سرویس موسیقی هنرآنلاین: "سی سالگی"، هشتمین آلبوم رسمی احسان خواجه‌امیری یکی از موفق‌ترین خواننده‌های پاپ کشور است که در روز 9 شهریور امسال منتشر شد.
این آلبوم در دو بسته‌بندی معمولی و دی‌جی پک روانه بازار شد و طی یک، دو ماه نخست پس از انتشار، در سایت بیپ تونز از آن استقبال خوبی به عمل آمد. برای آلبوم "سی سالگی" در همان روز انتشارش یک مراسم رونمایی گرفته شد که البته با بی نظمی‌هایی همراه بود اما به هر حال عده‌ای آمدند و همراه با خواجه‌امیری عکس یادگاری گرفتند و آلبومی که خریداری کرده بودند را امضاء شده از او تحویل گرفتند.
آلبوم جدید خواجه‌امیری با دو سال فاصله از آلبوم قبلی او به بازار آمد تا این خواننده از سال 87 تا کنون، فاصله دو ساله را برای انتشار هر آلبومش حفظ کند. آلبوم "سی سالگی" 11 قطعه دارد که از این حیث همان روال سابق آلبوم‌های این خواننده ادامه پیدا کرده است. همچنین استفاده از یک عکس پرتره بر روی کاور آلبوم نیز در امتداد کارهای گرافیکی آلبوم‌های قبلی این خواننده انجام شده است.
روی جلد آلبوم، علاوه‌بر عکسی سافت شده از خواجه‌امیری، شمارشگری دیده می‌شود که از عدد 11 آغاز شده و روی عدد 30 ایست می‌کند که ایده جالبی برای ارائه مفهوم گذر عمر و رسیدن به سن 30 سالگی است. البته فونت و تکسچری که برای نوشتن نام خواننده بر روی جلد آلبوم استفاده شده با فونت و تکسچر عنوان "سی سالگی" همخوانی ندارد که بهرنگ نامداری به عنوان طراح گرافیک آلبوم می‌توانست در این مورد بهتر عمل کند. در داخل بسته‌بندی آلبوم "سی سالگی" نیز یک علاوه‌بر یک عکس جدید، یک دست نوشته هم از خواجه‌امیری وجود دارد که خواجه‌امیری در آن از 30 سالگی خود نوشته و آرزو کرده که آلبوم "سی سالگی" برای هوادارانش خاطره‌انگیز باشد.
نام قطعات آلبوم "سی سالگی"، عمدتاً نام‌هایی معمولی از کلمات عامیانه هستند و در میان آن‌ها هیچ اسم خاصی وجود ندارد. شاید "سی سالگی" تنها عبارتی باشد که نمونه آن در آلبوم‌های دیگر استفاده نشده و به همین خاطر این عنوان، بهترین گزینه برای نام آلبوم هشتم خواجه‌امیری بود. مدت زمان آلبوم حدوداً 40 دقیقه است که می‌توانست 5 تا 10 دقیقه هم طولانی‌تر باشد تا به حد نصاب نرمالی برسد. البته تعداد قطعات این آلبوم نرمال است و آن‌چه که تغییر کرده، مدت زمان هر اثر است که رفته رفته دارد به متوسط سه تا سه و نیم دقیقه کاهش پیدا می‌کند که این اتفاق خیلی نمی‌تواند جالب باشد.
برای تبلیغات آلبوم "سی سالگی"، برنامه خاصی صورت نگرفت و صرفاً انتشار سه قطعه از آثار آلبوم پیش از به بازار آمدن خود آلبوم، تنها تبلیغات جدی "سی سالگی" بودند. قطعه "درد عمیق" که تیتراژ سریال پریا بود، 6 ماه قبل از انتشار آلبوم در شب تحویل سال منتشر شد و چند ماه بعد نیز در خود سریال شنیده شد. قطعه "کاری کردی" دو ماه پیش از آلبوم به عنوان تک آهنگ به انتشار رسید و قطعه "سی سالگی" نیز چند روز پیش از انتشار آلبوم همراه با یک موزیک ویدئو منتشر شد.
