارزشمند دست‌اندرکاران این اثر در رونمایی از کتاب بازیگری نوشته پیشکسوت عرصه تئاتر و موسیقی شهرستان آمل و استان مازندران، اسماعیل پرقوه تشکر کرد.