هبا شدن تراژیک و از کف رفتن کمیک / نگاهی به نمایش "یوسف یوزف جوزپه"
همایون علی آبادی: "یوسف یوزف جوزپه" نوشته علی مرتضوی فومنی و کارگردانی کیانوش احمدی، با دو عنصر اساسی در هم آمیخته و توانسته در کل یک کمدی تراژیک طراز اول را پایه بریزد.
همایون علی آبادی: "یوسف یوزف جوزپه" نوشته علی مرتضوی فومنی و کارگردانی کیانوش احمدی، با دو عنصر اساسی در هم آمیخته و توانسته در کل یک کمدی تراژیک طراز اول را پایه بریزد.
همایون علی آبادی: نمایش "طریقه حکومت گجرخان" نوشته مجید امرایی و کارگردانی مشترک مجید امرایی و احسان ملکی قصهاش را خوب تعریف و تا به آخر مخاطب را مجذوب و شیفته میکند.
همایون علیآبادی: اسماعیل خلج تمام شدنی نیست و بر چکاد تئاتر معاصر ایران خوش نشسته است.
همایون علیآبادی: در اجرای "آهسته با گل سرخ" شاهدیم که مرزبان با چه دلیری و شهامتی ترجیح داده فضاسازی و ساختار و ریختار کار را دگرگون کند و قصهاش را خوب تعریف کند.
همایون علی آبادی: دیالوگ همان دیالکتیک است که در هیأت و رخت و ریخت هنر نمایش چهره میکند و خود را نشان میدهد
همایون علیآبادی: چخوف دنیای هولانگیز اعداد را چندان یکبهیک میشمرد که حس میکنیم که این زندگی است که تمام میشود.
همایون علی آبادی: جلال آل احمد در جُنگ آرش مینویسد: مراقب علی نصیریان باشید، او تولد یک بزرگ مرد تئاتری را مژده میدهد.
همایون علیآبادی: رنسانسی در تئاتر کودک ایران رخداده است.
همایون علی آبادی: صادقی در شش برش توانسته دورنمایی زیبا و چشماندازی رنگارنگ از زندگی این درامنویس و قصهپرداز بزرگ بیافریند.
همایون علیآبادی: عکسهایش صمیمی، گرم و مهربانانه و از سر درد بود، نه تحمیلات و حرفهایی با پاتولوژی بیدردی و بیحرفی بچههای ایلات و عشایر، زنان قبیلههای گمشده من، مردان سبلت برافروخته و سوخته و بازو ستبر بختیاری ایلیات اساطیری ایران و در کل سرزمینی که ایرانشهر است و احسان اسلامی (با نام هنر ایما) آنها را در شاتر دوربینش ثبت کرده است.