آلبوم "سی سالگی" حاصل همکاری برخی از ترانه‌سرایان، آهنگسازها، نوازندگان و یک تنظیم‌کننده نام آشنای موسیقی پاپ است. روی جلد این آلبوم، نام‌های آشنایی چون روزبه بمانی، افشین یداللهی، زهرا عاملی، علیرضا افکاری، هومن نامداری، احسان نی‌زن، آرش پاکزاد، فرشید ادهمی و میثم مروستی دیده می‌شود. روزبه بمانی و علیرضا افکاری که در آلبوم "عاشقانه‌ها" (بمانی) و در آلبوم "پاییز، تنهایی" (افکاری) نام‌شان بر روی کاور دیده نمی‌شد، در این آلبوم نام‌شان بدون هیچ مشکلی بر روی جلد آلبوم درج شده تا خبر از رفع ممنوع‌الفعالیتی این دو هنرمند بدهد.
در موسیقی پاپ ایران طی سال‌های اخیر چند مثلث موفق به وجود آمده که آثار بسیار خوبی را با یکدیگر خلق کرده‌اند. یکی از این مثلث‌های موفق، روزبه بمانی، علیرضا افکاری و احسان خواجه‌امیری است که قطعات بسیار خوبی چون "کجایی" یا "نابرده رنج" را از خود بر جای گذاشته‌اند. این مثلث برای اولین بار از آلبوم "عاشقانه‌ها" شکل گرفت که مطمئناً آن آلبوم همچنان برترین مجموعه همکاری میان بمانی، افکاری و خواجه‌امیری است. پس از عاشقانه‌ها، همکاری خواجه‌امیری با بمانی و افکاری در آلبوم "پاییز، تنهایی" نیز ادامه پیدا کرد اما آن آلبوم چندان مورد توجه قرار نگرفت و اتفاق مثبتی برایش رخ نداد. شاید علت اصلی عدم موفقیت "پاییز، تنهایی" نسبت به اثر "عاشقانه‌ها"، به تکرار رسیدن ترانه و ملودی‌های بمانی و افکاری بود؛ اتفاقی که می‌توانست منجر به پایان همکاری این مثلث پربار شود اما این اتفاق نیفتاد و این سه نفر یک تجربه دیگر را در آلبوم "سی سالگی" با یکدیگر انجام دادند.
در آلبوم "سی سالگی"، روزبه بمانی و علیرضا افکاری 4 همکاری مشترک دارند. ضمن آن‌که بمانی یک ترانه با ملودی احسان نی‌زن و یک ترانه هم با ملودی خواجه‌امیری دارد و افکاری هم جدا از آهنگسازی روی ترانه‌های بمانی، 3 ملودی هم برای ترانه‌های افشین یداللهی، پویان بوترابی و زهرا عاملی ساخته است. بنابراین آلبوم "سی سالگی" مثل آلبوم "عاشقانه‌ها" یک مجموعه کاملاً محدود به این سه نفر نیست و ترانه‌سراها و آهنگسازهای دیگری هم در آن حضور دارند اما مشخصاً موفق‌ترین قطعات این آلبوم مربوط به همان مثلث بمانی، افکاری و خواجه‌امیری است که در نهایت با تنظیم‌های هومن نامداری به یک 4 ضلعی نام آشنا تبدیل می‌شود و خاطره آلبوم "عاشقانه‌ها" را زنده می‌کند.
شاید آلبوم "سی سالگی" فاصله زیادی با آلبوم "عاشقانه‌ها" (که احتمالاً در کنار آلبوم "سلام آخر" بهترین مجموعه خواجه‌امیری است) داشته باشد اما حداقل نسبت به آلبوم "پاییز، تنهایی" بهتر است. سرآلبومی "سی سالگی" با قطعه‌ای به همین نام، در آستانه سی سالگی احسان خواجه‌امیری ساخته و اجرا شده که چند روز پیش از انتشار آلبوم همراه با یک موزیک ویدئو جالب منتشر شد. ترانه "سی سالگی" را روزبه بمانی اختصاصاً برای خود خواجه‌امیری سروده و این خواننده قطعه سی سالگی را به خانواده خود متشکل از همسر و فرزندش تقدیم کرده است؛ کمااینکه این دو در موزیک ویدئو "سی سالگی" هم حضور دارند. سی سالگی با ملودی بسیار خوب علیرضا افکاری همراه است که یک ملودی پر از اوج و فرود دارد و نوشتن آن اتفاق ساده‌ای نیست. اجرای این ملودی هم به خاطر عدم یکنواخت بودن آن، برای هر خواننده‌ای دشوار است که خواجه‌امیری به خوبی از پس اجرای آن برآمده، مخصوصاً در نقطه اوج آن در ترجیع‌بند ترانه.
قطعه "یه روزی میاد" اثر موفق دیگری است از بمانی، افکاری و خواجه‌امیری. اما نقطه قوت این اثر، تنظیم بسیار خوب آن توسط هومن نامداری است. نامداری که رهبر ارکستر خواجه‌امیری است، در آلبوم "پاییز تنهایی" هم بهترین قطعه آلبوم را تنظیم کرد اما در آن آلبوم نقش پر رنگی نداشت. قطعه "یه روزی میاد" با تنظیم ارکسترالی که نامداری انجام داده، پاسخ خوبی به ترانه و ملودی متفاوت آن داده است. چنین تنظیمی نشان می‌دهد که این تنظیم‌کننده می‌توانست در آلبوم "پاییز، تنهایی" هم تنظیم قطعات بیشتری را برعهده بگیرد.
خواجه‌امیری در آلبوم قبلی خود سعی کرد برای شکستن فضای یکنواخت آلبوم از تنظیم‌کننده‌های مختلفی چون آرون حسینی، سعید زمانی، معین راهبر، بهروز علیاری و علیرضا کهن‌دیری استفاده کند اما چندان موفق نشد و در این آلبوم برای متنوع ساختن فضای قطعات، از ترانه‌سراها و ملودی‌سازهای مختلفی استفاده کرد و همه تنظیم‌های آلبوم را به هومن نامداری سپرد. به نظر می‌رسد که این رویکرد خواجه‌امیری نسبت به رویکردی که نسبت به "پاییز، تنهایی" داشت، موفق‌تر از آب در آمد. هومن نامداری در این آلبوم نشان داد که تنظیم‌کننده موفقی است و شاید اگر ملودی و ترانه‌های اکثر قطعات آلبوم مثل ملودی و ترانه آثار "سی سالگی" و "یه روزی میاد" بود، نامداری می‌توانست موفقیت "عاشقانه‌ها" را تکرار کند.
سازبندی آلبوم "سی سالگی" متشکل از سازهای سه گونه مختلف موسیقی است؛ سازهای موسیقی پاپ، سازهای موسیقی کلاسیک غربی و سازهای موسیقی ایرانی. البته در این میان، توجه هومن نامداری به سازهای موسیقی کلاسیک همیشه بیشتر بوده و این تنظیم‌کننده قطعاتش را با سازهایی چون ویولن آلتو، ساکسوفون، ترومپت و ترومبون تنظیم می‌کند. این تنظیم‌کننده در آلبوم "سی سالگی" نیز توجه بیشتری به استفاده از سازهای کلاسیک داشته اما در برخی از قطعات نیز از گیتار استفاده کرده و گاهاً هم سه‌تار را برای تنظیم موسیقی خود به کار گرفته است.
یکی دیگر از قطعات بسیار خوب آلبوم "سی سالگی"، اثر "بعد تو" است که خود خواجه‌امیری آن را ساخته و ملودی بسیار زیبایی دارد. تنظیم این اثر نیز به خصوص در بخش میانی آن بسیار جالب توجه است. این قطعه نیز همچون سرآلبومی "سی سالگی"، اوج و فرودهای بسیار جالبی دارد. "بعد تو" آرام شروع می‌شود و در پارت دوم اوج می‌گیرد اما در نهایت دوباره با حال و هوایی اسلو به پایان می‌رسد. قطعه آخر آلبوم نیز که تیتراژ سریال "پریا" است، از قطعات خوب آلبوم است. آثار "نفس" و "آرزو کن" با ترانه دکتر افشین یداللهی نیز قطعات قابل قبولی هستند اما سایر قطعات این آلبوم در بخش‌های مختلفی چون ترانه، ملودی و تنظیم ضعف دارند و در فاصله با قطعات برجسته آلبوم قرار می‌گیرند.
به طور کلی آلبوم "سی سالگی" جزو معدود آلبوم‌های خوب پاپ در سال 95 بود. این آلبوم با فروش خوبی هم همراه شد و در نیمه اول سال در مدت کوتاهی جزو سه آلبوم پرفروش بیپ تونز قرار گرفت. البته "سی سالگی" آن ایده‌آلی نیست که مخاطب موسیقی از خواجه‌امیری انتظار دارد اما واقعیت است که موسیقی پاپ ایران در سال 95 به جز چند آلبوم انگشت‌شمار، آلبوم موفق دیگری نداشت، بنابراین در چنین شرایطی از آلبوم "سی سالگی" که حداقل 4،5 قطعه خوب و موفق دارد، می‌تواند به عنوان یک آلبوم شنیدنی یاد کرد.